+_+ คุณมีความรู้สึกอย่างไรเมื่อคุณได้ขึ้นไปสัมผัสกับ"ภูกระดึง"ครั้งแรก +_+

เป็นครั้งแรกค่ะ ที่ได้ไป"ภูกระดึง"เมื่อปลายเดือนที่ผ่านมา มีความคิดอยากไปนานแล้วค่ะแต่ไม่มีเพื่อนไปสักที เหตุผลนะหรือคะ ขึ้นไม่ไหว,ไม่ว่าง,ไม่มีตังค์
จนปีนี้ก็ได้แรงบันดาลใจหลายๆอย่างจากเพื่อนพ้องน้องพี่ ห้อง BP เพราะบางคนขึ้นคนเดียว บางคนไปหลายครั้งแล้ว แล้วกลับมาก็เอาภาพบรรยากาศมาฝากกันมากมาย และหลายคนก็ให้ความเห็นว่้าไปเถอะ "ภูกระดึง"ไม่มีอันตรายอะไรหรอก ไปแล้วจะรัก"ภูกระดึง"
ก็เลยได้โอกาสแบกกระเป๋าใบเล็กๆ ขึ้นภูคนเดียวค่ะ ตอนไปถึงให้ความรู้สึกตื่นเต้นมากค่ะ รายละเอียดต่างๆเหมือนที่ทุกคนบอกเลย ตั้งแต่ลงรถที่ผานกเค้า ขึ้นรถสองแถวตรงร้านเจ้กิม เพื่อไป อช. จองเต้นท์จ่ายค่าเข้าเป็นไปตามกระบวนการ ไม่ได้ลำบากอะไรเลย จนถึงเวลาต้องเดินขึ้นภู เดินขึ้นแรกๆไม่เท่ารัย แต่ได้สักพักแค่นั้นล่ะค่ะคิดไปต่างๆนาๆว่าทำไมมันลำบาก ทำไมมันเหนื่อย เหนื่อยขนาดนี้แล้วทำไมทุกคนต้องอยากมา(แอบคิดในใจด้วยว่าขอครั้งนี้ครั้งเดียวพอ) แต่แค่เห็นคนเดินสวนกันขึ้นลง หันมายิ้มให้ แล้วก็บอกว่าอีกนิดเดียว สู้ สู้ ตลอดทางเลย ก็ทำให้ความพยายามเรากลับมาอีกครั้ง กำลังกายอาจจะไม่ค่อยไหว แต่กำลังใจนี้เต็มที่ จนในที่สุดที่เรามาถึงหลังแป และเดินไปถึงที่ทำการ เฮ้อ!!!!ช้านทำสำเร็จแล้ว ถึงจะเหนื่อยถึงจะล้า ช้านก็มาถึง"ภูกระดึง"จริงๆสักที
คอตตตตตตภูมิใจอ่ะ แล้วก็เดินเที่ยวบนภูแบบ โหด มันส์ ฮา สุดๆ ได้เพื่อนบนภูเยอะแยะ ยิ้มให้กันบ้าง ทักกันบ้างระหว่างทางนี้แระมิตรภาพที่หาได้ยากจากที่ ที่เรามา จนถึงวันที่ลงมาและกลับมาถึงบ้านเจอขาตัวเองบวม คนที่บ้านบอกว่าถ้าไปทรมานขนาดนี้คราวหน้าก็ไม่ต้องไปแล้ว แต่ใครจะรู้กับเราว่า เรากลับมาจาก"ภูกระดึง"เราได้อะไรกลับมาเยอะแยะเลย ได้ความภาคภูมิใจ ได้มิตรภาพ และได้อะไรอีกหลายๆๆอย่าง และคิดว่ามันคุ้มกับการที่เราดันด้นไปจริงๆ จนตอนนี้เพิ่งผ่านมาได้ 2 อาทิตย์เอง มีความคิดอยากไปปีน"ภูกระดึง"อีกรอบแล้ว
มันเป็นมนต์เสน่ห์ของ"ภูกระดึง"จริงๆ หรือทุกคนว่ายังไงค่ะ