มีใครกำลังเรียนป.ตรีที่Canada หรือเคยเรียน มีข้อสงสัยบางอย่างอยากจะถาม

หวัดดีทุกคน ครั้งแรกเลยที่ตั้งกระทู้ที่นี่ อ่านอย่างเดียวมานานหลายปี

ขอเข้าเรื่องเลยละกันเพราะมันจะยาวพอสมควร แต่ขอความกรุณาทุกคนที่เผลอกดเข้ามาแล้ว
ได้โปรดช่วยอ่านต่อด้วยเถอะนะ T^T

เรากำลังจะเดินทางไปUBC Vancouverและอยู่นั่นเป็นเวลา 1 เทอม เพราะได้รับคัดเลือกเข้าร่วมโครงการแลกเปลี่ยนระหว่างจุฬาฯและUBC ทำให้ตอนนี้ลาพักศึกษาต่างประเทศ1ปี รอเดินทาง 31 สิงหาคม ที่ต้องดรอปทั้งปี เพราะเวลาเปิด-ปิดเทอมไม่ตรงกัน แต่เราไม่เป็นไร ยอมรับได้
(ลาพักศึกษาต่างประเทศ แปลว่า เราต้องจ่ายค่าเทอมมหาลัยฯที่ไทยตามปกติ เพราะจะเอาวิชาเรียนที่นู่นโอนหน่วยกิตมา แบบนี้เค้าถือว่าเป็นการย้ายที่เรียนชั่วคราวเฉยๆ ฮ่าๆๆ)

ถ้าหากเราไม่ได้ไปเราก็จะเป็นเด็กปี3 อักษรศาสตร์เอกเยอรมัน แต่เพราะอย่างไรก็จะไปให้ได้ ; ) ทำให้จะต้องกลับมาเรียนปี 3ซ้ำ และใช้เวลาในการจบป.ตรี 5 ปี

เรื่องของเรื่อง เราหาตัวเองเจอแล้ว มั่นใจมากด้วย สิ่งที่เราชอบในชีวิต มีอยู่หลักๆ 3 อย่าง ภาพยนตร์ ดนตรี หนังสือ ไม่อาจเรียงลำดับได้ เราชอบทุกอย่างพอๆกัน มีแค่บางเวลาที่บางอย่างจะเหนือกว่า แต่เราอยากจะทำงานอยู่เพียง 2 วงการเท่านั้น คือ ภาพยนตร์ และ ดนตรี ไม่อยากอยู่วงการหนังสือ เพราะก็พอใจที่จะเป็นผู้อ่านอย่างเดียวมากกว่าจะเข้าไปทำงาน ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม ฮ่าๆๆ

ทีนี้ ย้อนกลับไปเรื่องดรอปเรียนทั้งปี นั่นทำให้เราจะมีเวลาว่าง เหลือ 6 เดือน อาจจะนับเป็น5 เผื่อเที่ยว 1 เดือน ; ) คือ ช่วงSpring-Summer ปลายมกราคม/กุมภาพันธ์-มิถุนายน ก่อนมหาลัยฯที่ไทยจะเปิดเทอมอีกครั้ง ทำให้ช่วงนี้เราอยากฝึกงาน เราอยากทำงานมากที่สุดแล้ว ณ ตอนนี้ รู้สึกไม่ค่อยอยากจะเรียนหนังสือต่อไปแล้วเวลาที่รู้ว่าชีวิตตัวเองต้องการอะไร แล้วสิ่งที่เราเรียน(เอกภาษาเยอรมัน)ไม่ค่อยจะนำพาให้เราไปสู่สิ่งที่ต้องการทำเท่าไหร่ด้วย ยิ่งหมดแรงเรียนเข้าไปใหญ่ : ( แต่มีไฟที่จะลุยงานมากๆ

ปัญหาคือ เราลองgoogleดู Internshipต่างๆ ตามบริษัทที่เกี่ยวข้องกับงานที่เราอยากทำ ล้วนแล้วแต่เป็นบริษัทที่ต้องการเด็กเรียนตรงสายงาน บางบริษัทถึงขั้นยอมให้มาฝึกงานได้ก็เฉพาะแต่เด็กที่ต้องการฝึกงานไปประกอบหน่วยกิตการเรียนเท่านั้น.. เราก็เหี่ยวเลยสิ : (

เราอยากทำงานต่างประเทศ ซึ่งสายบันเทิง ถ้าภาพยนตร์ก็จะดีมาก หรือจะดนตรีก็เจ๋ง 2อย่างนั้นหนีไม่พ้นอุตสาหกรรมบันเทิงใหญ่ที่สุดในโลกอย่างอเมริกา แต่ก็แน่นอนบุคลากรเค้าก็เยอะอยู่แล้ว หนทางสำหรับคนต่างชาติจะเข้าไปคงแทบจะไม่มี เลยคิดมุมกลับ ว่างั้นก็ไปทำงานที่บันเทิงไม่ค่อยเด่นเท่าไหร่ แต่มีบริษัทแม่ใหญ่จากอเมริกาไปตั้งอยู่ และเราก็พูดภาษาที่ต้องใช้ดำรงชีวิตในประเทศนั้นได้ คำตอบคือ Deutschland แต่...

เราเคยเมล์ไปถามบริษัทนึง บอกเลยก็ได้ AEG เป็นบ.Promoterใหญ่อันดับ2ของอเมริการองจากLive Nation(คอนเสิร์ตGaga) มีสาขาทีเยอรมันจัดงานในO2 World Berlin มีตำแหน่งที่อยากทำพอดิบพอดี ประกาศรับสมัครแบบไม่มีกำหนดปิดรับ เลยเมล์ไปถามว่าปี2013จะยังเปิดอยู่มั้ย เค้าก็บอกเราว่า ไม่แน่ใจ ปลายปีนี้เมล์มาอีกที แต่อย่างไรก็ตามแม้เราจะต้องการความรู้ภาษาอังกฤษดีมาก 'Profound' German language skill ก็จำเป็นเหมือนกัน.. เราก็เหี่ยวอีกแล้ว เพราะเราเมล์ไปเป็นอังกฤษ เนื่องจากเราใช้ภาษาเยอรมันได้ระดับพูดคุยในชีวิตประจำวัน discussเรื่องบางเื่รื่องได้เฉยๆ เป็นเด็กAFSมาก่อน แม้ตอนนี้จะเรียนเอกเยอรมัน แต่น่าแปลกมั้ย ที่เรารู้สึกว่าตัวเองskillพูด ห่วยลงมากๆ จนไม่อยากจะเรียนอีกแล้ว เหมือนยิ่งเรียนสูงยิ่งหวาดกลัว ความมั่นใจหายเพราะรู้มากกลัวจะผิด ในชีวิตจริงไม่กลัว แต่ตอนเรียนจะกลัว เพราะมันจะเสียคะแนน เวลาเรียนถึงขั้นพูดไม่ออก อีกทั้งกลับมาอยู่ไทย ภาษาอังกฤษจะมีโอกาสใช้มากกว่า ทำให้หัวแทบจะคิดเยอรมันไม่ออกอยู่แล้วT^T ประกอบกับ ความผิดเราเอง ที่เรียนตามพ่อแม่ เค้าอยากให้เข้าเรียนที่นี่ คณะนี้ ซึ่งตอนนั้นเราไม่เห็นอนาคตตัวเอง ก็เลยเรียน แต่ตอนนี้เห็นแล้ว!

ด้วยเรื่องราวที่เล่ามาทั้งหมด ทำให้เมื่อกี้คิดขึ้นมาว่า จะย้ายไปเรียนป.ตรีเมืองนอกเลยดีมั้ย เพื่อโอกาสในการทำงานสายที่อยากทำในต่างประเทศ แม้เราจะไม่อยากเสียเวลาเรียนปี1ใหม่เท่าไหร่ เพราะแทนที่จะอีก2ปีจบ กลายเป็น อีก 4 ปี เงินก็เสียเยอะขึ้น อายุก็มากขึ้นกว่าจะจบ ใจเราอยากทำงานเร็วๆมากกว่า เลิกเรียนแล้วทำตอนนี้ได้เลยยิ่งดี แต่ที่ไหนๆก็ต้องการวุฒิทั้งนั้นก็เลยจะต้องเรียนให้จบ

ทุกคนคิดว่า เราจะหามหาลัยฯเรียนป.ตรีในสายFilm Production ที่แคนาดาเลยดีมั้ย ใครที่เรียนอยู่ หรือ เคยเรียน คิดว่าอย่างไรกับความคิดเราบ้าง และการมาสมัครเรียนป.ตรีที่แคนาดาต้องทำอย่างไรบ้าง ถ้ามีใครเห็นว่าความคิดที่เราจะมาเรียนป.ตรีที่แคนาดาเป็นเรื่องที่ดี และเหมาะกับความต้องการทำงานของเรา ช่วยให้เรามีโอกาสได้ทำงานอย่างที่ทำมากขึ้น

ขอบคุณทุกคนที่สละเวลาอ่านมาจนจบ ขอบคุณมากๆ ^^

ความคิดเห็นที่ 1
ถ้าคนที่บังเอิญเปิดเข้ามาอ่าน ไม่ได้เรียนที่แคนาดา แต่มีความฝันคล้ายๆเรา ในการทำงานสายEntertainment จำพวก ภาพยนตร์ ดนตรี(Live show) เราก็ยินดีที่จะอ่านความคิดเห็น หรือการแชร์ความฝันร่วมกันมากๆนะ พิมพ์มาได้เลย เพราะตอนนี้ รอบตัวเราไม่ค่อยเจอใครฝันทำงานสายบันเทิงในต่างประเทศอย่างเรา.. รู้สึกเหงาทางความคิด อยากจะมีคนให้พูดคุยด้วยในเรื่องนี้= ="


ตอบกลับความเห็นที่ 1
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 2
ตอบไม่ได้ด้านบันเทิง ขอให้ตามความฝันให้สำเร็จนะคะ
ขอตอบว่าเสียดายป.ตรีที่จุฬา เรียนให้จบที่จุฬาให้เร็วที่สุดโดยไม่ต้องมาแลกเปลี่ยนที่ UBC แต่เปลี่ยนเป็นสมัครเข้าเรียนป.ตรีที่ UBC แทน โดยไปคุยกับ undergrad advisor ว่าเขาจะ waive ให้กี่วิชา เอา course description ไปคุยกับ advisor จากประสบการณ์ของดิฉัน (ไม่ใช่ UBC)waive ได้ถึงสองปี


ตอบกลับความเห็นที่ 2
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 3
ขอเปิดตัวก่อนเลยว่า อย่าว่ากันนะถ้าพูดตรงๆ ส่วนตัวคิดว่าต้องเรียบเรียงลำดับความคิดใหม่ คิดเป็นขั้นเป็นตอนมากกว่านี้ ฟังแล้วดูสับสน ทุกอย่างไม่ได้เลิศหรูอย่างที่คิดแต่ก็ไม่ใช่ว่าจะทำไม่ได้และไม่ผิดที่จะคิด
ใครๆ ก็อยากจะเข้าทำงานบริษัทใหญ่ดังๆ ตำแหน่งดีๆ ถ้าจะไปแนวทำภาพยนต์จะไปด้านไหนในสายนั้น และจากจุดที่คุณยืนอยู่ต้องทำยังไง การที่เราจะไปเรียนปริญญาตรีด้านนั้นที่แคนาดาแล้วปรากฎว่าคุณไปในทางนั้นแล้วไม่ชอบละ จะทำยังไง ทางที่ดีเรียนปริญญาตรีที่เมืองไทยให้จบก่อน และทำความรู้จักด้านภาพยนต์ให้มากกว่านี้ดีกว่า

การจะทำภาพยนต์มันต้องมีอะไรหลายๆ อย่างมาประกอบและผู้ชำนาญงานหลายๆ ส่วนมาทำงานร่วมกัน ช่างกล้อง ช่างแต่งหน้า ช่างเสื้อผ้า นักออกแบบฉาก นักเขียน นักแสดง นักทำกราฟฟิคภาพยนต์ ผู้กำำกับ ฯลฯ ว่ากันไม่จบไม่สิ้น รองไปจากหนัง DVD ซักเรื่องมาดูแล้วพอหนังจบรองนั่งไล่ดูซิว่ามีใครหน้าที่อะไรบ้างที่ต้องทำภาพยนต์

จากนั้นรองหาข้อมูลเพิ่มและว่างแผนจากจุดที่เราอยู่ว่าจะไปยังไง ดีกว่าทิ้งปริญญาตรีที่เรียนกลางคันแล้วไปเรียนปริญญาตรีด้านที่น้องเองก็ยังไม่มีรายละเอียดพอเพราะมองแค่ภาพรวมที่สวยงาน จากนั้นพอจบปริญญาตรีที่ไทย ก็หาทางเรียนต่อโทต่างประเทศสักใบในด้านนั้นที่เราหาข้อมูลและแน่ใจแล้วว่าอยากไปก็ค่อยไปต่อก็ได้นี่ คุณเรียนด้านภาษาไม่ว่าจะเยอรมันหรืออังกฤษ ก็สามารถพัฒนาให้ถึงขีดสุดเองได้ถ้าสนใจเรียน เรียนเองแล้วถามอาจารย์เพื่อเน้นภาษาให้แข็งทั้งสองอย่าง เวลาไปสอบ TOEFL จะได้ผลภาษาสูงๆ แล้วมันจะง่ายต่อการขอไปเรียนในมหาลัยต่างประเทศที่ดังๆ ด้านภาพยนต์สาขาที่เราต้องการเรียนก็ได้ครับ

พอคุณจบมาคุณจะมีทั้งภาษาเยอรมันและภาษาอังกฤษที่แข็งแรงเป็นแบ็คอัพและดีกรีโทด้านภาพยนต์สาขา Film Production, or Film Graphic Design, etc. แล้วแต่สาขานั้นๆ ในด้านภาพยนต์ที่คุณอยากเรียน

ส่วนตัวคิดว่าทำอะไรอย่าทำครึ่งๆ กลางๆ และถ้าทำแล้วต้องทำให้ดี คิดให้บวกเข้าไว้และที่สำคัญต้องคิดให้เป็นขั้นเป็นตอน อ่านตัวเองให้ขาดวางแผนให้ดี อย่าคิดกลับไปกลับมา อ่านแล้วก็งง เพราะดูเหมือนว่ามองอะไรสวยหรูไปหมด และมองแค่ภาพรวมภายนอก ไม่ได้มองลึกถึงรายละเอียดปลีกย่อยเล็กๆ ซึ่งนั่นก็หมายความว่ายังหาข้อมูลไม่ลึกและไม่เข้าใจว่าคนที่เค้าประสบความสำเร็จด้านนั้นๆ เค้าทำยังไงและไปได้ยังไง เรียนที่เรียนให้ดีก่อนให้จบแล้วค่อยว่ากันเนอะ ใช้เวลาที่มีอยู่ตอนปริญญาตรีให้คุ้นค่าโดยการหาข้อมูลให้มากที่สุดเกี่ยวกับสาขาที่เราอยากเรียนและทำในสิ่งที่เราทำมาแล้วครึ่งทางให้ดีด้วยเพื่อเป็นรากฐานของสิ่งที่เราอยากทำในอนาคตซิครับ

ปล. ผมเคยเป็นอย่างเ้จ้าของกระทู้ ผมรู้ว่าต้องการอะไรในตอนเรียนปริญญาตรีมาครึ่งทาง แต่ก็เรียนจนจบและทำได้ดี จากนั้นก็พยายามหาทางจนในที่สุดผมได้ทำงานในสิ่งที่ไม่ได้เรียนมา จนปัจจุบันอยู่ในตำแหน่งที่พอใจในสายงานที่ฝันไว้ตอนปริญญาตรี และยังสามารถเอาความรู้ด้านที่เรียนมาปริญญาตรีหาเงินเพิ่มด้วย หุๆๆ !!!เป้าหมายมีไ้ว้ให้พุ่งชน!!!

ตอบกลับความเห็นที่ 3
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 4
ตันสินใจไปเลยคับ จะเรียนอยากทีตัวเองชอบ ก็รีบตัดสินใจ

แต่ไม่มีอะไรแก่ เกินเรียนนะคับ

ใจสายตาคนไทยอาจะรีบเรียนให้จบ 4 ปี แล้วก็ทำงาน รึไม่ก็เรียนต่อ

แต่ในสายตา ประเทศที่ผมอยู่มันไม่ใช่อย่างนั้น จบแล้วไม่มีประสบการณ์ถึงจะอายุน้อย ก็ไม่ได้มีค่าอะไร การที่นักศึกษาไปเป็นนักเรียนแลกเปลียน ยังมีค่ากว่าจบเร็วอีก เพราะเขามีประสบการณ์ ชีวิตที่อีกคนไม่มีในหลายๆด้าน


ตอบกลับความเห็นที่ 4
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 5
I cannot give you any suggestion about your plan. You have your own dream and you seem to be passionate about it. So it is really up to you (and your parents perhaps).

What I would suggest is that you should consult the student advisor at UBC when you are there. He/she should be able to give you some good advice on the application process and how to transfer some credits from CU to UBC so that you can possibly graduate earlier than you expected.


ตอบกลับความเห็นที่ 5
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 6
แนะนำว่าให้คุณกลับมาเรียนป.ตรีให้จบก่อนค่ะ เพราะเหลือการเรียนอีกแค่ปีเดียวเท่านั้น หากการไปเรียนต่อด้านภาพยนตร์ไม่ประสบผลตามที่คุณคาดหวังไว้ อย่างน้อยคุณก็ยังมีใบปริญญาเอาไว้สมัครงานอื่นได้ เคยคุยกับน้อง ๆ ที่จบจากคณะและวิชาเอกเดียวกันกับคุณ ส่วนใหญ่ได้งานดี ๆ ทำในบริษัทข้ามชาติกัน เป็นแอร์โฮสเตสบ้าง มีส่วนน้อยที่ทำงานแปลหรือทำงานสายวิชาการ บางคนได้งานทำก่อนรับปริญญาด้วยซ้ำ ดูจะหางานไม่ยากเท่าสายภาพยนตร์หรือดนตรี

ตอนคุณกลับมาเรียนปีสี่ก็ลองลงเรียนวิชาที่เกี่ยวกับภาพยนตร์หรือดนตรีดู พอจบแล้วค่อยไปขอฝึกงานกับบริษัทด้านนี้ในไทย โดยเริ่มจากบริษัทเล็ก ๆ ก่อนก็ได้ เพื่อดูว่าคุณชอบงานทางด้านนี้จริงหรือเปล่า พร้อมกันนั้นควรหาข้อมูลเกี่ยวกับการเรียนต่อสายนี้และการทำงานในสายนี้ที่ต่างประเทศ ถ้าคุณได้ฝึกงานด้านนี้และชอบอย่างแท้จริงค่อยวางแผนไปเรียนต่อ

การจะเข้าฝึกงานหรือทำงานกับบริษัทด้านภาพยนตร์ในเยอรมันเป็นเรื่องยากสำหรับคนต่างชาติค่ะ แม้ว่าจะเป็นบริษัทต่างชาติที่มีสาขาย่อยในเยอรมัน คิดว่าประเทศแคนาดาน่าจะเปิดกว้างกับคนต่างชาติจากประเทศนอก EU มากกว่าเยอรมัน คนเยอรมันรุ่นใหม่ที่จบการศึกษาระดับมหาวิทยาลัยส่วนใหญ่จะพูดภาษาอังกฤษได้ดี บางคนผ่านการเป็นนักศึกษาแลกเปลี่ยนในประเทศที่พูดภาษาอังกฤษ คนเหล่านี้มีทักษะด้านภาษาเยอรมันและอังกฤษดีกว่าคุณแน่ ๆ นอกจากนี้แล้ว กฎหมายเรื่องการจ้างงานบุคคลที่มาจากประเทศนอกกลุ่ม EU ทำให้นายจ้างต้องพิจารณาคนเยอรมันและคน EU ก่อนคุณ

ยังไงก็สู้ ๆ นะคะ

ตอบกลับความเห็นที่ 6
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 7
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาแสดงความคิดเห็น และบางคนก็ให้คำแนะนำที่น่าสนใจอีกด้วย ขอบคุณมากๆค่ะ แต่เราขอชี้แจงเรื่องราวบางอย่างกับแต่ละความเห็นที่ให้เรามาด้วยนะ

- เริ่มที่คุณ satre ที่คุณบอกว่าน่าจะเรียนให้เร็วที่สุด โดยไม่ต้องมาแลกเปลี่ยนและเปลี่ยนมาเป็นสมัครป.ตรีที่แคนาดาแทน

อันนี้ ถ้าเป็นยังงั้นจริงๆ เราคงไม่มีความคิดที่จะมาสมัครป.ตรี Film ต่างประเทศแน่ๆ เพราะเคยคิดตอนม.6 หลังกลับมาจากเยอรมันว่าจะต่อป.ตรีที่เยอรมัน แต่ตอนนั้นไม่ได้จริงจังอะไร เพราะตัวเองไม่มีเป้าหมายชัดเจน ไม่รู้ชอบอะไร อยากทำอะไร ใจก็อยากเรียนต่างประเทศ โดยเฉพาะเยอรมันเพราะไม่อยากกลับบ้านเฉยๆ รู้สีกที่นี่เหมาะกับเรา เราได้เป็นตัวเรา

เพราะงั้นเราเลยมองว่า โอกาสที่เราได้มาแลกเปลี่ยนที่UBCแม้จะดูน่าเสียดายเวลาที่เรียนป.ตรีที่ไทยมาครึ่งทางแล้ว แต่เราถือว่าโอกาสนี้มันเข้ามาในช่วงชีวิตเราได้ประจวบเหมาะกับตอนที่เรารู้แล้วว่าเราต้องการจะทำอะไร มันได้ให้โอกาสเราได้ไปสัมผัสทวีปอเมริกาเหนือที่เป็นยักษ์ใหญ่อุตสาหกรรมบันเทิง (แม้จะไม่ใช่ตรงHollywood แต่อยู่แค่เพียงเอื้อมแล้วนะคะ ถ้าจองตั๋วเครื่องบินแวะไป ฮ่าๆๆ)

เราสนใจเรื่องการwaiveวิชาเรียนที่ได้มากถึง2ปีของคุณsatreมากๆ เด๋วจะขออนุญาตถามเพิ่มเติมหลังไมค์นะคะ แล้วก็ขอขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มีให้กันด้วยค่ะ^^



- มาต่อที่คุณ eLuckyCute ขอบคุณมากค่ะที่คุณเป็นคนมาแสดงความเห็นในกระทู้เรายาวที่สุดในบรรดาคนที่เข้ามา เราก็จะขอพิมพ์กลับหาคุณไม่ให้ยาวน้อยไปกว่ากัน และเราจะไม่ว่าคุณในเรื่องการพูดกันตรงๆ เพราะคุณเล่นเปิดความเห็นมาด้วยการบอกว่า "อย่าว่ากันนะ..."

แต่เราก็ขอบอกตามตรงบ้าง อย่าว่ากันนะ ; ) ว่าเราอ่านความเห็นคุณอย่างไม่สบอารมณ์เลย ที่มามองว่าเราเป็นคนโลกสวย และมาแนะนำเรื่องของวงการภาพยนตร์ยังกะเราไม่รู้อะไรเลย แนะนำได้เราไม่ได้ว่า มาตั้งกระทู้ก็เพื่อมาขอคำแนะนำนี่แหละ เราไม่ได้รู้ทุกอย่างใช่ๆยอมรับ "แต่ไม่ใช่ไม่รู้อะไรเลย" อย่ามาเหมาๆซี่คุณ~ .. เพราะมันมีข้อมูลบางอย่างที่เราไม่ได้บอกคุณ คืองี้นะ เราเคยเป็นประธานชมรมภาพยนตร์ตอนนี้ไม่เป็นแล้วเพราะจะไม่อยู่ มีประสบการณ์การทำหนังสั้น ชอบวิ่งเข้าวิ่งออกตามเทศกาลหนัง โรงภาพยนตร์เครือApex และ House นี่คงบอกใบ้ถึงPassionของเราที่มีต่อFilmได้บ้างนะ ว่าเราก็เป็นคนนึงในจำนวนคนบางส่วนบนโลกนี้ที่นั่งดูEnding Creditจนจบ ฉะนั้นไม่เห็นต้องมาทักเล้ย ว่าเราอาจจะไม่ชอบสายEntertainmentที่เราจะมุ่งไปอย่างสุดตัวนี้ ในกระทู้เราว่าเราก็ออกจะแสดงความมุ่งมั่นจนคุณen ligne เค้ายังรู้สึกได้เลย

ส่วนเรื่องปริญญาโทไม่ต้องพูดถึง เราไม่คิดจะเรียน ถ้าในอนาคตไม่ได้มีภาวะจำเป็นให้เราต้องเรียนเพื่อชีวิตที่ดีกว่ารึอะไรเทือกๆนั้น และอีกอย่าง ถ้าคนที่หลงใหลในสายEntertainment โดยเฉพาะสายFilm เค้าจะรู้กันว่า วุฒิปริญญาโทไม่ใช่ของจำเป็นสำหรับชีวิตในเส้นทางสายนี้ เว้นแต่คุณจะพัฒนาไปเป็นอาจารย์ภาคFilm ; )

"...คุณเรียนด้านภาษาไม่ว่าจะเยอรมันหรืออังกฤษ ก็สามารถพัฒนาให้ถึงขีดสุดเองได้ถ้าสนใจเรียน เรียนเองแล้วถามอาจารย์เพื่อเน้นภาษาให้แข็งทั้งสองอย่าง เวลาไปสอบ TOEFL จะได้ผลภาษาสูงๆ แล้วมันจะง่ายต่อการขอไปเรียนในมหาลัยต่างประเทศที่ดังๆ ด้านภาพยนต์สาขาที่เราต้องการเรียนก็ได้ครับ" OO< งานด้านภาพยนตร์ก็ชอบค่ะ ดูหนังและอ่านนิตยสารหนัง ทำหนังสั้น เป็นประธานชมรม แต่ตอนนี้มอบหัวโขนให้น้องแล้ว

พารากราฟสุดท้ายของคุณ .. ก็ถูกของคุณ เราก็ว่ามันเป็นอย่างงั้น เราเชื่อคุณเพราะคุณใช้ชีวิตอยู่ที่นั่น เราคงต้องเอาเรื่องพวกนี้มาคิดให้หนักๆขึ้น แต่ก่อนหน้านั้น ที่เราคิดจะไปสมัครที่เยอรมันทั้งที่ใจจริงอยากอยู่ทวีปอเมริกาเหนือมากกว่า เป็นเพราะเราคุยกับเพื่อนๆดอยทช์ของเราที่ตอนนี้บ้างก็เรียนมหาลัยฯ บ้างก็ยังไม่เข้าเรียนเพราะtake gap year ส่วนใหญ่ไปสายวิทยาศาสตร์ วิศวกรรมศาสตร์กันหมดทั้งชาย หญิง ประกอบกับสมัยเราอยู่เยอรมัน เราไม่ชอบทีวีเยอรมันอย่างแรง รู้สึกว่าด้านEntertainment เค้าแย่มากถึงมากที่สุด Crimiก็พอโอเค ส่วนความบันเทิงด้านข่าวสารอะไรยังงี้ก็ดีมั้งคะ ตอนนั้นฟังไม่ค่อยออก ประกอบกับไม่สนใจเท่าไหร่ เปิดแต่MTV ฮ่าๆๆ

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำที่ทำให้เราได้ฉุกคิด และกำลังใจค่ะ คุณ Sonnenschein


แก้พิมพ์ตกหล่น และวรรคให้่อ่านง่ายขึ้น

ตอบกลับความเห็นที่ 7