:: ความสามารถในการใช้ภาษาที่ 2, 3, 4 หลังจากไปใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศหลายๆปี เเล้วกลับมาไทย ::

พอดีสงสัยครับ เกี่ยวกับเรื่องของความสามารถในการใช้ภาษาที่ 2, 3, 4 หลังจากไปใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศหลายๆปี
จนสามารถหรือพอที่จะใช้ภาษานั้นได้ดีในระดับนึง เเล้วกลับมาอยู่ไทย โดยไม่ได้ไปทำงานที่เกี่ยวข้องกับภาษานั้นๆ
เลย ไม่ทราบว่า พอถึงเวลาที่ต้องใช้จริงๆ ยังจะสามารถใช้ภาษาได้เหมือน หรือเกือบจะเหมือนตอนที่ยังอยู่ที่นู้นไหมครับ
ผมว่าต้องมีลืมไปบ้างแหละ ใช่ไหมครับ พอจะยกตัวอย่าง/ประสบการณ์ของพี่ๆให้ฟังหน่อยได้ไหมครับ ?

เเล้วอีกกรณีที่กำลังสงสัยว่า ถ้าเปรียบเทียบกันในกลุ่มของคนที่ไปอยู่ประเทศในเเถบยุโรป เช่น สเปน อิตาลี
กับคนที่ไปอยู่ในประเทศจีน เกาหลี ญี่ปุ่น เเล้วกลับมาอยู่ที่ไทยยาวเลย ภาษาฝั่งตะวักออก ดูจะเอื้่อต่อพวกการ
ทำงานในไทย ที่กว้างมากกว่าพวกฝรั่งตะวันตกใช่ไหมครับ ? งานที่เกี่ยวข้องกับภาษาตะวันตกน่าจะค่อนข้างเเคบ
เเล้วก็มีความเจาะจงมากกว่า ?

รวมถึงการหาปัจัยอื่นๆ ที่นอกจากเรื่องงาน เช่น การหาเพื่อนต่างชาติ สถาบันสอนภาษา ธุรกิจ/กิจการที่เกี่ยวข้องก็น่า
จะหายาก หรือมีน้อยกว่าภาษาตะวันออก ผมเลยสงสัยว่านี้ก็อาจจะเป็นอีกสาเหตุที่ทำให้คนที่ใช้ภาษาตะวันตก
พอกลับมาอยู่ไทยเเล้ว ค่อนข้างจะห่างจากการใช้ภาษามากกว่าอีกกลุ่มหนึ่ง เนื่องจากขาดเเคลนปัจจัยดังกล่าวด้วยรึเปล่าครับ ?

ได้ยินหลายคนพูดว่า การเรียนภาษา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาษาที่ 3, 4 ถ้าเรียนเเล้วไม่ได้ใช้เลย ยังไงมันต้องมีการลืมอยู่เเล้ว
ผมก็เลยสงสัยว่า จะลืมก็เพราะไม่มีโอกาสได้ใช้ ซึ่งเป็นผลจากปัจจัยที่ไม่เอื้ออำนวยในไทยด้วยรึเปล่า ที่เป็นอีกสาเหตุหนึ่ง ?

ปล. สนใจภาษาสเปนครับ อยากเรียน เเต่กำลังสงสัยเรื่องโอกาสที่จะได้ใช้ นอกเหนือจากการทำงานที่ต้องใช้ตัวภาษานี่แหละครับ /
อยากฟังความเห็นท่านอื่นไว้เป็นความรู้ด้วยครับ :D ขอบคุณครับ

ความคิดเห็นที่ 1
ลืมค่ะ

แม่เราพูดภาษาจีนได้เพราะครอบครัวเป็นคนจีน แต่พอมาแต่งงานกับพ่อเรา จนเราอายุได้20ปี ตอนนี้พูดไม่ได้แล้วค่ะ

แม่เราบอกว่าไม่ได้ใช้เลยลืม แต่จำได้ว่าตอนเราเด็กแม่ยังพอรู้บางคำค่ะ ยิ่งไม่ใช้นานยิ่งลืม

ปู่เราก็เหมือนกันพูดจีนได้เพราะทำงานกับคนจีน ตอนนี้ลืมไปหมดแล้ว จำได้บางคำ

ไม่รู้ว่ามันจะเหมือนกับภาษาสเปนหรือป่าวนะยกตัวอย่างเฉยๆ

จะให้จำได้เราว่าน่าจะได้ใช้ภาษานั้นซัก 20 ปีขึ้นไป เนื่องจากแม่เราใช้มา10กว่าปียังลืม


ตอบกลับความเห็นที่ 1
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 2
เราเรียนภาษาญี่ปุ่นที่ นครโอซาก้าประเทศญี่ปุ่น จบกลับมาเมื่อปี 1993 กลับมาทำงานใช้ภาษาญี่ปุ่น จนปี 2000แต่งงานมาอยู่ มาเลเซีย สามีเป็นชาวจีนมาเลย์ อยู่ที่ใช้ ภาษาอังกฤษ ภาษามลายู ภาษาแมนดาริน และภาษาฮกเกี้ยน ไม่ได้ใช้ภาษาญี่ปุ่นเลย ตอนนี้ลืมไปเกือบครึ่งแล้วค่ะ จะคุยอะไรที จะพิมพ์อะไรทีบางครั้งคิดยังไงก็คิดไม่ออกค่ะ


ตอบกลับความเห็นที่ 2
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 3
ภาษาแม่ยังไงก็ไม่ลืมค่ะ... แต่ถ้าเป็นภาษาที่สองถ้าไม่ได้ใช้นานๆจะไม่คล่อง โดยส่วนตัวภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองใช้ได้ดีประมาณนึงคือสามารถพูดและเขียนสื่อสารกับลูกค้าได้ แต่พอย้ายมาอยู่อีกประเทศหนึ่งซึ่งประเทศนี้ไม่ใช้ภาษาอังกฤษต้องเรียนอีกภาษาเป็นภาษาที่สาม เวลาแค่สองปีเท่านั้นพอจะต้องพูดหรือเขียนภาษาอังกฤษกลับนึกไม่ออก บางทีศัพท์ง่ายๆก็ไม่น่าเชื่อว่าจะลืมได้


ตอบกลับความเห็นที่ 3
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 4
ภาษาไทยไม่ลืมค่ะ พูดได้ชัดเจน
แต่กับบางคำดัดจริตใช้อังกฤษคำไทยคำ เพราะรู้สึกว่ามันสื่อความรู้สึกได้ไม่เหมือนอังกฤษ
หรือ ... มันดูเป็นทางการไปในการใช้ภาษาไทยกับบางคำ ยกตัวอย่างไม่ออกอะ T_T นึกไม่ออก
แต่เราไม่ได้ใช้พร่ำเพรื่อนะคะ เป็นแค่เฉพาะพูดไทยกับเพื่อนไวๆฃะมันหลุดออกมาเอง

แต่ก็มีบ้างที่พูดกับสามีแล้วต้องพูดไทยทับ เพราะภาษาอังกฤษก็สื่ออารมณ์กับภาษาไทยบางคำไม่ได้เช่นกัน

ส่วนเรื่องฟังไม่ออก พูดไม่ได้นี่เป็นกับสำเนียง เพราะเรายังไม่เคยห่างภาษาที่ 2 นาน อยู่ข้างๆทุ้กกกวัน
คือเราเคยไปเรียนที่อังกฤษค่ะ เราฟังสำเนียงฝั่งนั้นออก
ส่วนสำเนียงอเมริกาเราว่าไวไป ยิ่งคุยกับแม่สามี พ่อสามีฟังไม่ค่อยออก แต่ฟังสามีได้เพราะคุยกันทุกวัน

พอเราย้ายมาอยู่อเมริกา ตอนนี้อยู่ได้แค่ 10 เดือนเองค่ะ ลืมสำเนียงฝั่งอังกฤษไปซะแล้ว
วันนั้นเราโทรไป call center ของธนาคารที่นู้น เป็นคนอังกฤษรับ (เซอร์ไพรส์มากไม่ใช่อินเดีย)
เราฟังไม่ออกเลยค่ะ พราด้อนแล้วพราด้อนอีก ซอรี่แล้วซอรี่อีก
เพื่อนเราที่มาแลกเปลี่ยนเป็นคนอังกฤษ ก็ใช้เวลาระยะนึงเหมือนกันค่ะกว่าเราจะชินกับสำเนียงเธอ
แปลกดี ค่ะ แล้วก็ลืมได้จริงๆค่ะ


ตอบกลับความเห็นที่ 4
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 5
ของเราก้อลืม ภาษาที่ 2 ภาษาอังกฤษ ยังพอได้อยู่ คือ ฟังรู้เรื่อง
อ่านรู้เรื่อง เขียนพอไหว แต่คุยเนี่ยะ ขอเวลาปรับตัวซัก
2-3 วันนะ ถึงจะเม้าท์ออก แต่ศัพท์บางคำก้อลืมอ่ะ ทั้งที่
เป็นของใช้ประจำวันแท้ๆ ( ในหนัง ในนิยาย เวลาแชทกับ
เพื่อน ไม่ได้คุยเรื่องแบบนี้ไง มีอยู่ที นึกไม่ออกว่าน้ำยา
ล้างจาน กับ น้ำยาปรับผ้านุ่ม เรียกว่าไร เฮ้อ กำ )

ภาษาที่ 3 คือ ฝรั่งเศส ลืมสนิทไปเลยค่ะ แย่จริง มันไม่มีโอกาส
ได้ใช้ (ขนาดอยู่เยอรมันแท้ๆ) พูดไม่ออก ฟังไม่รู้เรืีอง ( การ์ตูนเด็ก
พอไหวอยู่ ) อ่านพอจับใจความคร่างๆได้ เดาได้ว่างั้น

ภาษาที่ 4 คือ เยอรมัน อันนี้ใช้ทุกวันมาสิบปี คล่องปรื๊ดด

กำลังสนใจอยากไปเรียนภาษาสเปน หรือ ไม่ก้อ อิตาเลี่ยน
เรียนเอาสนุก ไว้ไปเที่ยว กัับ ลับสมองหน่อย เริ่มแก่ละ


ตอบกลับความเห็นที่ 5
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 6
เคยเรียนสเปนเป็นภาษาที่สองตอนอยู่ป.ตรี เรียนหนักมาก เรียนในห้องก็ 7-8 ชั่วโมงต่อสับดาห์ มีการบ้านมาให้ต้องท่องศัพท์ทุกวัน เขียนเรียงความทุกวัน เรียนอยู่3ตัว 9หน่วยกิตปีครึ่งเท่านั้น ตอนนั้นฟังภาษาสเปนแบบเร็วปรึ็ดพอจับความได้ก็ว่าภูมิใจมากๆแล้ว หลังจากนั้นเรียนจบ ทำงานไม่ได้ใช้ภาษาสเปนอีกเลยจนถึงตอนนี้ 8 ปี ลืมเกลี้ยงครับ! แค่พอรู้ว่าถ้าได้ยินคนพูดภาษาสเปนขึ้นมาก็จะรู้ว่ากำลังพูดภาษาสเปนไม่ใช่ภาษาเยอรมัน ฝรั่งเศสอะไรอย่างงี้เท่านั้นครับ


ตอบกลับความเห็นที่ 6
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 7
ภาษานอร์เวย์ผมตอนนี้ป่วยมาก

พอได้กลับมาคุยอีกที เอ๋อมาก ต้องขอให้พูดซ้ำแล้ว 55+
พอเขาพูดผมก็ต้แองแปลไปเป็นอังกฤษแล้วค่อยแปลกลับมาเป็นไทยอีกที

แล้วพอจะคิดคำตอบ ผมคิดเป็นภาษาไทยแล้วแปลเป็นอังกฤษแล้วแปลจากอังกฤษไปนอร์วีเจียนอีกที วุ่นวายใช้ได้

พอคุยไปสักพักใหญ่ๆ เริ่มระลึกได้ เลยคุยกันคนละภาษาเอา เขาถามผมภาษานอร์วีเจียนผมตอบเป็นอังกฤษไป พอผมถามอังกฤษ เขาก็ตอบอีกภาษา

จริงๆ คุยอังกฤษกันแต่แรกก็ได้ แต่เขาอยากให้ผมรื้อฟื้นภาษาเลยช่วยดันๆๆ

ไม่ได้ใช้นานประสิทธิภาพลดลงไวมากครับ ถ้าไม่ใช่ภาษาแรกหรือภาษาที่สองใช้กันมานานๆ


ตอบกลับความเห็นที่ 7
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 8
ภาษาแรกนี่ภาษาไทยไม่เคยลืมเลยค่ะ แต่ภาษา Eng ที่เป็นภาษาที่สองนี่ถ้าไม่ได้ใช้ ไม่ได้พูดแค่เดือนสองเดือนนี่ก็ลืมเละหายห่วง


ตอบกลับความเห็นที่ 8
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 9
ปัจจุบันใช้ภาษาที่ 3 มาเข้าปีที่ 6 แล้วนะคะ ใช้ทุกวันเพราะทำงานกับคนที่นี่ค่ะ

ภาษาอังกฤษใช้เฉพาะเวลาไปเที่ยวค่ะ ยังไม่ลืมค่ะ แต่คำบางคำจะเอาภาษาที่ 3 มาปนด้วย คือบางทีนึกไม่ออกจริงๆค่ะ หรือว่าเราชินกับถาษาที่ 3 มากกว่า

แต่มีปัญหามากๆกับภาษาแม่นี่แหล่ะค่ะ เวลาพูดภาษาไทย การสร้างประโยค การใช้ไวยากรณ์จะสลับกันค่ะ ด้วยความเคยชินกับการสร้างประโยคของภาษาที่ 3 ดิฉันอาการหนักกว่าพวกคุณๆอีกค่ะ


ตอบกลับความเห็นที่ 9
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 10
ผลวิจัยบอกว่าคนที่ใช้สามภาษาขึ้นไป ประจำสม่ำเสมอ โอกาสจะสมองฝ่อน้อยเพราะว่าสมองมันต้องคิดตลอดและทำงานตลอดเวลา ไม่ได้ออกมาอัติโนมัตเหมือนภาษาแม่ แต่ก่อนสมองจะฝ่อ สงสัยจะเวียนหัวเป็นลมไปเสียก่อน เพราะภาษาเอามาตีกันนัวไปหมด


ตอบกลับความเห็นที่ 10