ทำไมคนอินโดนีเซียชอบขอปากกาครับ

ผมไปเที่ยวเกาะซาโมเซอร์มา เจอคนที่ท่าเรือเข้ามาตื้อให้ซื้อตั๋ว พอไม่ซื้อเค้าก็เลยขอปากกาที่ผมถือ บอกว่าขอเป็นของขวัญ ผมก็ให้ไป ปากกาอันละห้าบาทธรรมดาแต่เสียความรู้สึกนิดหน่อยเพราะเหมือนโดนไถ

วันถัดมาบนเกาะ ไปกินข้าวที่ร้านอาหาร เจอขอปากกาอีกแล้วครับ คราวนี้เจ้าของร้านอาหารบอกขอไปให้ลูก ผมดูแล้วร้านเค้าก็ใหญ่โต ดูมีฐานะ ผมเลยคิดว่ามันคงไม่ใช่การไถแล้วหละ

เลยมาตั้งกระทู้ถามครับ ว่าอินโดนีเซียมีปัญหาอะไรกับปากกาหรืิอเปล่า หรือว่าใันเป็นเทรนด์ฮิตในการสะสมปากกา พอมีใครทราบเหตุผลมั้ยครับ

อีกอย่าง ถนนในอินโด รวมถึงพื้นดิน ทำไมระยิบระยับราวกับโรยกากเพชรไว้ยังงั้นล่ะครับ

ความคิดเห็นที่ 1
ไม่เคยไปเที่ยวอินโดนีเชีย ไม่มีความเห็นกับการขอปากกาของคนที่โน่น


ดิฉันให้ความสำคัญกับคุณภาพปากกาที่เขียน
ความเห็นเกี่ยวกับปากกาผลิตในไทย... เขียนไม่ลื่นนุ่ม ปลายปากกาเขียนออกมาเส้นเล็ก คือเขียนไม่มันส์เหมือนปากกาในอเมริกา ที่เส้นปากกาขนาดกลางไม่ถึงกับเส้นบางแบบของไทย


ดิฉันนำไปสามด้าม และเมื่อคนไทยในไทยนำไปเขียนเขาชอบกับความลื่นนุ่มและลายเส้นไม่บาง.. คนไทยที่ใช้ปากกาถึงกับขอ... ดิฉันให้ไป.. ที่บ้านในอเมริกาดิฉันมีเยอะ สะสมมาหลายปี ได้มาฟรีจากงานเอ๊กสโป จากธนาคาร TD Bank และ ได้จากคลีนิคหมอ แจกฟรี เป็นปากกาเขียนลื่นนุ่ม ได้เตรียมใส่ถุงจะนำไปแจกให้คนรู้จักในไทย ตั้งใจไว้ซะดีว่าจะนำไปด้วย แต่ดันลืมไว้ที่บ้าน... ไว้ปีหน้าจะไม่ลืมนำไปด้วย


ตอบกลับความเห็นที่ 1
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 2
คงชอบสะสมกระม้ง
ส่วนตัว ชอบสะสมปากกา หรือดินสอ
ที่ทางโรงแรม มีไว้บริการลูกค้าในห้องพัก
เลือกเอาเฉพาะทีมีโลโก้ หรือชื่อโรงแรม

ตอบกลับความเห็นที่ 2
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 3
ไม่เคยเจอคนอินโดขอปากกา เคยแต่เจออินโดขายปากกาที่เนเธอร์แลนด์ด้ามละหมื่นกว่าเหรียญ
มีคนสะสมปากกา ดร.จำรูญอาจารย์ไทยพอเรียนจบปริญญาขนปากกาลูกลื่นฟรีที่อเมริกากลับไปเป็นพันด้าม
ผมเองสะสมหมึกซึมไว้หลายด้ามแต่ไม่เอาจริงนัก
คนบางคนมีคติว่า "ต้องเอาให้ได้สักอย่าง" พอขายของไม่ได้เลยขอ ถ้าจขกทถือเข็มเย็บผ้าอยู่เขาอาจจะขอก็ได้
แขกอินเดียที่อเมริกา มาซื้อของที่ผมประกาสขายทางCraigslist มาถึงต่อราคาก่อน พอตกลงจะจ่ายเงินล้วงกระเป๋ามักจะขาดห้าบาทสิบบาทเสมอ ใครขายอย่าใจอ่อน เขาจะหามาได้เอง

ที่ขอเด็ดๆ ไว้เป็นที่ระลึก(อย่าถามผมว่ารู้ได้อย่างไร) สาวคนหนึ่งขอกำไลเล็กๆทำด้วยเหล็กเหมือนของแขกซิกส์ซึ่งมีแขวนอยู่แล้วเต็มมือ ผมสงสัยว่าเอาไปทำอะไรเยอะแยะ คุณเธอบอกว่าเอาไว้เป็นที่ระลึก
หนึ่ง Trick คือหนึ่งวง!
ป่านนี้อาจจะยกมรดกให้ลูกหลานไปแล้วก็ได้ เป็นที่ระลึก นะหลานนะ


ตอบกลับความเห็นที่ 3
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 4
คนอียิปต์ก็ชอบขอปากกาค่ะ ตามสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ อย่างเช่นพีระมิด ฯลฯ
ชอบมาชวนคุยโน่นนี่นั่น แนะนำงั้นงี้ เดินไปดูตรงนี้สิ แล้วก็แบมือขอเงิน
พอบอกไม่มีก็ขอปากกาซะงั้น

วิธิการที่จะไม่ถูกขออะไรเลยคือ นิ่ง เงียบ เฉยเมย ไม่ให้ความสนใจ ทำเหมือนพวกนี้ไร้ตัวตน

ปล. แต่ตอนไปอินโดฯ โดนตำรวจอินโดฯไถเงิน กันกลางถนนเลยค่ะ
แต่ไม่ยักกะโดนขอปากกาอ่ะ


ตอบกลับความเห็นที่ 4
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 5
น่าจะเป็นนิสัยขอให้ได้สักอย่างมากกว่า

ตอนเราไปเที่ยวคิวบา เจอเนียนๆมาตีซี้ขอตังค์ บอกไม่มีเหรียญก็พยายามจะขอขนมไปให้ลูก ขอหมวก ขอปากกา ขอแว่นกัดแดด เสื้อแจกเกต ผ้าพันคอ เสื้อที่ใส่อยู่ก็ยังขอ -*- แล้วกรูจาใส่ไรกลับบ้าน


ตอบกลับความเห็นที่ 5
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 6
ความคิดเห็นที่ 5
น่าจะเป็นนิสัยขอให้ได้สักอย่างมากกว่า

ตอนเราไปเที่ยวคิวบา เจอเนียนๆมาตีซี้ขอตังค์ บอกไม่มีเหรียญก็พยายามจะขอขนมไปให้ลูก ขอหมวก ขอปากกา ขอแว่นกัดแดด เสื้อแจกเกต ผ้าพันคอ เสื้อที่ใส่อยู่ก็ยังขอ -*- แล้วกรูจาใส่ไรกลับบ้าน

จากคุณ : Chocolate Junkie



ทำให้นึกถึงสงครามโลก ความลำบากยากจนทำให้คนตายถูกลอกคราบหมดตัว คนเป็นถอดเอาของบนตัวคนตาย ไปใช้หมด


ตอบกลับความเห็นที่ 6
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 7
ความเห็นที่ 3....................

1. " แขกอินเดียที่อเมริกา มาซื้อของที่ผมประกาสขายทางCraigslist มาถึงต่อราคาก่อน พอตกลงจะจ่ายเงินล้วงกระเป๋ามักจะขาดห้าบาทสิบบาทเสมอ ใครขายอย่าใจอ่อน เขาจะหามาได้เอง"

นี่ท่านเอาก้นบึ้งของนิสัยหนึ่งในนิสัยถาวรของคนจำพวกนี้มาเผยกันเลยนะนี่ ! ! !

ไอ้อย่างนี้... ก็คือ " ขอ " เหมือนกัน ก็คือ ...........ขอลดราคา

2. ส่วนอีกอันหนึ่งที่ท่านว่าไว้........

" คนบางคนมีคติว่า "ต้องเอาให้ได้สักอย่าง" พอขายของไม่ได้เลยขอ ถ้าจขกทถือเข็มเย็บผ้าอยู่เขาอาจจะขอก็ได้"

อันนี้เปรียบเทียบให้เห็นจริงได้ชัดเจนมาก...แต่อย่าได้ถือเข็มเย็บผ้าไปนะ.....มันขอจริงๆ นะท่าน ! ! !


ตอบกลับความเห็นที่ 7