{CR} สวัสดี ซีอาน Xian เกร็ดเล็กๆ ก่อนไปเที่ยววันที่ 17 พย.

ทุกที่ค่อนข้างสะอาด ไม่ค่อยมีเศษขยะให้เห็น

เดินทางสะดวกโดยรถสาธารณะกับรถไฟฟ้าใต้ดิน (Metro) ราคาถูกมาก รถไฟฟ้าใต้ดินเดินทางง่ายมากติดกับสถานที่ท่องเที่ยวมากมาย น่าจะเป็นทางเลือกแรก

เปิดบริการ 6.30-สี่ทุ่มกว่า ค่าโดยสารที่เราเคยจ่ายประมาณ 2 หยวน แล้วแต่เส้นทาง

ซื้อตั๋วได้ในช่องขายตั๋วอัตโนมัติ

ต้องแลกเหรียญ 1 หยวนเพื่อไปหยอด
ใช้แบงค์ 1 หยวน ซื้อตั๋วอัตโนมัติแล้วเครื่องมันไม่รับ

รถเมล์ในเมืองราคาถูกมาก 1-3 หยวน จ่ายโดยหยอดแบงค์ช่องทางขึ้น
ข้อระวัง ถ้าไม่จำเป็นอย่าใช้แท็กซี่เด็ดขาด ไม่พาวนก็ขอค่าโดยสารเพิ่ม
อารมณ์เหมือนแท็กซี่แถวดอนเมืองสมัยก่อนหลอกฟันฝรั่ง

คนขับรถโดยสารใจดีทุกคน ถามได้ทุกคัน

หากมาพัก ให้พักแถวหอระฆังหรือหอกลองจะดีมาก เพราะมันเป็นใจกลางเมือง ห้อมล้อมไปด้วยห้าง ร้านค้า และร้านอาหาร เดินทางง่ายมาก โดยเฉพาะรถไฟฟ้าใต้ดิน Metro

ภาพหอกลอง กำลังซ่อม

รถเมล์ก็สะดวก แต่อาจจะเสียเวลากับรถติดช่วงค่ำ
เราเจอรถติดบนรถเมล์ช่วงสองทุ่ม
คิดสภาพรถเมล์บ้านเราคนเยอะๆยืนเป็นปลากระป๋อง
กลิ่นตัวคนที่นี่ไม่เหมือนบ้านเรา จะมีกลิ่นแรง กลิ่นสาปเฉพาะ
คาดว่าเป็นหน้าหนาวของที่นี่ด้วย ผู้คนเลยไม่ค่อยอาบน้ำกัน
พอมายืนเบียดบนรถเมล์ อากาศร้อนกลิ่นตัวเลยออก

ภาพคนรอรถเมล์

หน้าตาเฉลี่ย เมืองนี้หน้าดีกันทุกคน ขาวตี๋ หมวยสวย หน้าสะอาด

คนซีอานแต่งตัวค่อนข้างทันสมัย
ถ้าเทียบกับลั่วหยาง เราว่าลั่วหยางจะแต่งตัวแนวชนบท

ภาพนี้ถ่ายที่ลั่วหยาง

แต่ที่แปลกทุกที่ คือจำนวนผู้ชายจะเยอะกว่าผู้หญิง
ให้ลองไปสังเกตที่ป้ายรถเมล์หรือในรถไฟฟ้า ผู้ชายเพียบ

ผู้คนมีน้ำใจมากถึงมากที่สุด หากไม่รู้อะไร ชี้ที่ที่เราอยากถามได้เลย
ทริกที่เราใช้ ชี้สถานที่ที่เราจะไปในแผนที่ หาซื้อแถวร้านหนังสือ มีภาษาจีนกำกับอยู่
เลือกถามคนหนุ่มสาวหน่อย พวกนี้จะได้ภาษาอังกฤษนิดหน่อย
หากถามคนมีอายุ ก็ได้คำตอบเหมือนกันแต่เป็นภาษาจีน
555 ตอบมายาวต้องแปลกันเอา
ที่เจอมาผู้คนที่นี่จะหาวิธีช่วยเหลือจนถึงที่สุด
หากตัวเองไม่รู้จะไปถามคนอื่นที่รู้ แล้วมาตอบเราอีกที ไม่มีเดินหนี
บางคนเดินมาส่งถึงป้ายรถเมล์

จริงๆหน้าตาคนไทยก็ไม่แตกต่างจากคนจีนเลย
ภาพ สาวเสื้อดำ ถามสายรถเมล์ให้เรา ทั้งๆที่ตัวเองไม่รู้ แต่ไปถามคนอื่นให้

ตามชมต่อครับ

รีบReview ให้จบนะครับ

เวลาเดินถนน หรือ ถนนคนเดิน ให้ระวังมอเตอร์ไซค์เป็นพิเศษ
เสียงจะเงียบมาก ทำให้ไม่รู้ตัวเลยว่ามีมอเตอร์ไซค์เข้าใกล้
เพราะเป็นรถที่ใช้ไฟฟ้าเป็นส่วนใหญ่ ไม่ใช้น้ำมันเหมือนบ้านเรา
การจราจรที่นี่บีบแตรกันสนั่นเมือง ถ้าเป็นที่ไทยอาจเจอปาดหน้าคืนเป็นแน่

อาหารการกิน พวกน้ำๆเส้นๆ อร่อยทุกอย่าง รสจัดอยู่
จะเสริฟให้เยอะกว่าไทยสามเท่า
ก๋วยเตี๋ยวชามเดียวกินกันสองคน อิ่มมากๆ จะเน้นเส้นมากกว่ากับ
มีเต้าหู้ยี้เป็นส่วนผสมบางเมนู
แต่ถ้าเป็นกินกับข้าวให้ทำใจ
มีอยู่อย่างที่เรากินแล้วเข็ด เป็นเครื่องเทศชนิดหนึ่ง
เป็นเม็ดอะไรไม่รู้ถ้ากัดโดน จะชาที่ลิ้นกับริมฝีปาก
ไม่อร่อยอย่างแรง เรากับแฟนตั้งชื่อว่าเม็ดมหันตภัย

มีป้ายโฆษณาเมนูข้าว KFC หน้าตาสวยงาม
ตอนนั้นเดินเดินผ่าน เราถ่ายเก็บไว้ คิดว่าต้องกินให้ได้

น่ากินมาก

พอผ่าน KFC สั่งมา
เราว่า รสชาติยังไม่ผ่าน

ไอ้ที่กินได้คือ น้ำๆ เหมือนต้มจืดบ้านเรา แต่จืดกว่า
กับ ไอ้ที่ดำๆ คือเห็ดกรอบๆ ดองด้วยมั้ง แต่ดองไม่เสร็จ มีรสเปรี้ยวนิดหน่อย
ส่วนข้าว ไม่ผ่าน อย่างแรง

ไปคราวหน้าคงไม่เสียตังค์ซื้ออีก

เวลาซื้ออาหาร ให้เลือกร้านที่มีราคาหรือป้ายกำกับ
ถ้าไม่มีให้ถามราคาก่อนซื้อ ตามสถานที่ท่องเที่ยว
โดยเฉพาะร้านข้างทางสุสานทหารดินเผาปิงหมาหย่งที่ซีอาน กับ ถ้ำหลงเหมินในลั่วหยาง
ไม่งั้นอาจจะโดนฟันได้ จะขายราคาอาหารราคาแพงให้นักท่องเที่ยว แต่ราคาถูกให้กับคนจีน

ที่เราเจอ ตามภาพเลย
คือร้านขายขนมแผ่นๆให้คนจีน 2หยวน แต่ขายเรา 5 หยวน
ตอนแรกก็ไม่รู้หรอก ป้าคนนี้ไม่ยอมทอนเงินให้คนจีนที่ซื้อมาก่อน
แต่ทอนเงินเราก่อน เราก็คิดว่ามัน:-)ๆ พอเราจะเดินออก
ป้าค่อยทอนเงินให้คนจีนที่มาซื้อก่อน เราเลยรู้ว่าแค่ 2 หยวน
จะคืนขนมอยู่แล้ว แต่แฟนเราไม่รู้ กัดไปแล้วครึ่งอัน
เลยช่างมัน เป็นกันทุกเจ้า ที่ถ้ำหลงเหมินในลั่วหยาง

หลังๆวิธีที่เราใช้ จะรอคนจีนซื้อก่อน ดูเวลาเค้าจ่ายเงินจะรู้ราคาที่แท้จริงของอาหาร
แล้วค่อยซื้อตามหลัง หากขายแพงให้ปฎิเสธหรือเดินหนี ราคาจะลดให้โดยอัตโนมัติ

ส่วนน้ำดื่มไม่สมควรเกิน 2 หยวน เราซื้อแพงสุดได้ 2 หยวน ปกติ 1.5 หยวน ถูกสุด 1 หยวน

เข้ามาหาข้อมูล จองไว้แต่ไปปีหน้าค่ะ

สิ่งที่ต้องทำใจ เรื่อง ขาก:-)น้ำลาย เป็นเรื่องปกติ
เดินไปจะได้ยินเสียงในทุกๆ 10 นาที ไอไม่ปิดปาก
ห้องน้ำ ในตัวเมืองค่อนข้างสะอาด แต่กลิ่นแรงมากกว่าไทยหลายขุม
เป็นระบบอัตโนมัติหมด ยกเว้นบางที่ ถ้าไม่มีระบบอัตโนมัติ ทำใจไว้
คนจีนไม่ชอบราดน้ำเวลาทำธุระเสร็จ คนที่นี่กินข้าวเยอะกว่าเรามื้อละสามเท่า
ฉะนั้นของที่ออกมาอุนจิกองจะโตมาก

ข้อสำคัญกรุณาถ่ายรูปสัญลักษณ์ห้องน้ำไว้ด้วย
แฟนเราปวดฉี่มาก เข้าไปถามเจ้าหน้าที่แถวสถานีรถไฟ
บอกยังไงก็ไม่เข้าใจ ทั้งพูดว่า Toilet ,Restroom วาดรูปคนยืนฉี่ในกระดาษก็แล้ว
มีคนจีนรุมให้ความช่วยเหลือเกือบ 10 คน ปรึกษากันใหญ่
สุดท้ายพอเข้าใจกันหัวเราะกันทุกคน ^^

อันนี้ไม่มีภาพกำกับ ไม่อยากถ่ายห้องน้ำ ภาพที่เห็นอาจจะติดตา

อากาศ เราไป 16-20 พย เราว่าหนาวนะ แต่หนาวมาก ยิ่งลมมายิ่งหนาว
ไม่ได้เย็นสบายเดินชิลๆได้ด้วยซื้อกันหนาวตัวเดียว
ท่อนบนเราใส่ลองจอน เสื้อกันหนาวข้างใน และเสื้อกันหนาวทับอีกตัว
ท่อนล่างเราใส่ลองจอนแล้วก็กางเกงยีนส์ ก็ยังหนาวอยู่แต่ทนได้
ถุงเท้า โลชั่น ลิปมัน เป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้

หากไม่ทาโลชั่น เวลาถ่ายรูป ตีนกาขึ้นเลยเวลายิ้ม เพราะผิวแห้งมาก ^^

ช่วงนี้ใบไม้กำลังเปลี่ยนสี ที่นี่สวยไม่แพ้ประเทศอื่นเลย

ใบไม้กำลังเปลี่ยนสี2

ใบไม้กำลังเปลี่ยนสี3

รองเท้าที่ใส่ ควรเป็นรองเท้าที่ใส่สบาย ไม่กัดเท้า
ห้ามใส่แตะเด็ดขาด เท้าจะแข็งหนาว ก้าวไม่ออก

เตรียมยาแก้อักเสบหรือแก้ปวดทาขาและเท้าไปให้พร้อม
เพราะว่ามาซีอานจะต้องเดินเยอะมาก จะทำให้ปวดขาหรือเป็นตะคริวได้ในช่วงเย็น
เกิดมาก็เพิ่งรู้ความหมายของคำว่าเดินขาลากเป็นยังไง
เพราะว่าพอตกเย็นๆ เราต้องลากขาตัวเองเดิน

ภาพนี้ คือภาพตอนเราไม่ไหวแล้ว ต้องไปซื้อยาแก้ปวดแบบสเปรย์มาพ่น
ตอนซื้อเสียเวลาพอสมควร เพื่ออธิบายอาการ และทำท่าทางว่าปวดขา

สรุปโดยรวม เราพอใจทริปนี้มาก
คาดว่า ปีหน้าจะกลับมาเที่ยวใหม่

จบรีวิวตอนสอง
เดี๋ยวจะมาตอนสาม เที่ยวในวันที่ 17 พย. ที่น้ำพุร้อนหัวซิงฉือ กับ ปิงหมาหย่ง

รอติดตามครับ

น่าสนใจดีครับ ขอบคุณสำหรับรีวิวครับผม

ขอบคุณสำหรับเกร็ดเล็กๆน้อยๆ ที่เป็นประโยชน์นะครับ

รอตามเรื่อยๆครับ ไปปีหน้าเหมือนกันครับ

ขอ link ตอนที่ 1 ด้วยค่ะ หาไม่เจอ

ขอบคุณครับ กำลังจะไป มค ปีหน้า

หมดค่าใช้จ่ายไปกี่บาทครับ สำหรับทริปนี้

ว้าวววว อยากไปจังเลยค่ะ มารีวิวต่อเร็วๆนะคะ

รูป คห.ที่ 16
เรียกว่า "หม่าล่า" ครับ
เป็นสมุนไพรจีนที่ทำให้เกิดอาการชา ชั่วคราว
นิยมใส่ในอาหารเสฉวนครับ
รู้สึกมีมันฝรั่งห่อๆของจีนยี่ห้อนึงก็ใส่ครับ

ไป 5 วัน 4 คืน หมดไปกับทริปนี้
ประมาณคนละ 7000 บาท
ค่าโรงแรมประมาณคนละ 3600 บาท
ค่าซื้อของฝาก 1000 กว่าบาท

รวมแล้วประมาณ 12000 บาทต่อคน

ไม่ได้ซื้ออะไรมากมาย แต่ก็ไม่ได้ประหยัดอะไร
กินก็ธรรมดา ไม่ได้กินอย่างเทพ
เงินที่เสียจะจ่ายไปกับค่าตั๋วเข้าชมสถานที่ท่อง
กับค่ารถไฟหัวจรวดที่ไปกลับ ซีอาน-ลั่วหยาง

KFCชุดกุ้ง ผมก็กินที่ฉงชิ่งมาเหมือนกัน
เห็นรูปนี่น่าอร่อยมาก สุดท้ายพยายามฝืนกินยังไงก็ไม่หมดสักที

ขอบคุณค่ะ น่าสนใจมาก...