ขอเสียงคนที่อยู่ เมกา ช่วยเล่าประสบการณ์การทำงานให้ฟังหน่อยจ้า

จบพยาบาลที่ไทยทำพยาบาลที่อเมริกาครับ ไม่เก่งเลยใช้เวลานานหน่อยในการสอบใบประกอบ ช่วงนั้นพยาบาลขาดแคลนสมัครเสร็จรับเลย รพ sponsorให้เรื่องใบเขียวแต่ติดต่อทนายเองและจ่ายค่าใช้จ่ายทั้งหมด ตอนแรกๆมีปัญหาเกี่ยวกับระบบการทำงานและเครื่องมือเครื่อใช้ แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี โชคดีผู้ร่วมงานนิสัยดีช่วยเหลือกันและไม่เคยมีปัญหา เป็นคนไทยคนเดียวในที่ทำงาน

จบจากไทย
ทำงานประสบการณ์จากไทย

เหยียบแผ่นดินเมกาวันแรก
ขอโทษที่ต้องบอกว่า
ไม่เคยมีความคิดจะหางานทำกับร้านอาหารไทย
หรือธุรกิจของคนไทยเลย (ขอร้อง..ไม่ชอบมาม่า)

หาทางเรียนเพิ่มเติมที่เมกา
(ที่จริงได้งานตั้งแต่ยังเรียนอยู่ในเมกาเลย โรงเรียนส่งชื่อไปให้บริษัทเอง)

จบแล้วหางานใหม่ที่ใหม่
ได้งานเพราะประสบการณ์ทำงานจากเมืองไทยเป็นจุดสำคัญ
ตรงกับงานที่ไปสมัคร
เค้าแทบไม่สนเรื่องดีกรีอะไรเลย

ขนาดตอนนั้นอายุ สามสิบกว่าแล้ว
ฝรั่งเจ้านายมาสัมภาษณ์ คงคิดว่าเราโกหก
นึกว่าน่าจะเพิ่งจบ high school มา(ยังดูเป็นวัยรุ่นตัวแสบมากๆ ฮ่าๆๆๆ)

ทำงานมานานมาก ภาษาเมกันก็ไม่ใช่เก่งอะไรเลย
ขอลาออกมาหลายครั้งแล้ว แต่ก็ไม่ยอมให้ออก
ขนาดขอ vacation คราวละเดือน สองเดือน
เจ้านายบอกว่า ยอมให้ยูไปพักสักเดือนสองเดือน
ดีกว่าสูญเสียยูตลอดไป (ซึ้ง...จนต้องโง่กลับมาทำงานให้มัน)

ขอให้มั่นใจในตัวเอง
ทำงาน full time บริษัทในอเมกาไม่มีอะไรยากเย็นเลย
ขอให้ตั้งใจทำให้ดีที่สุด เมกันรักที่จะจ้างคนที่ทำงานได้

มีปริญญาตรีกับโทและประสบการณ์ทำงาน 4 ปีจากไทย

เรามีกรีนการ์ด ใช้เวลาหางาน 6 เดือนค่ะ ได้งานแบบ entry level นั่งบวกเลขก๊อกๆแก๊กๆทั้งวัน ตอนนั้นเฝ้าถามตัวเองฉันมาทำอะไรที่นี่

ทำงานมา 4 ปีครึ่งแล้วตอนนี้ได้เป็น manager แล้วค่ะ

เคยเป็นครูที่หนองหมาว้อมาก่อน มาเมกาได้สี่เดือนได้ใบเขียว(เรื่องนี้ไม่ได้พูดเล่น พูดจริงๆ มีหลักฐานในมือว่าถูกต้องทุกอย่าง แต่สงสัยอาจจะมีอะไรผิดพลาดทางเทคนิคก็อาจเป็นได้ เลยได้เร็ว อิอิ)

OK จะทำอะไรดีล่ะเรา เดี๋ยว..ถามตัวเองใหม่ ว่ามีปัญญาทำอะไรที่นี่ได้บ้าง คนเอเซียในเมืองที่อยู่ เขาเก็บเห็ดกัน เราจะทำได้หรือต้องขึ้นกระไดสูงๆแล้วมุดหัวเข้าไปตัดเห็ด

โอย..ไม่หวาย ถอยกรูด..ใครทำได้เราขอแสดงความนับถือ

มันก็มีแต่งาน รร ที่เราคิดว่าทำได้ เข้าไปแรกๆ ปวดหัวเกือบตาย เด็กฝรั่งนี่มันลูกลิงมาเกิดแท้ๆเลย พูดกันก็ไม่รู้เรื่อง เราบอกว่า rubber ยูอยู่ที่ไหน เด็กตกใจ เราเองก็ตกใจที่มารู้ทีหลังว่าที่นี่เขาเรียก eraser

ทำงาน รร นานๆก็เบื่อ ย้ายมาอยู่ที่ใหม่ อยากเป็นพนักงานร้านขายของ แต่แปลกดี สมัครไปกี่ที่ก็ไม่เห็นมีใครเรียก แต่พอสมัครงาน รร ปุ๊บนี่เรียกตัวไปทันที

ตอนนี้ทำใจแล้วว่าพระเจ้าต้องสักกบาลเรามาอย่างนี้ มันถึงยังไม่หมดเวรกะเด็กสักที พูดอย่างนี้ต้องขยายความกันอีกหน่อยว่าเด็กร้ายดอกนะที่ทำให้เราต้องถอนใจว่าเหมือนเรามีเวรมีกรรมกันมา แต่เด็กดีๆมากมายที่เป็นความชื่นใจก็มี

บอกตัวเองว่า สู้โว้ยยยย..