ใครเทพภาษาอังกฤษ รบกวนแปลไทยเป็นอังกฤษให้หน่อยครับ

จะเอาไปให้ชาวต่างชาติได้ศึกษาธรรมน่ะครับ
จะอธิบายเอง ด้วยภาษาอังกฤษแบบ snake snake fish fish
ก็กลัวจะหลงประเด็นเข้าป่า หรือออกทะเลหาฝั่งไม่เจอ
พลอยจะเป็นบาปที่ทำให้เขาเข้าใจคำสอนผิดๆ ไปซะเปล่าๆ
รบกวนหน่อยนะครับ



"บุคคลย่อมต้องพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รัก ที่พึงใจซึ่งเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้"
เรื่องนี้ เป็นเรื่องจริง และ เป็น สัจจะ

"แต่การใช้ชีวิตในประจำวันของมนุษย์เรานั้นไม่สามารถที่จะปลีกตัว ปลีกใจออกห่างจากผู้คน สัตว์ สิ่งของ ย่อมนำมาซึ่งความผูกพัน สมัครสมานรักใคร่ การที่ต้องดำรงอยู่เช่นนี้จะวางใจอย่างไรได้"
ดำรงตนตามปกติ อย่างผู้รู้ ผู้ไม่ประมาท

"การตัดซึ่งความสัมพันธ์กับคนรอบข้างหรือการมีระยะห่างกับความสัมพันธ์กับทุก ๆ สิ่งจะกลายเป็นเรื่องขลาดและเขลาเกินไปหรือเปล่า"
มันมิได้ เป็น เรื่องขลาด หรือ เรื่องเขลา เป็นเรื่องของ การรับรู้ธรรมชาติ และ คงอยู่กับธรรมชาติ อยู่กับ สัจจธรรม อันเป็น นิรันดร์ ตราบที่ยังมี มนุษย์ และ เวไนยสัตว์

เพียงแต่ "สัจจธรรม" เป็นเครื่องสอน และ เตือนใจ ให้ดำรงตน ด้วยความไม่ประมาท และ ยอมรับ ในสิ่งที่เป็นธรรมชาติ อัน มนุษย์ และ สัตว์ ทั้งหลาย มิอาจ ละเมิดได้ แม้แต่ องค์ศาสดา ใดๆ ก็ตาม

การมีขึ้น ตั้งอยู่ และ ดับไป เป็นเรื่องธรรมดา ปกติ เป็น ธรรมชาติ ที่มนุษย์ และสัตว์ มิอาจฝืนได้
ประโยค จึงเป็นเครื่องเตือนใจ หากต้องพบ เจอ หรือ ประสพกับ เหตุการณ์ดังกล่าว มิให้ ตน หลงไป กับ การยึดติด สิ่งอันเป็นที่รัก นั้นๆ มิใช่ สอนให้ "ไม่รัก" แต่ ให้ รู้จัก "รัก" ให้เป็น วางตัว และ จิต ใด้ อย่างถูกต้อง ต่อ สิ่งอันเป็น ที่รัก ที่พึงใจ

เฉกเช่น เราพึงใจ ต่อสถานที่ ที่ไปท่องเที่ยว อยากอยู่นานๆ แต่ก็มิอาจทำได้ เนื่องจากมีหน้าที่ อันต้องพึงปฏิบัติ
ดังนั้น การจาก มาจาก สถานที่ อัน พึงใจ นั้นย่อมเป็นเรื่องปกติ เป็นธรรมชาติ มิควรอาวร อันเป็นเหตุให้เรื่องอื่น ผิดพลาด หรือ เสียไป

หรือ แม้แต่ การพลัดพรากจาก "บุคคลอันเป็นที่รัก" ก็เป็น ธรรมชาติ มิอาจเลี่ยงได้ ซึ่งเมื่อประสพเหตุ ก็ควรมี สติ เพื่อจัดการ ให้เป็น ไปตาม ครรลอง มิใช่ คร่ำครวญ ต่อการจากไป หรือ เสียไป ของ บุคคลที่รัก
เนื่องเพราะมิได้เกิดประโยชน์ใดเลย ต่อการดำรงชีวิต รังแต่ ทำให้ขาดสติ เสียเปล่า

เอวัง