รีวิว สมญาบุราสมุย Samaya bura

ด้วยมีเวลาเตรียมตัว 2 วัน หลังจากได้ชื่อโรงแรมมา  เลยไม่ได้หาข้อมูล หรือวางแผนมากนัก                                        ระหว่างเดินทางก็แวะกินข้าวที่สวนนายดำ ที่ชุมพร แล้วนี่ก็แวะเติมกาแฟอีน แต่เป็นแบบธรรมดาน่ะ เพราะถ้าเป็นขี้ชะมด ก็แก้วละ 199 บาท


นี่แหละขี้ชะมดแท้ และยังไม่ได้ทำการล้าง นอกจากตากแห้งเท่านั้น

กะว่ามาถึงท่าเรือดอนสัก 2 โมงครึ่ง  แล้วจะได้ลงเรือรอบ 3 โมง   ดันมาเจอ ครม.สัญจร  มีรถต่อคิวบนถนนยาวเป็นกิโล   กว่าจะได้ขยับเข้ามาข้างใน ที่ด่านเก็บเงินค่าเรือ ก้อใช้เวลา 2-3 ชม.เลยทีเดียว   ได้คุยกะแถวข้างๆ  เขาบอกมาตั้งแต่เที่ยงยังไม่ได้ไปเลย  เราเองอยู่ลำดับเกือบท้าย ทำให้คิดหนัก ว่าจะได้ไปหรือเปล่า เรือลำเล็กรับได้ 20-30 คัน ถ้าเป็นเรือลำใหญ่ 60-80 คัน  ตอนนั้นคิดแผนสองว่าจะไปนอนไหนดีถ้าไม่ได้ลงเรือ แถมจะมืดอีกต่างหาก

สำหรับผู้โดยสารที่มากับรถ ต้องไปซื้อตั๋วเรือในอาคารที่เห็น เพราะค่ารถจะรวมคนขับแล้ว ในราคาสี่ร้อยกว่า  ในอาคารที่เห็นจะมีร้านค้าด้วย  ส่วนทางลงสำหรับรถจะอยู่ด้านขวามือ    เลยไปทางขวาอีกหน่อย จะมีห้องน้ำให้ใช้

หน้าตาตั๋วสำหรับรถกะคนขับ       แต่ผมไม่มีรูปตั๋วสำหรับผู้โดยสารครับ

รูปนี้ถ่ายจากท่าเรือสมุย     ตอนขามามันมืดเลยไม่ได้ถ่ายรูปไว้  
3 ทุ่มแล้ว กว่าจะได้ลงเรือลำนี้ซึ่งเป็นเรือลำใหญ่  ใต้ท้องเรือจะมีที่จอดรถ 3 ชั้น โดยที่ชั้นล่างสุดจะจอดได้สำหรับรถเก๋งเท่านั้นเพราะเพดานมันเตี้ย   ใครเอารถเล็กๆมาก็จะได้ลงไปก่อน รถปิคอัพก้อรอลุ้นเอา เพราะเจ้าหน้าที่ประจำลานจอดรถจะมาเรียกคันเล็กให้แซงแถวไปได้     หลังจากมีลุ้นว่าจะได้ไปเปล่า เพราะเป็นคันที่9 จากท้ายแถวโน้น

ที่เห็นช่องใหญ่ๆ ข้างเรือ เป็นทางขึ้นของรถยนต์ แล้วข้างในจะมีทางลาดเพื่อลงไปชั้นล่างอีกที  ส่วนผู้โดยสารไม่รู้ว่าเขาให้ขึ้นทางนี้ได้เปล่า เห็นคนอื่นๆเดินลงเรือด้านท้าย

หน้าโรงแรมตอนไปถึง ดึกพอควรเลย

ด้านหน้าอีกรูป

พิกัด GPS  ละติจูด 09.472131    ลองติจูด 100.058594  (ได้มาตอนไปถึงหน้าโรงแรม)    ใครจะนำไปใช้ให้ดูรูปแบบพิกัดของเครื่องตนเองด้วยครับ  แปลงค่าผิดอย่ามาโทษกันน้าครับ

ไฟส่องบันไดและทางลาดเอียง ดูแล้วสวยงามดี   แต่มีจุดที่ต้องระวังหน่อย ก็ตรงหลังแนวไฟเส้นสุดท้ายบนทางลาดเอียง กรณีเดินย้ำน้ำมา เพราะมันจะลื่น   ถ้าใครพาผู้สูงอายุไปด้วยต้องระวังให้มาก

ลืมแนบรูปครับ

เอาใหม่

อีกรูป

ตอนไป Check in ไม่มีแม้แขก ฝรั่ง หรือจีนอยู่ใน lobby เลย  มีแต่เรา และเรา  กะพนักงานหน้าฟร้อนท์คนเดียว

อีกมุม

มุมนี้มีแผนที่แจก

ส่วนย่อมข้าง Lobby ก่อนถึงสระน้ำ   ในเวลามืดๆ

ตอนสว่าง

จากภาพตอนสว่าง   หลังแนวพุ่มไม้ไกลๆ เป็นสระว่าย

ทางเดินหน้าห้อง  ด้านขวามือเป็นห้องที่เป็นป้องแบบ Pool Access

ภายในห้อง ก็มีอุปกรณ์ตามมาตรฐานทั่วไป

บาร์ในห้อง

ห้องน้ำไม่มีส่วนอาบน้ำแยกต่างหาก  มีแต่อ่างอาบน้ำ ใครไม่ชอบอ่าง ต้องทำใจแบบ     ผมไม่ได้แช่อ่างเลย

ของใช้ในห้องน้ำ ที่จัดให้

ระเบียงหลังห้อง ก่อนลงไปที่เตียงข้างสระน้ำ ที่แยกมาจากสระใหญ่ สำหรับห้อง Pool Access

เตียงอาบแดดหลังห้อง

Pool Access จะอยู่แนวยาวหลังห้อง

ตารางบริการสระน้ำใหญ่ (ไม่มาก) มีสระเด็กแยกให้ด้วยน่ะ

น้ำตกเล็กๆข้างสระ

อีกมุม

วิวหน้าหาดของโรงแรม

ที่ล้างเท้าก่อนขึ้นมาบริเวณสระน้ำ ถ้ามาจากชายหาด

มุมมองไปในทะเล จากในส่วนที่จัดเป็นโต๊ะอาหารเช้า

อาหารเช้าก็ธรรมดา ไม่มีอะไรเด่น  กาแฟ-ชาต้องสั่งให้มาเสริฟ ไม่ได้ตั้งไว้เลย  ส่วนชาซองในภาพ นำมาเองครับ

กินอิ่ม นอนหลับ แล้วไปเที่ยวบ้าง
   
  ภาพนี้เป็นทางเข้าที่จอดรถสำหรับผู้จะไปดูหินตา หินยาย  ซึ่งต้องเสียค่าจอดด้วย   ถ้าไม่อยากเสียค่าที่จอดละก็ จอดได้ที่ข้างถนนหลักตั้งแต่ปากซอยเลย ยังพอหาที่ว่างได้บ้าง แถมเดินไม่ไกลด้วย ส่วนผมรึ จอดริมถนนหลักนั่นแหละ เพราะเคยมาที่นี่แล้ว และเจอรถติดในซอย คราวนี้ก็เลยจอดริมถนน และเดินเข้าไปก็เจอรถติดอีก เพราะมีคาราวาน ออฟโรดพาฝรั่งออกมาหลายคัน รถที่จะเข้าไปจอดข้างในจึงต้องรอกัน

ระหว่างเดินเข้าไปก็ นี่เลย เจ้าสุนัขในร่างหมู 1  ไม่รู้กลิ้งมา หรือเดินมานอนอยู่ตรง

ถึงป้ายแล้ว ซักรูป เป็นหลักฐาน

นี้ของยาย    ว่าเมื่อก่อนเขาเรียกหินสาวๆเปล่าไม่รุ  แค่สงสัยน่ะครับไม่ได้คิดเป็นอื่น

ส่วนหินตา ไม่ได้ถ่ายมาเพราะมีใครไม่รู้ เล่นปีนไปจองอยู่ข้างหินตาเลย

คราวนี้มาดูร้านอาหารที่ไปลองกะเขาบ้าง  ครัวตาโข หาดบางปอ    

เขามีโต๊ะริมหาดด้วย  แต่ถ้าฝนตกละก็ตัวใครตัวมัน เพราะไม่มีหลังคา ดูๆแล้วร่มก็เอาไม่อยู่