เคยมั้ยบางอารมณ์เบื่อๆไม่อยากได้ยินภาษา ที่คนในประเทศที่เราอาศัยอยู่เค้าพูดกัน ทั้งๆที่เร

ให้โอกาสระบายก็จะบอกให้ทราบ

ผมอยู่ที่ นิวยอร์ก และมักจะรำคาญมากๆ เวลาที่ได้เห็นคนไทย หรือคนชาติอี่นๆ และเทอคนนั้นมักจะส่งเสียงภาษาไทยคุยกันลั่น ใน รถใต้ดิน ในรถเมล์ ในรถไฟ ในโรงหนัง ในที่ประชุม โดยไม่มีการเกรงใจคนอื่นๆ ที่ฟังภาษาของเราแล้วไม่เข้าใจ

ผมอยู่ในกรุงเทพ มักจะหมั่นใส้ พวกที่ใชัคำพูดภาษาอังกฤษหยอดใส่กับไทย (ภาษาเขียนไม่เกี่ยว เพราะไทยบางคำผมสะกดไม่เป็น)....ดัดจริตอยากจะทำเป็นฝรั่งต้องไทยผสมอังกฤษ ถึงจะเท่ห์ (ส่วนมากพวกขายบริการ มักจะพยายามทำกัน เพือ่เพิ่มค่าตัว)

ผมไม่เคยมีอารมณ์เบื่อแต่อย่างใด หากว่าทำให้เหมาะกับสถานที่ของแต่ละแห่งครับ

เป็นตอนอยู่เยอรมนี บางครั้งเท่านั้น แล้วแต่อารมณ์ เช่นนั่งรถไฟ หรืออยู่ในฝูงคนที่ห้อมล้อมไปด้วยเสียงคนเยอรมันพูดกันเยอะๆ เข้าใจหมดแต่มึน อาจคงเป็นเพราะเสียงภาษาไม่เสนาะหู


ปกติแล้วดิฉันเป็นคนพูดทักทายกับคนทั่วๆไป ไม่ว่าอยู่ประเทศไหน เมื่อเขาทักทายเรา เราทักทายตอบ


ปกติที่บ้านเปิดทีวีค้างไว้ เสียงในทีวีไม่ได้กวนอะไร

ถ้าคุยกันสองคนไม่ค่อยเบื่อเท่าไหร่ คุยได้นานเป็นชั่วโมงๆ เลยค่ะ

แต่ถ้าต้องพยายามฟังสิ่งที่เพื่อนๆเขาคุยกัน แล้วมีหลายคำที่เราไม่เข้าใจ ก็เริ่มเบื่อเหมือนกัน

ส่วนทีวีวิทยุ ก็ได้เรื่อยๆ เบื่อก็เลิกฟัง อิ อิ

เป็นค่ะ เช่น วันไหนเหนื่อยๆมา หรืออดนอน ปวดหัว ฯลฯ จะขี้เกียจพูดภาษาอังกฤษ
เเล้วจะเลยไปพาลพ่อบ้านด้วย นี่เธอ อยู่กันมา 10 ปีเเล้ว เมื่อไหร่จะพูดไทยได้ หา?

เฉย ๆ ค่ะ

เพราะเมืองที่อยู่ (แม้จะใกล้แอลเอมาก) แต่ก็ขึ้นมาบนภูเขา
เลยค่อนข้างเงียบ
เวลาไปไหน ๆ จะเชื้อชาติไหนก็ยิ้ม ๆ ให้กัน
ไม่ค่อยมีใครทำเสียงดังให้น่ารำคาญ จนไม่อยากฟัง

ส่วนทีวี หรือใด ๆ ในบ้านเรา
ก็เลือกปิดได้ค่ะ ถ้าอยากพักสมอง

เราไม่ค่อยรำคาญเวลาที่คนต่างชาติพูดภาษาของบ้านเขานะ แต่จะรำคาญพวกคนต่างชาติที่ไม่พูดภาษาอังกฤษ
แบบเป็นเรื่องเป็นราวไม่พูด Proper English มากกว่า คนต่างชาติในหลายๆ ประเทศจะใช้คำภาษาอังกฤษแบบที่
เข้าใจกันเฉพาะในประเทศของตัวเองเท่านั้น แต่คนอื่นเข้าไม่เข้าใจด้วย และแถมสำเนียงเพื้ยนสุดฤทธ์อีกต่่างหาก

ปกติจะไม่รำคาญภาษาอังกฤษแบบบริติช แบบออสเตรเลี่ยน และแบบไอริช เพราะคุ้นเคยกับ 3 สำเนียงนี้มานานมาก
ไม่รำคาญภาษาฝรั่งเศส อิตาเลี่ยน จีนกลาง ญี่ปุ่น _แต่จะคุ้นเคยภาษาอังกฤษแบบ BBC ที่สุด เพราะฟังทุกวัน

ส่วนภาษาอังกฤษสำเนียงอเมริกันชอบฟังคนมีการศึกษาหรือคนเมืองพูด เช่น ฮิลลารี่ คลินตั้น, มิเชล โอบาม่า,
คอนโดลีซซ่า ไรซ์, บารัค โอบาม่า, บิลล์ คลินตั้น, กวินเน็ท พัลโธร์ว, สการ์เล็ตต์ โจแฮนสัน เป็นต้น ฟังแล้วระรื่นหูดี

ส่วนภาษาออสเตรี้ยนที่คุณ จขกท. รำคาญ เราไม่ค่อยชอบเช่นกันนะ เวลาเราได้ยินภาษานี้ทีไร เราคิดว่าเป็นภาษาเยอรมัน
แบบเหน่อๆ ทุกครั้ง และคนออสเตรี้ยนส่วนใหญ่ก็พูดภาษาอังกฤษสำเนียงเหน่อๆ

ส่วนภาษาอังกฤษที่ประหลาดสุดฤทธิ์ คือสำเนียง สำนวน คำศัพท์ต่างๆ ของประเทศเล็กๆ สองประเทศปลายแหลมมลายู
เราฟังรู้เรื่องนะ และถ้าอยากพูดก็จะพูด แต่ปกติเราจะทำเป็นไม่รู้เรื่อง เพราะเราไม่อยากรับรู้ภาษาอังกฤษแบบนั้น
และไม่อยากรับมาจนเป็นความเคยชินเพราะจะทำทักษะทางด้านภาษาโดยเฉพาะการพูดและการฟังของเราเพี้ยนไปหมด
เนื่องจากเราไม่ใช่คนที่พูดภาษาอังกฤษเป็นภาษาแรก แต่เราใช้ Proper English เป็นภาษาที่สองมานาน เราไม่อยาก
ให้ภาษาของเราถูกกลืนไป

เราชอบเปิด BBC ทิ้งเอาไว้ เราไม่ได้อาศัยอยู่ในประเทศอังกฤษ แต่คนส่วนใหญ่แม้แต่ ต.ม. อังกฤษ หรือคนอังกฤษเอง
คนไทยด้วยกัน หรือคนชาติอื่นๆ มักจะคิดว่าเราเป็นคนไทยที่อาศัยอยู่ในอังกฤษ แต่สำเนียงเราสามารถเปลี่ยนได้ตามกลุ่ม
เพื่อนฝรั่งที่แฮงก์เอ้าท์ด้วยหรือที่คุยด้วย ถ้าคุยกับเพื่อนออสซี่สำเนียงก็ไป คุยกับเพื่อนอเมริกันสำเนียงก็ไป
สาเหตุที่ทำได้ เพราะเราเป็นคนต่างชาติ เราพูดภาษาไทยเป็นภาษาแรกไม่ใช่ภาษาอังกฤษแบบใดแบบหนึ่ง

และเราออกเสียงภาษาอังกฤษ หรือ ภาษาอื่นๆ ตามที่หูของเราได้ยิน และถ้ามีใครมาชมทักษะภาษาอังกฤษของเรา เรามัก
จะบอกด้วยความภาคภูมิใจเสมอว่าเราเป็นคนไทยในประเทศไทย ไม่ใช่คนไทยที่อาศัยอยู่ในต่างประเทศ เพราะมีคนไทย
มากมายในประเทศไทยที่พูดภาษาอังกฤษเก่งๆ หรือพูดภาษาอื่นๆ ได้ดีกว่าคนไทยหรือคนต่างชาติอื่นๆ ที่อาศัยอยู่
ใน ตปท. นะ


เวลาเราคุยกับคนไทย เราพยายามหลีกเลี่ยงคำภาษาอังกฤษ หลีกเลี่ยงคำทับศัพท์ และจะไม่พยายามแสดงว่าเราไม่ค่อย
ได้อยู่เมืองไทย หรือว่าเคยอยู่เมืองนอกมาก่อนนะ และจะไม่แสดงตัวด้วยว่าเราพูดภาษาอังกฤษได้ หรือสามารถเข้าใจภาษา
อื่นๆ ได้เล็กน้อย ในกรณีที่ไม่จำเป็นนะ

//มาระบายตามคำเชื้อเชิญของคุณ จขกท.

ตอนอยู่ฮอลแลนด์ บางครั้งรู้สึกเบื่อและไม่อยากฟังภาษาดัทช์เพราะการออกเสียงมันฟังไม่รื่นหูเอาซะเลย
ตัวเราก็ไม่ถนัดบางครั้งฟังไม่รู้เรื่องว่าพูดอะไรกัน แต่ก็ไม่ได้หงุดหงิดอะไรนะเพราะคนที่รู้จักเราเค้าก็พูดอังกฤษกับเรามันก็ง่ายขึ้นเยอะ......

มาอยู่อเมริการู้สึกรำคาญนิดหน่อยกับวิธีการพูดของวัยรุ่นหญิงอเมริกันที่เสียงสูงๆ พูดรัวๆ ฟังดูดัดๆชอบกล
บางครั้งอยากจะบอกว่าพูดแบบปกติก็ได้ ฟังแล้วเหนื่อยแทน....แต่ก็นะ มันคงเท่ห์ในแบบของเค้าแหละ......

เป็นค่ะ โดยเฉพาะช่วงพักร้อน ที่กะว่าหนีจากคนนอร์เวย์
เคยไปภูเก็ตกับเพื่อน นอนอยู่ที่ชายหาด รอบตัวดันรายล้อมไปด้วย
คนนอร์เวย์หรือสวีเดน รู้สึกเหมือนยังอยู่ในประเทศกันเลย

แต่ปกติถ้าอยู่ในประเทศไม่ค่อยรำคาญ เวลาไม่อยากฟังหูมันจะไม่ได้ยินไปเอง
เพราะมัวแต่คิดเรื่องอื่น

ไม่เบื่ิอ ภาษาถิ่นคะ คือพอฟังรู้เรื่ิอง ก็แอบฟังชาวบ้านคุยกัน


แต่เบื่อภาษาอื่นๆ ที่คุยกันเสียงดังๆ ยิ่งถ้าได้ยินภาษาไทย สำเนียงกากๆ


แถมยังรบกวนชาวบ้านอีกนี่ ยิ่งปวดใจ


****ภาษาไทยในที่นี้ หมายถึงได้ยิน นอกประเทศ ไม่ใช่ในเมืองไทย***


ภาษาอินเดีย ก็น่ารำคาญ มากถึงมากที่สุด

เข้ามาระบาย --"

อิฉันก็เป็นเหมือนเจ้าของกระทู้เลยค่ะ แต่จะเป็นกรณีที่ไม่ได้กลับเมืองไทยนานๆ
คาดว่าจะเป็นเพราะโรคคิดถึงเมืองไทยกำเริบ เลยพาลเบื่อไอ้ภาษาที่ได้ยินอยู่
ทุกวันขึ้นมาตะหงิดๆ

แต่จะขอเล่าเหตุการณ์ตรงข้ามกับหัวข้อกระทู้สักนิด พอดีนึกขี้นมาได้ ไหนๆเจ้า
ของกระทู้ก็อนุญาตให้ระบายได้เต็มที่แล้ว คือมีอยู่ครั้งนึงตอนสมัยเรียนเมื่อหลาย
ปีมาแล้ว เดินทางมาอังกฤษด้วยรถบัสจากสเปน หลังจากอยู่สเปนมาหลายเดือน
พอเข้าเขตอังกฤษเท่านั้นแหละคุณ เป็นครั้งแรกและครั้งเดียวที่คิดว่าภาษาอังกฤษ
คือเสียงสวรรค์ เพราะเราฟังชาวบ้านพูดคุยกันรู้เรื่องแล้ว ไม่ต้องงม ต้องแกะ
ปวดหัวเหมือนตอนอยู่สเปน เลยเป็นความประทับใจกับประเทศอังกฤษซะงั้นเลย

ไม่เคยเบื่อ ไม่อยากฟังก็ปิดหูเอา

ที่บริษัทนี่ international มาก มีสัก 20 ชาติได้ แต่ทุกคนพูดอังกฤษหมด มาปีแรก mentor เป็นคนอินเดีย ฟังยากแล้วเค้าพูดรัวและเร็ว พอคุ้นๆก็ค่อยยังชั่ว ตอนนี้มีปัญหากับรัสเซียโดยเฉพาะ ประชุมทางโทรศัพท์ มีบางคนชอบพูดแบบติดอ่าง แต่เราไม่รำคาญใครเลยนะ คนอื่นอาจจะรำคาญเราเพราะว่า ฟังดิฉันไม่ออก เฮ้อ ...

ยังดีที่ส่วนใหญ่ใช้ mail เอา

พูดอะไรที่มันเป็นเนื้อๆไรนี่ไม่ว่าอะไรหรอก รับได้เพราะคนเรามันต้อง communicate แต่ถ้าเจอคนพูดมาก พล่ามมากนี่จะรำคาญ นึกอยู่เรื่อยว่าสงสัยผีจะเจาะปากมา

เลี่ยงได้ ก็จะเลี่ยง

เคยเข้าไปอยู่ในดงสเปน...
พระเจ้า!! ประสาทจะกิน
ทั้งดัง ทั้งไม่รู้เรื่อง หูอื้อไปหมด
แล้วเม้ากันด้วย...มันส์กันใหญ่
ทำเอาคนไทยอย่างเราตัวลีบ
ต้องลี้ภัยไปอยู่ห้องเบรคที่สูบบุหรี่ได้แทน
...ยอมดมบุหรี่แทน มีแต่อเมริกัน นั่ง(สูบ)กันเงียบๆค่อยยังชั่ว -*-

ตามคห 1 กับ 9เลยค่ะ
เบื่อมากพวกพูดภาษาอื่นเสียงดังๆ ในประเทศที่ไม่ได้พูดภาษานั้น
เช่นคนไทยตามห้าง รถเมล์ รถใต้ดิน เมืองนอก ทำไมต้องพูดเสียงดังกรี๊ดกร๊าดกันขนาดนั้น
พวกอเมริกันส่วนมากก็ชอบเสียงดังเวลาไปประเทศต่าง ๆ
ชาติอื่นเค้าไม่เห็นต้องพูดดังขนาดนี้ อเมริกันบางคนสำเนียงน่ารำคาญมากด้วย
ส่วนชาติอื่นที่เราฟังไม่รู้เรื่องเราไม่ค่อยเดือดร้อนค่ะยกเว้นว่าดังมาก ๆ

คนไทยเวลาเข้ารถสาธารณะกันไปเป็นกลุ่มแล้วเสียงดังก็เหมือนกัน รำคาญ!

เราสงสัยมานานแล้วค่ะ เราวัยรุ่นนิวซีแลนด์พูดภ่าษาอะไรกัน คือเราเคยอยู่ไครส์เชิร์ต นิวซีแลนด์ (อาจสะกดชื่อผิด) แป๊ปนึง เคยนั่งฟังวัยรุ่น (หลายพันธุ์ทั้งขาว ดำ เหลือง) คุยกันในแม็กโดนัล ฟังไม่รู้เรื่องเลยค่ะ มั่นใจว่าไม่ใช่ภาษาอังกฤษแน่นอน คาใจมานานแล้วค่ะ พอมีใครทราบบ้าง

ฮ่าๆๆ เห็นด้วยกับคุณ PuppyPower ค่ะ เราไม่อยากลากลิ้งค์มา แต่ลองเข้ากูเกิ้ลเองนะคะ แล้วพิมพ์คำว่า
How to Spot an American Tourist และ คำว่า How to Spot an American in Paris ค่ะ
หนังสือพิมพ์ในอังกฤษก็เคยลงบทความขำๆ แนวๆ นี้ อ่านแล้วตลกมากๆ และเห็นด้วยจริงๆ

ประสบการณ์ส่วนตัว เราเคยเจอกลุ่มนักท่องเที่ยวอเมริกันตามล็อบบี้โรงแรมในเมืองไทย ตามคลับเลาน์ของโรงแรมใน
ต่างประเทศ บนเครื่องบิน ในเลาน์จสายการบิน หรือตามเกทรอบอร์ดดิ้งขึ้นเครื่อง ขอบอกว่าเสียงดังมากค่ะ

สำเนียงอเมริกันที่เราไม่ชอบและรำคาญคือสำเนียงของพวกประเภท Teen Queen พวกวัยรุ่นสาวๆ หน่ะค่ะ
หรือ สำเนียงแบบเคที่ เพอร์รี่ ที่โตแล้วแต่พยายามพูดและทำกิริยาเหมือนเด็กสาววัยรุ่นค่ะ

เห็นข้างบนพูดถึงภาษาอินเดีย (ฮินดี) เราไม่รำคาญภาษานี้นะ และภาษานี้หลายๆ คำ หลายๆ ชื่อ คนไทยอย่างเรา
ฟังเข้าใจ เพราะภาษาไทยไปยืมคำของเขามาหลายคำ ภาษาฮินดีเรียนยากด้วยทั้งแกรมม่า ทั้งตัวเขียน ยากมาก
และตัวหนังสือสวย เหมือนศิลปะ

เห็นข้างบนๆ พูดถึงภาษาสเปนด้วย เราก็ฟังภาษาสเปนได้ไม่รำคาญ แต่ชอบฟังภาษาอิตาเลี่ยน และฝรั่งเศสมากกว่า
เราว่าภาษาสเปนและอิตาเลี่ยน เวลาพูดจะออกแนว Emotional เล็กน้อยด้วย แต่ชอบฟังชอบดูคนอิตาเลี่ยนคุยกันนะ
เพราะเขาไม่ได้ใช้ปากคุยอย่างเดียว แต่มือไม้ สีหน้าท่าทาง ไปหมด

// มาระบายตามคำเชิญชวนของคุณ จขกท อีกครั้งค่ะ

ผมเคยไป ทานอาหารเย็นกับแฟนในอิตาลี เหมือนเป็นคนนอกของร้านเลย เพราะทั้งร้าน เค้าเล่นคุยข้ามโต๊ะกันเลยทีเดียว แปลกดี ไม่ค่อยเจอ 

หลายๆความเห็นอ่านแล้วฮา บางควาเห็นก็โดน อย่างนักท่องเทียวชาวอเมริกันนี่ จริงทุกเรื่อง ดังข้ามโบกี้จริงๆ


ปล.ในที่สุดก็ได้รู้ ว่าไม่ได้มีแค่เราที่บางที่ก็เบื่อๆ กิ กิ

ฮ่าๆๆๆ เคยอ่านแล้วเหมือนกันค่ะคุณพี่ BTDT
จริงสุด ๆ แบบที่เค้าเขียนเลยค่ะ
คิดว่าข้าเจ๋งตลอดเวลาพวกนี้ (บางคนอาจจะไม่เป็น ไม่ได้เหมารวม แต่ว่าเยอะนะคะ ยิ่งตามสถานที่ท่องเที่ยว อิอิ) มาจากอเมริกาแล้วเท่ กลัวคนไม่รู้ ต้องพูดดัง ๆ
สำเนียงก็แบบนั้นเลย นึกภาพ annie จาก 90210
ซีรีส์เค้าสนุกนะคะ แต่ว่ายัยนี่ออกทีไรรำค๊าญคำคาญมาก ไม่ไหวแล้วสำเนียงชี

อันนี้ขอระบายนอกเรื่อง
ส่วนมากจะโชคดีเจอลูกความน่ารักค่ะ คุยกันง่าย จบดีลเราก้ได้ผลพลอยได้คือคำชมไปถึงพาร์ทเนอร์
แต่ลูกความเคสที่ดีลอยู่ด้วยนี่ คนอเมริกันอีโก้สูงมากค่า ชั้นรวยชั้นเก่ง
ต่อรองสัญญาอะไรมันก็ต้องเอาแฟร์ ๆ เราอ่านแล้วก็รู้สึกว่าแฟร์แล้ว อีตานี่ไม่ยอม สายตรงมาหาเราว่าเราว่ายอมให้ร่างข้อนี้มาได้ยังไงเป็นทนายประสาอะไร จุดนั้นปรี๊ดมาก ด่ากันแบบนี้เกินไปละ ก็ถ้าเอาข้อนั้นออก อีกฝ่ายเค้าก็ไม่เซ็นด้วยนะ เอาเปรียบเค้าเกินไป ก็ต่อรองขอแก้ clause นั้นเป็นเพิ่ม condition เข้าไปแบบนี้ ๆๆๆ มั้ย ก็ไม่ยอมท่าเดียว
6 ชม ผ่านไป สุดท้ายพอพาร์ทเนอร์ฝรั่งโทรไปคุย แบบเดียวกับที่เราเสนอไป ฮียอม
เอ๊า ไม่เชื่อเด็กซะงั้น ดีลเกือบล่ม เหอเหอ
ระบายซะยาวเชียว

ปล คุณ nod-n/a คะ
แต่ร้านอาหารอิตาเลียนนี่เราชอบนะคะ ไปทีไรได้เป็นคนสวยทุกทีเลยอะ bella ตลอด อิอิ ไม่เกี่ยวเลย

ปล คุณ สามชั้นไร้มัน
ใช่ภาษาเมารี ปะคะ
เค้าจะพูดอีกภาษานึงเป็นชนพื้นเมืองของที่นู่นก่อนผิวขาวจะมา

เป็นตอนเรียนเนื้อหาที่ยากๆ ไม่เข้าใจเนื้อหา แล้วก็เริ่มรำคาญภาษา เพราะนึกในใจว่าถ้าเป็นภาษาไทยตรูคงจะไม่ลำบากขนาดนี้ แม้จะหงุดหงิด แต่ก็ต้องทำใจ

จำได้ชีวิตนี้ ไม่เคยบ่น เบื่อ อะไรให้ใคร นอกจาก เบื่อตัวเอง

อยู่ฝรั่งเศสรำคาญคนอเมริกันมากพูดกันเสียงดังมากจริงๆไม่รู้จะดังไปไหน บางทีก็พูดด่าคนอื่น (คนฝรั่งเศสไม่เก่งภาษาอังกฤษก็จริง แต่ก็มีคนที่ฟังออกหรอกนะ มาประเทศเค้าแล้วยังมาว่านินทาเค้าอีก) อีกอย่างก็คือคนอเมริกันบางคนจะไม่ยอมพูดภาษาอื่นเลย เราว่าถ้าไปต่างประเทศแล้วพูดภาษาเจ้าบ้านไม่ได้ อย่างน้อยก็ควรพูด สวัสดีและขอบคุณ ที่ไม่น่าจะยากจนเกินไป ไม่ใช่จะไปพูดภาษาอังกฤษตลอดเวลา รู้จักปรับตัวเข้าหาคนอื่นบ้างอะไรบ้าง

รำคาญคนคุยกันเสียงดังในรถไฟใต้ดิน รถไฟ หรือรถเมล์ ภาษาอะไรก็แล้วแต่ค่ะ

โดยเฉพาะรถไฟใต้ดิน เสียงรถไฟก็ดังอยู่แล้ว คนที่คุยกันก็ต้อง "แหกปาก" ตะโกน แข่งกับเสียงรถไฟ คนก็แน่น น่ารำคาญมาก ๆ จะอดทนรอซักหน่อยให้ลงจากรถไฟก็ไม่ได้ บางทีนั่งยาว คุยกันเสียงดัง น้ำไหลไฟดับ อะไร ๆ คนอื่นได้ยินกันหมด ไม่รู้จักคอแห้ง หรือเหนื่อยบ้างหรืออย่างไร

ดังนั้นต้องพกอุปกรณ์แก้รำคาญคือ ไอพอดหรือไอโฟน ฟังเพลงซะ ก็ช่วยได้มากค่ะ

ระบายด้วยคนนะคะ แค่นี้แหละค่ะ

รู้สึกว่า กระทู้นี้นักท่องเที่ยวเมกันมาแรงแซงประเทศอื่นๆ ที่ส่งเสียงดังน่ารำคาญในที่สาธารณะนะเนี่ย

ต้องไปเรียนภาษาสวีเดนด้วยกันกับผู้อพยพ(ที่ลี้ภัยมาจากหลากหลายประเทศ)ในห้องก็มีหลากหลาย แต่ที่เยอะคือตะวันออกกลาง ซึ่งต้องยอม กับเสียงเซ็งแซ่ ที่ดังถล่มเสียงครู ที่ช่วยกันอธิบายว่าเป็นภาษาบ้านแปลว่าอะไรแล้วก็เถึยงกันไปมาว่าบ้าน ฉันแปลว่านี่ นั่น โน่น แล้วก็เดิน คุย โทรศัพย์ สวนกันกันไปมาในห้องเรียน ของบางคน ที่ถึงแม้ครูจะห้าม หรือขอร้อง ก็ได้ ผลบ้างไม่ได้ผลบ้าง ทำงานกลุ่มก็จะเอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ เถียงตะบัน ไม่ค่อยยอมรับความเห็นของเราเท่าไหร่ มาบ้างไม่มาบ้าง แต่เวลาสอบ ครูบอกยังไม่สามารถสอบได้ เนื่องจาก ฟัง พูด เขียน ยังไม่ค่อยได้ บางห้องมีเคาะโต๊ะประท้วง ขอสอบ พอสอบไม่ได้ บ่นเป็น หมีกินผึ้งไม่หยุด ว่าครูจะเคร่งอะไรกันนักกันหนา เขียนดี ทำข้อสอบได้ทำไมไม่ให้ผ่าน.........???? นี่ยังไม่รวมตามถนนหนทาง ซุปเปอร์มาร์คเก็ต

หงุดหงิดตัวเองมากกว่าค่ะ ที่อยู่ประเทศนี้มา 5 ปีกว่าแล้ว แต่คำบางคำยังออกเสียงให้คนที่นี่เข้าใจไม่ได้ พยายามแล้วนะคะ แต่มันทำไม่ได้อ่ะค่ะ

เซ็งจริงๆ

หงุดหงิดตัวเองมากกว่าเช่นกันค่ะ อยากฟังภาษาคนท้องถิ่นรู้เรื่องก่ะเค้าบ้าง จะได้สื่อสารกันเข้าใจมากขึ้น
เห็นพวกอาราบิคบางคนไม่พูดภาษาอังกิด แต่ทำหน้าดูแคลนคนที่ฟังภาษาอาราบิคไม่เข้าใจ บางทีก็แอบหงุดหงิดเบาๆ
ได้แต่แอบบ่นในใจ....อย่าให้พูดได้บ้างนะ จะใส่ให้ไฟแล่บเลย >____