แชร์ประสบการณ์เฉียดตาย โดนโจรบุกของผู้หญิงโสดใช้ชีวิตคนเดียวในอเมริกา

วันที่ 12 กันยายน (ตามเวลาอเมริกา) เป็นวันเกิดครบรอบ 28 ปีของเราค่ะ

เรามาทำงานที่อเมริกาได้ครบหนึ่งปีนิดๆพอดี (บริษัทลูกส่งมาทำงานที่บริษัทแม่ที่อเมริกาค่ะ) วันที่ 12 เป็นวันเกิดเรา ก็มีเลี้ยงฉลองวันเกิดกับเพื่อนๆคนไทย ปาร์ตี้เป็นปาร์ตี้ธรรมดา ทานข้าว เครื่องดื่มนิดหน่อย เราออกจากบ้านเพื่อนเวลา 22.30 น.

ขับรถกลับบ้านคนเดียว ตามประสาคนใช้ชีวิตที่อเมริกาค่ะ

อพาร์ทเมนต์ของเรา เป็นสไตล์ที่เรียกว่า Apartment Complex นะคะ คือมี ประตูรั้วใหญ่ๆ อยู๋ข้างหน้า แล้วเข้าไปก็จะมี Apartment หลายๆหลัง หลังนึงก็จะมีห้องหลายๆห้อง ห้องเล็กสุดที่เราอยู่ขนาดประมาณ 500-600 SQF คือมี 1 bed + 1 Bath + living room + kitchen ก็จัดเป็นอพาร์ทเมนต์ทั่วไปค่ะ (ถ้าใครอยู่อเมริกาคงนึกออกเนอะ)

จุดแรกที่อาจจะอันตรายสำหรับหลายๆคน คือ เราชอบอยู่ที่ชั้น 1 ค่ะ เพราะว่าขนย้ายข้าวของสะดวกดี ถามว่ามีคนผ่านไปมาเยอะมั้ย ถ้าไม่ใช่เพื่อนบ้าน กับคนใน apartment ข้างเคียง ก็คงไม่ค่อยมีโอกาสผ่านค่ะ เพราะคนอเมริกาใช้รถกันส่วนใหญ่ ไอ้เรื่องเดินผ่านไปผ่านมาหน้าห้องเนี่ย ต้องเฉพาะเจาะจงมากๆ

คืนนั้นกลับมาก็ไม่มีอะไร เล่นเนต ล้างหน้า แปรงฟัน ตามประสา จนหลับไปตอนประมาณ เที่ยงคืนกว่าๆค่ะ

จุดนี้ค่อนข้างมั่นใจว่าก่อนนอนเช็คประตู หน้าต่าง ว่าปิดมิดชิด ไม่มีเปิดให้แมลง หรือลมเข้าเลยค่ะ

รู้ตัวตื่นอีกที เพราะได้ยินเสียงกุกกัก เหมือนคนไขประตูเข้ามา

เราสะดุ้งตื่นขึ้นทันที (ปกติเรานอนง่ายตื่นง่าย ไม่ขี้เซา) อยู่ในท่านั่งบนเตียงของเราค่ะ

ทั้งห้องมืด แต่เราเห็นเงา คนดำตะคุ่มตะคุ่มอยู่ที่ประตู้ห้องนอนของเรา

เห็นมือของเค้าพยายามเปิดไฟด้วยสวิทช์ไฟที่อยู่ข้างประตู

แต่ปรากฎว่าเปิดไม่ติดค่ะ ที่ไม่ติดเพราะว่า ที่ห้องเราเป็นระบบสวิทช์ไฟสองทาง คือสวิทช์ห้องจะเหมือนว่าเปิดไว้ตลอดเวลา ส่วนไฟพัดลมเพดานก็จะเชื่อมระบบกัน ถ้าสวิทช์พัดลมเปิดอยู่ จะสามารถใช้สวิทช์กำแพงปิดได้ แต่ถ้าสวิทช์กำแพงปิดอยู่ จะเปิดที่พัดลมไม่ได้ (ตรงนี้ถ้าอ่านแล้วงงข้ามไปค่ะ)

โดยสรปคือมันพยายามเปิดไฟ แต่เปิดไม่ได้ค่ะ

เราเลยตะโกนออกไป ว่า "What do you want, Who are you, Why are you here?" คือยิงถามรัวๆ เลย ว่า คุณเป็นใคร คุณต้องการอะไร ทำไมเข้ามาในนี้

ขอบอกตรงๆ ว่าตอนแรกที่เห็นเงานั้น แว๊บแรกเราคิดว่า เอ๊ะ เราลืมล็อกประตูรึเปล่านะ ทำให้เวลาดึกๆ คนเมาๆ เค้าเข้าผิดห้องได้ แล้วล็อกประตูเราก็มีแค่ dead bolt อันเดียวไม่ได้แน่นหนาอะไร ในใจแว๊บแรกคิดแง่บวกจริงๆค่ะ ว่าอาจจะเป็นคนเมา หรือเป็น พวกพนักงานซ่อม ที่อาจจะมาบอกว่า มีไฟไหม้ หรือหม้อแปรงระเบิดอะไรประมาณนั้น (คิดได้เนอะ)

ในความมืดนั้น หลังจากเราถามมัน มันก็ตอบกลับมาว่า

"Don't move, I have a gun" .... มันบอกให้เราห้ามขยับ เพราะมันมีปืน

ณ วินาทีนั้นก็รู้แล้ว ว่า โดนแน่นอน มันเข้ามาปล้นเรา

เราเลยบอกว่า "What do you want, I will give you everything, don't shoot me"
เราบอกมันว่า เราจะให้มันทุกอย่าง อยากได้อะไรเอาไปเลย แต่อย่ายิงเราเป็นพอ

จุดนั้นรู้เลยค่ะ ว่าคนเรารักชีวิตมากมายแค่ไหน แก้วแหวนเงินทองอะไรที่มียอมสละให้หมด ขอเพียงแต่ให้มันเอาเงินแล้วรีบๆไปให้พ้นซะ

มันบอกว่า มันต้องการเงิน ให้เอาของมีค่าทุกอย่างที่มีให้มันค่ะ

ตายละหว่า เราไม่มีของมีค่าอะไรเลย ในกระเป๋าเงินเรามีแบงค์ดอลล่าร์ไม่กี่ใบ เพราะปกติอยู่อเมริกาแทบไม่เคยพกเงินเกิน $100 เลย ทุกอย่างตั้งแต่ super market ของเล็กของใหญ่ ใช้เครดิตการ์ดตลอด

โชคดีที่เราเอากระเป๋าตังค์ไว้ข้างตัวตลอด ในความมืดเราเลยพยายามคว้าๆกระเป๋า
คว้าได้แค่ธนบัตรสองใบเท่านั้นค่ะ

เพราะมันมืด โจรมันไม่เห็น มันเลยตะโกนถามเราว่า "เรามีเงินท่าไหร่"

เราตอบมันไปว่า "เรามีแค่ไม่กี่เหรียญ" แล้วเราก็โชว์ธนบัตรให้มันดู

ได้ยินมันสบถออกมา คงรู้สึกผิดหวังอย่างแรงที่เข้าห้องเราแล้วเราไม่มีของมีค่าอะไรเลย

ในชั่ววินาทีนั้น มันเลยเปลี่ยนแผนค่ะ T___T

คำที่่มันพูดออกมาจากปาก ทำเราร้องไห้โฮออกมาเลยค่ะ

มันบอกให้ เราหันหลัง แล้วถอดกางเกงนอนออกค่ะ

ในใจตอนนั้นบอกตรงๆว่า คงโดน "ข่มขืน" แน่นอน ไม่รอดแน่นอน

แล้วไม่มีทางสู้จริงๆค่ะ หน้าต่างเราปิดสนิท ข้างเตียงไม่มีของอะไรที่จะฟาด หรือต่อสู้ได้เลย ทางออกเดียวที่มีคือประตูห้องนอนซึ่งมันยืนขวางอยู่แล้ว เราก็เลยคิดว่า เอาเถอะนะ ถ้ามันจะข่มขืนเรา เรายอม เราอยากรักษาชีวิต

คิดแล้วว่าคงโดนข่มขื่นแน่ๆ ....

มันสั่งให้เรายืนขึ้น พร้อมหันหลังให้มัน พร้อมบอกว่าให้ทำตามที่มันสั่ง เพราะมันมีปื่น

เราก็ยืนขึ้นบนเตียง ถลกกางเกงออก และโชว์ก้นของเราให้มันแต่โดยดี ไม่ขัดขืน

เราหันหน้าเข้ากำแพง หางตาของเราเห็นว่ามันเดินใกล้เข้ามาทางปลายเตียง แล้วเริ่มปลดซิบกางเกงออก ตอนนั้เราร้องไห้ออกมา ในสมอง process ไปไกลแล้ว ว่าโดนข่มขินจะต้องทำไง มันจะฆ่าเรามั้ย แต่เราไม่ได้ทำเสียงดังโวยวายนะคะ เพราะมันบอกว่าให้เราอย่าเสียงดัง ไม่งั้นมันยิงทิ้ง เราก็เลยได้แต่ร้องคร่ำครวญอยู่ ปากก็พร่ำขอร้องว่า อย่าทำอะไรเราเลยนะ อย่าทำอะไรเราเลย

มันก็เลยบอกเราว่า "I am not gonna touch you, I am not gonna touch you" มันบอกว่ามันสัญญามันจะไม่แตะตัวเรา แต่ให้ทำตามที่มันบอกค่ะ

เราก็หันหลัง มันเริ่มช่วยตัวเอง ใช้มือชักเข้าออกค่ะ

ไม่กี่นาที มันก็บอกให้เราก้มลง ให้ทำท่าสุนัขค่ะ ไม่พอ มันบอกให้ เราตบก้น แล้วก็ร้องครวญครางทำเสียงเซ็กซี่

ณ จุดนี้ หลายๆคนอ่านอาจจะขำนะ ว่าเออ แมร่งโรคจิตว่ะ จะบอกว่าในใจเราก็ทั้งขำ ทั้งงงนะ ว่ามันจะมาไม้ไหน แต่เราเหมือนไม่มีอะไรจะเสียแล้วก็เลย เอาก็เอาวะ!!

เราก้มลง เปิดก้นให้มัน ตบก้นตัวเอง แล้วก็ร้องครวญ เหมือนมีความสุขมากมายค่ะ

ขอบอกว่าทั้งชิวิตไม่เคยคิดว่าจะต้องมาทำอะไรบ้าๆ แบบนี้เลย ไม่เคยพบเจออะไรแบบนี้ แม้แต่หนังติดเรทก็ไม่เคยดู แต่ที่นึกถึง เพราะว่าเพิ่งอ่าน Fifty Shades of Grey ค่ะ ก็เลยพอเข้าใจว่ามันอยากให้ทำอะไร

หางตาเราหันหน้าไปแอบมองมัน มันก็ยืนช่วยตัวเองแบบนั้น ทำเสียงซี๊ดซ๊าด เราทำอะไรไม่ได้ เราก็ตบก้นตัวเองอยู่แบบนั้น ร้องครวญครางไปเรื่อยๆ เพราะอยากให้มันพอใจ เผื่อมันจะได้เสร็จๆ แล้วจบกันไป

ในขณะที่เรื่องเกิดขึ้น มันไม่แตะต้องตัวเราเลยแม้แต่น้อยค่ะ....

พอมันช่วยตัวเองซักพัก มันก็เหมือนว่าพอใจแล้ว แล้วก็เดินออกจากห้องไปไม่ร่ำไม่ลา

-_-" เราไม่ได้ยินเสียงว่ามันเสร็จหรืออะไรรึเปล่า ในใจเราคิดล่วงหน้าว่ามันอาจจะสำเร็จความใคร่แล้วพุ่งน้ำมาที่เรา แต่ก็ไม่มีอะไรแต่อย่างใด มันเดินออกไปเงียบๆค่ะ

เรากลัวมาก กลัวมากๆจริงๆ ตอนมันเดินออกไปเราไม่เข้าใจว่ามันจะไปทำอะไร อาจจะเดินออกไปค้นของ ออกไปเปิดไฟ หรือจะทำอะไรอีก

แต่เรารักชีวิต เราก็เปิดก้น ตบไปเรื่อยๆ จนซักพักเห็นว่าเงียบแล้ว เราก็เลยรีบไปปิดประตูห้องนอน แล้วโทร 911 ทันทีค่ะ

ทีนี้ปล่อยแบบร้องไห้โฮเลยจริงๆ ตอนโทรไป 911 ตำรวจรับสายทันที คำแรกเราจำได้จนถึงตอนนี้ เราบอกตำรวจว่า Somebody broke into my apartment มีคนเข้ามาในห้องเรา เราบอกที่อยู่เรา ชื่อถนน เบอร์โทร ชื่อเรา ร้องไห้ไป แต่สติอยู่ดีทุกอย่างค่ะ

ไม่เกิน 10 นาที รถตำรวจมา จะบอกว่าฉากต่อไปนี้เหมือนดู CSA มากๆ แต่พอเราเป็นเหยื่อในเหตุการณ์จริง ไม่สลิงไม่แสตนด์ มันขำไม่ออกค่ะ มันไม่สนุกเลย

โอย อ่านไปลุ้นไป ขำไม่ออกเหมือนกันค่ะ

ขวัญเอยขวัญมา คุณพระคุ้มครอง เดี๋ยวมาอ่านต่อนะคะ ขอขั้นหน่อย อดใจไมไหว

ตอนแรกไม่มีตำรวจมา เรายังถือสายคุยกับ 911 ในโทรศัพท์

มีเสียงเคาะประตู แต่ไม่มีเสียงคน เราเลยถาม 911ในโทรศัพท์ไป ว่า มีคนมาเคาะประตู้ เป็นตำรวจรึเปล่า แล้วเราจะแน่ใจได้ยังไง ว่าเค้าเป็นตำรวจ

ตอนนั้นเค้าก็ wall กันอยู่ รถตำรวจเลยเปิดไฟ สาดเข้ามาในห้องเราค่ะ แต่ตำรวจไม่เปิดประตูเข้ามาทันที เราเห็นว่ามีตำรวจมาแล้ว ก็เลยแอบเอาหัวลอดไปดูว่านอกห้องมีใครอยู่มั้ย พอแน่ใจว่ามีแต่เราแล้ว เราเลยวิ่งไปเปิดประตูค่ะ

ปรากฎว่าประตูหลักเข้าบ้านยังล็อกอยู่ค่ะ เลยทำให้รู้ว่า มันไม่ได้เข้ามาทางประตูหลัก ...

ตำรวจเข้ามาประมาณ 4 คน สัมภาษณ์นู่นนั่นนี่ ให้เรานั่งลง สงบสติ สัมภาษณ์กันไปหลายรอบค่ะ ให้เล่าเรื่องซ้ำๆกัน

สุดท้ายตอนที่ค้นหาหลักฐาน เจอว่ามันงัดประตูเลื่อนที่ติดกับระเบียงบ้านเข้ามา มีร่องรอยแงะ (เหมือนว่าใช้ไขควง) อย่างชัดเจน ประตู้ก็เปิดโล่งไว้ทั้งบาน ซึ่งวินาทีนั้นแน่ใจมาก ว่าเราไม่มีทางสะเพร่าเปิดแบบนั้นแน่นอน เลยสรุปได้ว่ามันเข้ามาทางประตูเลื่อนค่ะ

โอ้ ขวัญเอ๊ยขวัญมานะคะ

เราอยู่ต่างประเทศคนเดียวในแฟลตห้องแบบจขกท.เลย ประตูมีล็อกแบบใช้กุญแจล็อกอันเดียวเหมือนกันด้วย ทุกคืนก็ผวาๆเหมือนกันค่ะว่าใครจะเข้ามาห้องเรานี่ทำได้ง่ายเหลือเกิน ได้แต่เอาโทรศัพท์ไว้ข้างตัว กะว่าถ้าได้ยินเสียงใครเข้าแฟลตมาก็จะโทรเรียกตำรวจเลย

ตำรวจก็คุย ถาม นู่นนั่นนี่ซักพัก แล้วก็ถามว่าเรามีเพื่อนที่พอจะให้มาหาได้มั้ย

เราบอกว่ามีเราก็เลยโทรหาเพื่อนคนไทยค่ะ เพื่อนก็งัวเงียตกใจตื่นขึ้นมาทันที ซักพักประมาณ 15 นาที เพื่อนก็มาถึงอพาร์ทเมนต์เราทั้งชุดนอนค่ะ (ขอบคุณ และรู้สึกอุ่นใจจริงๆ ที่มีเพื่อนในเวลาแบบนี้)

ตำรวจบอกว่าต้องรอ นักสืบ Detective มาเพื่อสัมภาษณ์และพิสูจน์หลักฐานก่อน

ซักพักนักสืบก็มา และขอให้ทุกคนออกจากห้อง เหลือแต่เราเพื่อทำการสัมภาษณ์ค่ะ
ก็เริ่มด้วยการอัดเสียง ซักประวัติ และถามทุกอย่างละเอียดมาก

เริ่มตั้งแต่ว่า ก่อนเรากลับบ้านเราไปไหน อยู่กับใคร ที่เราไปปาร์ตี้วันเกิด มีคนแปลกหน้ามั้ย มีการใช้ยา หรือมึนเมารึเปล่า (เราบอกว่าไม่มี)

กลับมาเห็นอะไรผิดปกติ หรือเจอใครมั้ย (เราบอกว่าไม่เจอใคร)

ก่อนนอนทำอะไร นอนเวลาไหน เราก็ตอบไปว่าเราทำอะไรเรื่อยเปื่อยนอนไปตอนเที่ยงคืนครึ่งถึงตีหนึ่ง

แล้วก็ทวนฉากที่เล่าไปข้างบนทั้งหมดค่ะ
แต่ที่นักสืบถามละเอียด คือถามว่า โจรมันหน้าตาเป็นไง สูงต่ำดำขาว

เราบอกว่า เรารู้แต่ว่ามันเป็นคนดำ น่าจะหัวโล้น หรือสกินเฮด สูงและตัวใหญ่มาก เกือบถึงประตู (เกิน 180 แน่นอน) แล้วก็ค่อนข้างมีกล้าม นอกนั้นเราไม่เห็นจริงๆ

อ้ออ แล้วที่มันบอกว่ามีปืน เราก็พูดได้ไม่เต็มปาก เพราะเราไม่เห็นปืน แต่มันบอกว่ามีปืน ใครจะเสี่ยงจริงมั้ยคะ (ต่อให้ไม่มีเราก็คงสู้มันไม่ได้อยู่ดี)

แล้วก็ถามว่าเห็นมันช่วยตัวเองมั้ย เห็นไอ้นั่นของมันมั้ย ซึ่งเราเห็นแค่มันใช้มือชัก ไม่เห็นตรงนั้นค่ะ (มืดมาก)

ก็เล่ากันไปเกือบชั่วโมงนึงค่ะ จำได้ว่าเริ่มสัมภาษณ์ตีสีกว่าๆ เสร็จตอนตีห้านิดๆค่ะ

พอเสร็จ ตำรวจและนักสืบก็บอกว่า อยากให้ทิ้งของที่จำเป็นไว้แบบนั้น ห้ามขยับ เพื่อหาหลักฐานค่ะ ส่วนตัวเรา เค้าแนะนำว่าอย่าอยู่ที่นี่ต่อ เพราะไม่รู้ว่ามันจะกลับมาเมื่อไหร่ เลยให้ไปนอนกับเพื่อนแทน เพื่อนมากันสองคน ก็ช่วยกันเก็บของใช้ที่จำเป็น ตั้งใจว่าจะไปอยู่ค้างกับเพื่อน คืนวันพฤหัส และศุกร์ กลับมาเก็บของวันเสาร์แล้วย้ายออกทันทีค่ะ

สรุปก็ไม่ได้นอนค่ะ เราก็ยังมีอารมณ์ว่า ไปถึงบ้านเพื่อน อาบน้ำแล้วก็แต่งตัวออกมาทำงาน ตอนเจ็ดโมงกว่าๆ พอดีค่ะ -_-"

พอสายหน่อยๆ ก็มีนักสืบอีกคนโทรมาขออนุญาตเข้าไปค้นห้อง หาหลักฐาน บอกว่าจะเอา backlight เข้าไปดูเผื่อมี DNA/ คราบอสุจิค่ะ

แต่ในใจเราคิดว่าไม่น่าจะมีอะไรหลงเหลือล่ะ เพราะมันไม่ได้เสร็จในห้องเรา ตำรวจล็อตแรกก็ส่องหาน้ำอสุจิแต่ก็ไม่เจออะไรค่ะ เลยคิดว่าคงชวดไปคราวนี้

เดี๋ยวจะกลับมาสรุปประเด็นนะคะ

ตอนนี้ต้องกลับบ้านเพื่อนแล้ว T_T ผวาจริงๆค่ะ ทั้งวันไม่เป็นอันทำอะไร

โห....น่ากลัวจังค่ะ ดีแล้วที่คุณไม่เป็นอะไร ขวัญมานะคะ แต่เราก็คงกลัวห้องนั้นไปเลยไม่กล้าอยู่คนเดียวล่ะค่ะ

โขคดีครับที่ จขกท ไม่เป็นไร เป็นโจรสมัครเล่นแน่ๆถึงคลำหาสวิชท์ไฟ ส่วนมากเห็นถือแต่ไฟฉายเล็กๆกัน

อยู่เมืองไหนคะนี่ น่ากลัวจริง แต่จขกทมีสติดีมากเลยอ่ะ

คุณพระคุ้มครองนะคะ เสียขวัญไปหน่อย เป็นกำลังใจให้ค่ะ มีสติไว้ทุกอย่างจะ่คลี่คลายไปด้วยดีค่ะ

ให้กำลังใจนะคะ ขอบคุณที่นำเรื่องมาแบ่งปันให้ได้ระวังตัวกัน อ่านแล้วดีไม่ดีไอ้โจรนั้นอาจจะเป็นคนที่พักในอพาร์ทเม็นต์นั้น ที่อาจจะแอบดูการเข้า-ออกของคุณ จขกท. มาเรื่อย ๆ ก็ได้นะคะ ยังไงถ้าย้ายไปที่ใหม่คงต้องหาซื้อที่ล็อคด้านในที่เป็นแบบโซ่มาติดประตูเพิ่มน่าจะดี ตอนที่ยังพากันเช่าอพาร์ทเม็นต์อยู่ก็จะพากันซื้อที่ล็อกแบบเป็นโซ่มาล็อคด้านในเพิ่มอีกตลอด ขนาดตอนนี้อยู่บ้านตัวเอง ที่บ้านก็ยังติดที่ล็อกแบบโซ่เพิ่มเลยค่ะ ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้เป็นเมืองที่น่ากลัวนะ แต่ป้องกันไว้ก็ดี อย่างน้อยเวลาอยู่บ้านกลางค่ำกลางคืนเราล็อกด้านในไว้แน่นหนาก็สบายใจดีน่ะ เผื่อมีอะไรหรือมีคนมาเคาะก็จะได้ดูและมีที่ล็อคด้านในไว้อยู่

ปล. อ่านตรง คห. 5 แล้วก็อดขำกับพฤติกรรมโจรไม่ได้เหมือนกัน แสดงว่าโจรยังมีใจอ่อนอยู่น่ะ อย่างน้อยมันก็ไม่ได้ทำอะไรคุณ จขกท. มากไปกว่านี้ แต่ไม่ว่าจะแบบไหนก็ไม่ขอเจอดีกว่าค่ะ

คุณ Jazzio โชคดีมากที่โจรมันไม่ทำอะไร และคุณก็มีสติดีมาก

ประตูเลื่อนควรหาแท่งไม้กลมๆ หนาประมาณหนี่งนิ้วความยาวก็เท่ารางประตู
ดันเอาไว้มันก็จะเลื่อนไม่ได้ ถ้าหน้าต่างเลื่อนก็ทำแบบนี้ด้วยค่ะ

ไม้อันนี้เราซื้อมาจาก Home Depot ประมาณ $2 เองค่ะ

แวะมาให้กำลังใจจขกท. ค่ะ เราว่า ย้ายออกจากอพาร์ทเม้นท์ตามที่คุณตำรวจแนะนำเถอะค่ะ

ปล. ฝากชื่นชมคุณตำรวจที่นั่นด้วยนะคะ

จะมาแนะนำแบบคุณตกตะกอน แต่ว่าเราอยู่มา 10 ปีก็ยังไม่ได้ซื้อ สงสัยต้องไปซื้อมาแล้ว

ขวัญเอ๋ยขวัญมา ยังดีที่คุณมีสติและก็คนร้ายไม่ได้ทำอะไรมากกว่านั้น

เคราะห์ดีที่คุณ จขกท รอดมาได้
ขอให้ได้อพาร์ทเม้นท์ใหม่ ปลอดภัยกว่าเดิมนะคะ

อ่านเเล้วใจหายใจคว่ำตาม เดชะบุญคุณพระคุณเจ้าช่วยคุ้มครองให้น้อง จขกท อยู่รอดปลอดภัยมาได้
เราชอบดู Crime channel เคสเเบบนี้ รอดมาเเบบไม่มีรอยขีดข่วนเเบบน้องยากมากๆ น้องโชคดีเเท้ๆ

มีเคสหนึ่ง ขนาดผู้หญิงกับเเฟนของเธอ (ยังไม่ได้เเต่งงานกัน) นอนหลับในบ้านอยู่ด้วยกันเเท้ๆ คนร้ายงัดเเงะเข้าไปเจอ
มันยังฆ่าผู้ชาย (เเทง) เเล้วข่มขืนผู้หญิงเลย ไม่เเน่ใจว่าทำไมคนร้ายไว้ชีวิต เเต่เเค่นี้ชีวิตเธอก็เเทบไม่เหลือเเล้ว

กรณีนี้คนร้ายน่าจะเป็นมือใหม่อย่างที่ว่า มีที่ไหนไฟปิดอยู่เเต่พยายามจะเปิดไฟให้เหยื่อเห็นหน้าซะงั้น

ขวัญเอ๋ย ขวัญมา โชคดีแล้วที่มันไม่ทำร้ายหรือข่มขืน

ขอให้ต่อไปมีแต่เรื่องดีๆ เข้ามาในชีวิตนะคะ

คุณโชคดีมากๆเลยนะที่ไม่ได้ถูกทำร้ายร่างกายหรือข่มขืน
ขอบคุณมากๆที่มาเล่าประสบการณ์ให้ฟังกัน จะได้ป้องกัน รอบคอบไว้ก่อนเพราะอะไรก็เกิดขึ้นได้

เราเองอยู่บ้านที่เป็นเขตที่อยู่อาศัยที่มีความปลอดภัยสูง เราไม่ล็อคบ้านเลย แถมมีทางเข้าออกสองทางทั้งหน้าบ้านและหลังบ้าน
ต่อไปนี้คงจะระวังให้มากขึ้นเพราะไม่รู้เหตุร้ายจะเกิดขึ้นกับเราตอนไหน......

ขอบคุณที่แบ่งปัน

เราอยู่เมืองที่มีอาชญากรรมสูงค่ะ มีเคสแบบคนกลับดึกแล้วโดนปล้นตอนไขกุญแจเข้าห้องก็เยอะ กระชากสร้อยก็เยอะ มากดกริ่งหน้าบ้านแล้วกระชากสร้อยไปก็มี

เราใช้ไม้ขัดประตูบานเลื่อนแบบ คห ข้างบน

บางทีเราไปนอนตามโรงแรม ถ้าตรงไหนมีหน้าต่างที่คนจะปีนเข้าง่าย สามีเราก็เอาไม้แขวนเสื้อไปขัดไว้ แล้วที่ประตูก็เอาเก้าอี้ไปขวาง
เรามี alarm แบบพกพา ทำได้หลายเสียง มีเสียงแบบ 7-11 เสียงหวอ คุณ จขกท ไปซื้อมาไว้ก็ดีค่ะ อย่างน้อยช่วงขวัญผวาเนี่ย จำเป็นเลย

เห็นใจจขกทมากค่ะ คุณเข้มแข็งมากนะคะ นึกไม่ออกว่าเป็นเราคงยืนไม่ไหว หรือเป็นลมไปแล้ว ต่อไปก็ขอให้อยู่อเมริกาอย่างปลอดภัยนะคะ

ตอนนี้อยู่เมืองไทยก็อันตรายไม่แพ้ที่ใดในโลกค่ะ เราทำแบบคุณตกตะกอนเปี๊ยบเลย คือเอาท่อนไม้หรือราวม่านที่เหลือๆ มาวางในรางหน้าต่างและประตูเลื่อน
รู้วิธีนี้โดนบังเอิญ เนื่องจากไม้ถูพื้นร่วงไปขัดประตูเปิดไม่ได้

ขอบคุณที่แชร์เรื่องให้ได้อ่านจะได้ระวังตัวมากขึ้น
โชคดีที่จขกท.รอดปลอดภัย

ขอให้พระคุ้มครองนะคะ

ขอบคุณที่แชร์กันนะครับ
ผู้หญิงอยู่บ้านคนเดียว อันตรายจริงๆ

ถือเป็นประสบการณ์ ให้ระวังตัวเพิ่มขึ้นนะครับ

ขวัญเอ๋ย ขวัญมาค่ะ คุณ จขกท. คุณโชคดีมากๆ ค่ะ ที่ไม่ถูกทำร้าย ไม่ถูกข่มขืน อย่าลืมไปทำบุญด้วยนะคะ หรือให้
ทางบ้านที่เมืองไทยทำบุญทำทานทำสังฆทานให้คุณค่ะ

เราเคยเจอเหตุการณ์แนวๆ นี้มาเหมือนกันค่ะ ทั้งที่เมืองไทย และที่ต่างประเทศ เจอมาอย่างน้อยๆ ก็ 4-5 ครั้งค่ะ
(4-5 ครั้งนี่ ในรอบหลายสิบปีนะคะ ต้องบอกกก่อน ไม่งั้นเด๋วจะคิดว่าทำไมเยอะจัง)
แต่คนร้ายไม่เคยเข้าถึงตัวเราค่ะ เพราะเราจะระวังตัวอยู่เสมอ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนในโลกนี้ ประตู หน้าต่าง ซอก หลืบ
จะเช็คตลอด และจะสังเกตความผิดปกติดเสมอ สังเกตคนรอบข้าง แต่บางครั้งมีเผลอ ไม่ระวังเช่นกัน โดยเฉพาะถ้าอยู่
กันหลายๆ คน แต่ถ้าอยู่คนเดียวจะระวังสิ่งรอบข้างสังเกตสิ่งและผู้คนรอบข้างตลอด และ จะไม่นำพาตัวไปอยู่ในที่เสี่ยง
เด็ดขาด ไม่ว่าจะเป็นที่พัก หรือ โรงแรม และ ไม่เปิดประตูให้คนแปลกหน้าเด็ดขาด

เวลานอน เราจะเอามือถือที่ปิดไว้ และโทรศัพท์เบอร์ธรรมดาแบบไร้สาย ไว้ข้างๆ เสมอ พร้อมทั้งไฟฉายกระบอกเล็กๆ ค่ะ
เราไม่เคยไว้ใจเมืองไหนในโลกนี้ทั้งสิ้น เวลาที่อยู่ลอนดอน ซิดนี่ย์ สิงคโปร์ โตเกียว ปารีส ฯลฯ เราระมัดระวังตัวเท่ากับ
ตอนอยู่กรุงเทพฯ ค่ะ และถ้าอยู่เมืองไทยรอด รู้จักดูแลตัวเองได้ในเมืองไทย รับรองว่ามีภูมิคุ้มกันแน่นหนาค่ะ

เวลาไปข้างนอก เราพกไฟฉายเล็กๆ ด้วยตลอดค่ะ เพราะอาจจะไปเจอรถไฟใต้ดินหยุดกลางทางนะคะ หรือ ไปอยู่ใน
สถานที่ๆ ไฟดับโดยไม่ทันตั้งตัวค่ะ

อย่าคิดว่าที่อยู่ปลอดภัย แต่ให้คิดว่าไม่ปลอดภัยเอาไว้ก่อนค่ะ จะได้ระมัดระวังตัวกัน
หรือยกตัวอย่างสิงคโปร์ เป็นประเทศที่ปลอดภัยมาก แต่ทางการมีคำขวัญมาเตือนประชาชนเสมอ ว่า
Low crime, does not mean no crime ค่ะ

อ่านกระทู้นี้แล้ว นึกถึงกระทู้ของคุณเชอร์รี่ ชอบดื่มwineค่ะ ที่เธอเคยมาเล่าเมื่อไม่นานมานี้เองว่า มีคนมาขอใช้โทรศัพท์
ตอนดึกๆ ตอนที่เธอกลับมาจากข้างนอกนะคะ มาขอตรงรั้วบ้าน แล้วเธอก็เอาโทรศัพท์ออกมาให้เขาใช้ เธอก็ปลอดภัย
เช่นกันไม่ได้โดนทำร้ายไม่ได้โดนจี้ปล้นไม่โดนข่มขืน

หรืออย่างสวิทเซอร์แลนด์ ที่คนไทยมากมายไฝ่ฝันอยากจะไปกันสักครั้งในชีวิต เรามีเพื่อนผู้หญิงฝรั่งชาวสวิส
โดนข่มขืนนะคะเธอออกไปเที่ยว แล้วเมากลับบ้าน คนร้ายสะกดรอยตามมา แฟลตของเธออยู่ชั้นล่าง เธอชอบนอนเปิด
หน้าต่าง คนร้ายเข้ามาทางหน้าต่างค่ะ

จขกท. โชคดีมากๆ เลยที่ไม่เป็นอะไร...อ่านไปใจหายตามไปด้วย...ตอนนี้ จขกท.คงโอเคแล้วนะคะ ถ้ายังไงก็ไปนอนกับเพื่อนก่อนดีกว่าค่ะ

เคยได้ยินว่าพวกประตูบานเลื่อนนี่ควรหาอะไรมาล็อคหรือขัดไม่ให้เลื่อนได้ ส่วนใหญ่พวกโจรร้ายชอบงัดเข้าบ้านที่อยู่ชั้นแรกมากกว่าชั้นบน ต้องระวังกันดีๆ นะคะ ช่วงนี้คนตกงานเยอะขโมยเลยชุม...

รออ่านต่อนะคะ...

อ่านแล้วขนลุกเลยค่ะ น่ากลัวมาก แต่ยังดีที่มันไม่แตะต้องคุณนะคะ
ขวัญเอ๊ยขวัญมา

อ่านแล้วอึ้ง จขกทโชคดีมากที่โจรมันยังเป็นคนดีอยุ่บ้าง
น่ากลัวมาก ขวัญเอ๋ยขวัญมานะคะ

พูดแล้วแฟลทเราที่อังกฤษก็อยู่ชั้นหนึ่งเหมือนกัน มีสองชั้นแต่ห้องนอนเราอยู่ชั้นหนึ่ง หน้าต่างใหญ่มาก
ประตูบ้านก็มีกลอนเป็นโซ่เพิ่มอย่างเดียว แอบน่ากลัวเหมือนกันแต่ไม่มีอะไรเท่าที่อยู่มา ถ้าอ่านตอนอยู่ที่นู่นเราคงหลอนมากไปแล้ว Y_Y

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวครับ เป็นไปได้ไงเนี่ยแต่นับว่าคุณโชคดีมาก

ไม่แน่ใจว่าตำรวจพิมพ์ลายนิ้วมือแฝงรึเปล่า ถ้าคนร้ายไม่ใส่ถุงมือ น่าจะพบตอนเปิดบานเลื่อน หรือตอนพยายามเปิดไฟ

ขอบคุณมากๆๆนะคะที่เอามาแชร์ เรากำลังมีแพลนจะไปเมกาอยู่เลยค่ะเนี่ย ผู้หญิงคนเดียวด้วย T^T ไม่ทราบว่าคุณ Jazzio อยู่เมืองไหนอะคะ โชคดีมากๆที่ไม่ได้ถึงขั้นลงไม้ลงมือเอาชีวิต เราว่าเค้าค่อนข้างฉลาดทีเดียวเพราะหากมา touch คุณ อาจจะทิ้งรอยนิ้วมือ หรือทิ้งคราบอสุจิ แล้วตำรวจสามารถสาวตัวไปถึงได้ (เป็นไปไำด้หรือเปล่าว่าอาจจะเพิ่งพ้นโทษออกจากคุก?) ถ้ายังไงแนะนำให้ช่วงนี้ทำบุญมากๆ รักษาศีล5 สร้างบุญสร้างกุศลนะคะ ขอให้เรื่องร้ายๆไม่มาเยือนและความทรงจำแย่ๆลบเลือนไปอย่างเร็วไวค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ^_^

จขกท มีสติมาก ใจเย็นๆไม่เป็นไรนะครับ มันผ่านไปแล้ว เก็บไว้เป็นสิ่งเตือนใจให้เราไม่ประมาทมากขึ้นแล้วกันครับ

เป็นกำลังใจให้ครับ ขอให้ช่วงเวลาเลวร้ายผ่านไปด้วยดี

มาเป็นกำลังใจให้และขอบคุณนะคะที่มาแชร์ประสบการณ์ให้อ่านค่ะ
จขกท.โชคดีมากๆนะคะที่ไม่โดนโจรทำอะไรคุณ คุณมีสติมากๆเลยค่ะ ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้วนะคะ
เป็นผู้หญิงคนเดียวยังไงก็ต้องระวังตัวไว้เสมอนะคะ ตอนนอนเอาอะไรมาวางดันประตูไว้ก็ได้นะคะ
ยังไงก็พกมือถือไว้ตรงหมอนก็ดีนะคะ เผื่อมีเรื่องฉุกเฉินจะได้ช่วยได้ อย่าลืมตั้งเบอร์ฉุกเฉินไว้ด้วยนะค