เวลาไปเที่ยวต่างประเทศ จะดีใจไหมเมื่อไปเจอกลุ่มคนไทยมาเที่ยวเหมือนกัน

เวลาไปเที่ยวต่างประทศที่ไหน ก็น่าจะดีใจนะ ว่าเจอคนไทย พูดไทยได้ มาเที่ยวที่เดียวกัน ถึงแม้จะไม่รู้จักนมาก่อนก็ตาม บางกรุ๊บช่วยเหลือกันดีมาก แนะนำจุดท่องเที่ยวให้ ต่างคนต่างมีน้ำใจให้กัน
แต่ครั้งนึง เคยไปเที่ยวต่างประเทศ เจอคนไทยทำมารยาทไม่ดีเลย จนแบบทำเป็นเดินผ่านๆ ไม่อยากให้เขารู้ว่า เป็นคนไทยเหมือนกัน อายชาวบ้านชาวเมือง
เลยอยากรู้ว่า คนอื่นๆคิดยังไงกันบ้าง จะดีใจหรือเสียใจดี

ความคิดเห็นที่ 1
ขึ้นอยู่กับบริบทและสถานการณ์ครับ

-ถ้างกๆ เงิ่นๆ ทำหน้าแบบว่าหลง อันนั้นก็ต้องเข้าไปชาร์จ (เจอบ่อยเวลาขึ้นรถไฟที่ญี่ปุ่น ไม่ก็ตอนซื้อตั๋วรถไฟ)

-ถ้าโหวกเหวกโวยวาย เม้าท์เสียงดัง รึโชว์รวยตามร้านแบรนด์เนม อันนั้นเดินหนีครับ :-)


ตอบกลับความเห็นที่ 1
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 2
ผมพยายามหลบครับ แต่ถ้าเห็นว่าอยากให้ช่วยเหลือก็จะเข้าไปนะ


ตอบกลับความเห็นที่ 2
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 3
เราว่าแล้วแต่บางคน บางกลุ่ม ไม่อยากให้เหมารวม คนที่อัธยาสัยดีก็มีนะ

เราไปฮ่องกง เจอคนไทยที่รอขึ้นกระเช้าไปไหว้พระใหญ่นองปิง ก็ทักทายกันดี โดยเรานี่แหละเป็นคนไปทักเขาก่อน เขาก็ยิ้มแย้มดีนะ ขึ้นกระเช้าคริสตัลไปด้วยกัน ผลัดกันถ่ายรุปให้ซึ่งกันและกัน พอลงจากกระเช้า ก็ยังอวยพรให้แก่กันให้เที่ยวให้สนุก

เราว่าแล้วแต่โอกาส และสถานการณ์นะ


ตอบกลับความเห็นที่ 3
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 4
ผมเคยเจอครับ นักท่องเที่ยวไทยที่มาเป็นกลุ่มใหญ่ๆละทำตัวไร้มารยาท ก็ได้แต่เพลียจิตเท่านั้น เข้าไปว่ากล่าวก็นับแล้วหลายทีนอยู่ จริงๆก็โตๆกันแล้วครับ แต่ผมยังไม่เคยเจอขนาดกรุ๊ปของนักร้องลูกทุ่งชื่อดังที่ตอนนี้มาแสดงละครซะเยอะ เท่าที่อ่าน อันนั้นรุนแรงมาก


ตอบกลับความเห็นที่ 4
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 5
ชอบนะค่ะเจอคนไทยเวลาไปเที่ยว
แต่ที่โดนมากะตัว ไม่ประทับใจมากเลยค่ะ
ตอนไปญี่ปุ่น ไปเที่ยวนิกโก้ เจอคนวัยรุ่นหน่อย เราดีใจที่เห็นคนไทย เข้าไปทักทาย แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือ เต้าไม่คุยด้วย แล้วเดินหนีเลยค่ะ.ทำท่าหยิงใส่เราอีก พอไปเกาหลี โดนอีก อันนี้โดนนินทาค่ะ ประมาณว่าคนไทยเหมือนกันไปคุยทำไม อันนี้เราได้ยินเต็มๆค่ะ แต่ทำนิ่งๆ ไม่ทันไปมอง หรืออะไรค่ะ
แต่ก่อเจอคนที่อัธยาศัยดีนะค่ะ ตอนไปซับโปโร ที่ญี่ปุ่น เป็นแก้งทัวร์ อายุค่อนข้างเจอแล้วค่ะ ก่อมาทักทานเรา ชวนคุยนั้นคุยนี้ บอกไปเที่ยวไหนแล้วสวยๆก่อแนะนำกันนะค่ะ อันนี้ก่อประทับใจ
แต่ถ้าเราไปเที่ยวแล้วเจออีกครั้ง ก่อจะเข้าไปทักทายหรือยิ้มให้เหมือนเดิมค่ะ เพราะเรายังไงก่อคนไทยเหมือนกัน


ตอบกลับความเห็นที่ 5
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 6
ส่วนมากที่เจอมักจะหยิ่ง ไม่อยากคุยกะเราอะ แต่บางคนก็ดีทักทายแลกเปลี่ยนความคิดกัน เราเลยไม่กล้าทักใครกลัวโดนเชิดใส่ แต่ถ้าเห็นว่าเค้ากำลังต้องการความช่วยเหลือและเราน่าจะช่วยเค้าได้จะรีบเสนอตัวทันทีค่ะ คนไทยไม่ทิ้งกันเนอะ

ตอบกลับความเห็นที่ 6
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 7
นิสัยต่างๆที่คุณเจอเป็นนิสัยของคนแต่ละคนที่มีนิสัยต่างกัน
ไม่เกี่ยวกับว่าเป็นคนไทยหรือไม่

เจอคนไทยที่นิสัยไม่ดีในต่างแดน
ก็ไม่ได้หมายความว่าเป็นนิสัยของคนไทยทุกคน
คุณก็มีนิสัยที่ดีและไม่ดี
ในโอกาส เวลา สถานที่ และสถานะที่ต่างกัน

เราไม่รู้หรอกว่าก่อนเจอเราเขาเจออะไรมา


ตอบกลับความเห็นที่ 7
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 8
เราไม่ค่อยเข้าไปทักนะ เพราะปกติเดินทางคนเดียว ไม่มีคนรู้หรอกว่าเราเป็นคนไทย

เคยเจออยู่ครั้งที่โฮสเตลใน Queenstown ในนิวซีแลนด์ เรานั่งกินข้าวอยู่เงียบๆ คนเดียวในห้องครัวของโฮสเตล
แล้วมีกลุ่มคนไทยกลุ่มหนึ่ง 5-6 คนน่าจะเป็นเพื่อนกันมั้ง อายุประมาณ 40-50 ทั้งกลุ่ม กำลังทำกับข้าวกินกัน
แล้วมีสาวไทยคนนึงเดินทางคนเดียวเดินเข้าไปทัก พูดคุยด้วย (ส่วนเรานั่งสังเกตการณ์เงียบๆ )
ตอนแรกก็คุยกันดี จนพี่สาวคนไทยขอตัวออกไป พอเธอเดินพ้นห้องปุ๊บ กลุ่มคนไทยก็เริ่มนินทาเธอเลย
โดยที่ไม่รู้ว่าเราก็คนไทยนะเฟ้ย หึๆ เบื่อคนไทยขี้นินทาอะค่ะ เลยไม่ค่อยอยากยุ่งด้วย


ตอบกลับความเห็นที่ 8
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 9
ดีใจครับ ให้เค้าช่วยถ่ายรูปครอบครัว

ล่าสุดเจอรุ่นพี่2คน ที่เวนิชคุยกันและ charge batt ที่ห้องนั่งเม้ากันจนสนิทกันจนทุกวันนี้


ตอบกลับความเห็นที่ 9
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 10
ส่วนตัวแล้วทักค่ะ และเสนอตัวถ้าให้ความช่วยเหลือได้ก็ช่วย
แต่ถ้าเสียงดังโหวกเหวก พูดจาหยาบคายก็ทำเป็นไม่รู้จักค่ะ

แม่เราน่ะเป็นเอามาก (แม่มาเที่ยวหาเราที่นิวซีแลนด์ค่ะ)
ไปเจอนักท่องเที่ยวกลุ่มนึงที่ซุปเปอร์มาร์เก็ต
เลยขนมาเที่ยวบ้านทั้งกลุ่ม ประมาณ 7-8 คน
ใจกว้างนำเสนออีก เก็บแอปเปิ้ลไปเลยค่ะ..เอาพริก ใบมะกรูดมั้ยคะ..กระเพรา โหระพา
ใครอยากโทรไปไทยก็ได้โทรฟรีนะคะ เน็ตก็ฟรี ใช้เลยค่ะ
(จริง ๆ ไม่ฟรีอ่ะ เราเหมาจ่าย)

แต่ดีใจนะที่เจอคนไทย


ตอบกลับความเห็นที่ 10
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 11
ชอบ ค. 8


ตอบกลับความเห็นที่ 11
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 12
ก็ไม่เห็นจำเป็นต้องเข้าไปทักทายพูดคุยนี่ครับ ถ้าไม่มีความจำเป็นอันใด แค่มีอัธยาศัยที่ดีต่อกัน บางคนก็ไม่ชอบสุงสิงกับใคร ซึ่งก็ไม่ใช่ความผิดของเค้า เห็นด้วยที่ว่าคนไทยชอบนินทาและแถมด้วยสอดรู้สอดเห็น ยิ่งพอได้พูดคุยคุ้นเคยกันแล้ว เริ่มไม่เกรงใจ จริงอยู่ที่ว่าไม่ใช่คนไทยทุกคนจะเป็นเช่นนี้ แต่เราจะรู้ได้ไงละ ทางที่ดีก็ต่างคนต่างเที่ยวไปก็แล้วกัน
ตอบกลับความเห็นที่ 12
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 13
แล้วแต่สถานการณ์น่ะ

บางกรณีก็เข้าไปทัก บางกรณีก็เฉย

เช่นเมื่อต้นปีผมไปเบอร์ลินกลับครอบครัว ระหว่างนั่งพักอยู่ที่อนุสรณ์สถานยิว เจอพี่คนไทยมากับแฟน

แกเดินสะดุดแท่งคอนกรีตเสียหลักแล้วอุทานเป็นภาษาไทย ผมเข้าไปทักเลยรู้สึกดีใจมากได้เจอคนไทย

เลยได้คุยแลกเปลี่ยนข้อมูลและอีเมล์กัน ถูกคอกันมาก

แต่ทริปเดียวกัน ที่ลูเซิน ผมเดินผ่านกลุ่มคนไทยหลายคน แต่ภาพพจน์ค่อนข้างไฮโซและคุยกันอยู่อย่างออกรส

โลโซอย่างผมก็เลยเฉยๆเดินผ่านเลยไป รู้สึกว่าเขาอยู่กันในกลุ่มของเขาดีอยู่แล้ว เข้าไปยุ่มย่ามเขาจะเสียบรรยากาศ


ตอบกลับความเห็นที่ 13
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 14
"ปกติอยู่เมืองไทย เดินไปเที่ยวที่ใหนกัน ก็ไม่ค่อยจะมีใครทักทายกันอยู่แล้วนี่
ต่างคนต่างเที่ยว ไม่ได้สนใจกัน พอไปต่างประเทศเกิดจะมีอัธยาศัยดีกันซะงั้น"

ผมได้ยินกับหูเลย ตอนไปต่างประเทศครั้งแรก
หลังจากนั้นก็ไม่เคยคิดจะทักทายใครอีกเลย นอกจากยิ้มๆให้
ถ้าไม่มีเหตุจำเป็นจริงๆก็คงไม่ทัก ขอหรือให้ความช่วยเหลือ


ตอบกลับความเห็นที่ 14
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 15
เคยเจอทั้ง 2 แบบค่ะ เล่าให้ฟังบางเหตุการณ์นะคะ

- ที่ฮาลอง ขณะที่ทุกคนบนเรือกำลังดื่มด่ำกับบรรยากาศขากลับเข้าฝั่ง ทันใดนั้นก็มีเสียงกรี๊ดขึ้น ตกใจกันหมด หันไปดู โถ!! น้องคนไทยเจอพี่ที่ที่ทำงานอีกเรือนึง หลังจากนั้นก็ตะโกนคุยกัน พี่อีกเรือก็ดูหน้าเจื่อน ๆ น้องนี่ก็ตะโกนไม่สนใจ กระโดดโลดเต้นและไม่จบ จนฝรั่งถามกันเองว่า "ทำไมเธอถึงไม่ย้ายไปเรือลำนั้น" แฟนน้องได้ยินเข้า เลยต้องปรามน้องให้เบา ๆ

- ที่โคมแดงทางเข้าถนนนากามิเสะ อาซากุสะ ตอนนัั้นถ่ายรูปกระโดดกำลังฮิต แล้วลานตรงนั้นมันเล็กนิดเดียว ทัวร์ไม่รู้กี่ทัวร์ แถมคนที่มาเที่ยวแบบไม่ทัวร์อีก น้องคนไทยกลุ่มนึงมากัน 4 คน ก็ถ่ายรูปท่ากระโดดอยู่นั่น ไม่เอาไม่สวย รูปนี้ขาไม่กาง รูปนี้ไม่เห็นหน้าชั้น ยึดพื้นที่กระโดดถ่ายจนคนอื่นรอถ่ายไม่ไหว เพราะกลุ่มทัวร์ต้องทำเวลา ต้องไปแอบถ่ายอยู่ด้านข้าง เราไปกับเพื่อนคนญี่ปุ่น เพื่อนเราสะกิด "Your specie" แทบจะตบมันตาย... -*-

- ที่โรปเวย์คาวากุจิโกะ เที่ยวคนเดียว ก็ถ่ายรูปตัวเองไปเรื่อย ๆ กลุ่มน้องคนไทยที่ไปจุดเดียวกันอยู่ 2-3 ชั่วโมงเห็นเข้า ก็ยิ้มใจดีถาม "ถ่ายให้มั้ยคะ" น้องน่ารักมาก... ^^


ตอบกลับความเห็นที่ 15
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 16
ไม่ทักคะ ยิ้มให้แล้วเดินเลี่ยงไปแบบสงบ


ตอบกลับความเห็นที่ 16
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 17
คิดเช่นเดียวกับ #12-13-14

คือ...เราควรเป็นตัวของตัวเอง..ดีกว่าครับ

อย่าไปคิด อย่าไปใส่ใจ กับเรื่องแบบนี้กันเลย

แต่ผมจะดีใจ กับลักษณะอย่างนี้มากกว่าครับ........คือ

เอาแค่ในไทยนะ ! ผมไป จ. อุบลฯ เดินไป-เดินมา (ในเมือง)

ก็เจอะคนรู้จักในหมู่บ้าน ต่างคน ต่างก็เห็นพร้อมกัน

ผมก็ "อ้าว...พี่พร ! ไปไง มาไง ถึงได้มาเจอะกันที่นี้"

แต่ถ้าผม และเค้า ได้เจอกันตามตลาดนัดในหมู่บ้าน...ก็จะไม่ทักกันแบบนี้หรอก ถ้าจะทัก ต่างก็จะทักกันในลักษณะ...พยักหน้าทักทายกันตามปรกติ

ไอ้แบบนี้ซิ ! มันจะเป็นเรื่องของการแปลกใจ และดีใจอย่างหนึ่ง กับที่เราได้ไปเจอคนรู้จักกัน กับในสถานที่แห่งหนึ่งในเมืองไทย

หรือ.....ผมเคยไปกินข้าวที่แพเมืองกาญจน์

ลำพังบนแพนั้น..มันก็จะมีโต๊ะประมาณ 15-20 ชุด

มันก็เป็นเรื่องบังเอิญเอามากๆ ที่เราดันไปเจอคนรู้จัก..อีก

ขนาดอยู่ในหมู่บ้านเดียวกัน บางคนเป็นปีๆ ก็แทบไม่เห็นหัว แต่กลับไปเจอะที่เมืองกาญจน์....ซะงั้น

หรือ....เมือ ธค. ปีที่แล้ว ! ผมไปที่ภูเรือ จ.เลย

ก็จะไปยืนรอถ่ายรูป ตรงป้ายภูเรือ (ป้ายที่เขียนระดับความสูง ) และคนก็เยอะ เพื่อรอถ่ายรูป

ไปๆ มาๆ " อ้าว....นั้น พี่ชาติกับเมียเค้านี่หว่า "

พอเค้าถ่ายรูปเสร็จ ผมก็ไปทักเค้า หวัดดีเค้า ต่างก็ยิ้มแย้มดีอก-ดีใจกันยกใหญ่

แต่ถ้าอยู่ในหมู่บ้านนะ...ต่างคน ต่างถีบจักรยานสวนกัน ต่างก็แค่...ยิ้มให้กัน แค่นั้นเอง

แต่พอไปเจอกันตาม ตจว. มันเลยกลายเป็นเรื่องของการ....แปลกใจ


แบบนี้ซิ ! มันน่าจะดีใจ


ตอบกลับความเห็นที่ 17
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 18
เคยเจอกรุ๊ปทัวร์คนไทยที่ไคยูกัง แต่เราไม่ได้ไปทักนะ เราคุยกับลูกเป็นภาษาไทย ลูกทัวร์คนนึงรู้ว่าเราเป็นคนไทยก็เลยมาคุยด้วย คุยกันแป๊บนึง แล้วเราก็ยิ้มๆ ให้กับคนไทยคนอื่นในกรุ๊ปด้วย แต่คนในกรุ๊ปบางคนที่ท่าทางไฮโซแต่งตัวหรูก็เชิดใส่กลับมาน่ะ คือเราไปแบบแบ๊คแพ๊ค ไม่ได้แต่งตัวเริ่ดหรูน่ะ

อีกที เจอที่อากิบะ ก็พูดคุยกันอย่างดิบดี ก่อนแยกย้าย ทางใครทางมัน

ปกติ เราไม่ทักใครก่อนนะ เพราะคนเรามีหลายประเภท บางคนเขาก็ถือตัวว่าเขาไฮโซ ไม่อยากมายุ่งกับโลโซ แต่บางคนก็น่ารักมาก


ตอบกลับความเห็นที่ 18
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 19
เจอบ่อยค่ะ แต่ไม่เคยทัก เฉยๆค่ะ ถ้าเข้ามาทักก็คุยด้วย ถ้าไม่ทักเราก็เฉยๆ แต่เคยเมื่อ 5 ปีก่อน ตอนไปเรียนที่เกาหลี แล้วโลกกลม เดินเล่นแถวทงแดมุน เจอเพื่อนร่วมคณะที่มหาวิทยาลัย แทบกรี๊ดค่ะ ตอนนั้นดีใจมาก ไม่นึกว่าจะไปเจอคนรู้จักที่ต่างถิ่นขนาดนั้น


ตอบกลับความเห็นที่ 19
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 20
ถ้าไปเที่ยวแถบเอเชีย ไปไม่กี่วันก็เฉยๆนะเขาทักมาก็ทักกลับ แต่ถ้าบินไกลๆไปนานๆเจอคนไทยเนี่ยดีใจมากๆอยากพูดภาษาไทยค่ะ


ตอบกลับความเห็นที่ 20
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 21
ส่วนใหญ่ เราจะยิ้มและพูดสวัสดีค่ะ ทักทาย ถ้ารู้ว่าเป็นคนไทย แต่ไม่ถังกับชวนคุย -ส่งยิ้มส่งไมตรี เผื่อให้เค้าช่วยถ่ายรูปให้ อิอิ

แต่ปฎิกิริยาหนึ่งที่เราเป้นโดยอัตโนมัติทุกที คือ ต้องหันไปบอกกับคนที่มาด้วยกัน ด้วยเสียงกระซิบกระซาบ ว่า อุ๊ย คนไทยแหละ --- ไม่เข้าใจ reflex นี้ของตัวเองเหมือนกัน


ตอบกลับความเห็นที่ 21
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 22
รู้สึกเฉยๆ ค่ะ ถ้าเค้าทักเราก็ทัก ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็ช่วยได้
แต่ไม่เข้าไปทักก่อนอ่ะค่ะ

บางครั้งเจอคนที่ดีๆ มันก็ทำให้รู้สึกดีนะคะ
แต่บางคนนี่มองเราแบบหัวจดเท้าแล้วถามว่าคนไทยหรอคะ เอ๊ะ ยังไง


ตอบกลับความเห็นที่ 22
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 23
รู้สึกเฉยๆค่ะ ดิฉันอยู่ต่างประเทศ เวลาเจอคนไทยที่นี่ก็รู้สึกเฉยๆนะคะ ไม่เคยทัก ไม่เคยยิ้มให้ ไม่เคยแสดงตนว่าเป็นคนไทยค่ะ ไม่ได้หยิ่งอะไรนะคะ แต่ดิฉันชอบความเป็นส่วนตัวค่ะ เลยคิดว่าคนอื่นก็อาจจะเหมือนเราก็ได้

แต่ถ้าไปเที่ยวแล้วเจอคนไทย กำลังเดือดร้อน เดินหลงทาง ไม่มีคนช่วยถ่ายรูปให้ ถ้ารู้ว่าเขาเป็นคนไทย ก็จะอาสาไปช่วยเหลือนะคะ


ตอบกลับความเห็นที่ 23
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 24
เคยเจอ แต่จะไม่แสดงตัวค่ะ


ตอบกลับความเห็นที่ 24
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 25
ก็ดีใจครับ อย่างตอนไปฮ่องกง เห็นพ่อแม่ลูก เค้าถ่ายรูปกันอยู่ ได้ยินเสียงพูดภาษาไทย ก็สอบถามว่า ถ่ายรูปครอบครัวให้มั้ย อะไรอย่างนี้เป็นต้นครับ :)


ตอบกลับความเห็นที่ 25
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 26
คห8.คล้ายๆเหตุการณ์เราเลย แต่เราเดินไปบอกกลุ่มนั้นว่า เมื่อกี้นี้ อ่ะเพื่อนเรามาด้วยกัน เหวอทั้งกลุ่มจะฝากอะไรไปบอกมั้ยคะ


ตอบกลับความเห็นที่ 26
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 27
ทุกวันนี้เราอยู่ต่างประเทศคะ เรายังไม่มีเพื่อนเป็นคนไทยเลย เพราะคุยมากก็มากเรื่อง เราชอบอยู่แบบส่วนตัวมากกว่าอีกอย่างอาจเป็นเพราะตอนที่เราอยู่ที่กรุงเทพสังคมที่บ้านเราก็ต่างคนต่างอยู่ แต่ถ้าไปเจอแล้วต้องการความช่วยเหลือก็ช่วยนะคะ บางครั้งเจอกลุ้มคนไทยมาเที่ยวเราจะไม่แสดงตัวว่าเป็นคนไทยเพราะบางกลุ่มเห็นแล้วก็เพลียจิตคุยร่ำคุยรวยแข่งกัน เราเองยังแอบนั่งยิ้มเพราะคนที่เขารวยจริงๆเขาจะไม่คุยหรอกคะมันอันตราย


ตอบกลับความเห็นที่ 27
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 28
เราไม่ทักก่อนค่ะ นอกจากจะเห็นว่าเค้าเดือดร้อนอยู่จริงและไม่มีใครจะช่วยเค้าได้ โดยเฉพาะในญี่ปุ่นเพราะเค้าคุ้นเคยญี่ปุ่นมากพอสมควร

เนื่องจากเจอกลุ่มคนไทยแย่ๆเวลาไปต่างประเทศบ่อยมาก จึงไม่อยากไปอยู่ใกล้
และเพราะเราไปเที่ยวต่างประเทศเมื่อเรารู้สึกเบื่อบรรยากาศรอบตัวในไทยมากๆ อยากเปลี่ยนอารมณ์ความรู้สึก

ฉะนั้นเวลาเราไปต่างประเทศ เราจะไม่ชอบไปกับคนไทย ชอบไปคนเดียว ไม่ต้องคุยหรือฟังภาษาไทยเลยยิ่งดี เหมือนได้เป็นตัวเองเต็มที่เวลาไปต่างประเทศ (แต่เราไม่เคยทำอะไรให้เสื่อมเสียชื่อเสียงประเทศนะ)


ตอบกลับความเห็นที่ 28
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 29
1)เมื่อเจอเรา และเค้ารู้ว่าเราเป็นคนไทย เค้าก็มองแป๊ปนึง แล้วก็เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
2)สถานการณ์ปกติ หากทักทายกัน โดยเราทักเค้าก่อน เค้าก็มักข่มกัน เล็ก ๆ
3)หากพบในสถานการณ์ เราเดือดร้อน หรือเค้าเดือดร้อน มักจะให้ความช่วยเหลือระหว่างกันดี

อันนี้ประสบการ์ณรวม ๆ ในหลาย ๆ ครั้ง ในหลาย ๆ ประเทศค่ะ


ตอบกลับความเห็นที่ 29
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 30
เราไม่คิดมาก ถ้าเจอเราก็ยิ้มให้ก่อน ทักทายนิดหน่อยสวัสดีค่ะ

เคยทานขาปูที่ฮอกไกโด แล้วพบว่า 3 โต๊ะถัดไปก็เป็นคนไทย เราเลยเอาน้ำจิ้มซีฟู๊ดไปแบ่งว่าสนใจไหม เค้าขอบคุณใหญ่เลย เราก้ดีใจค่ะ


ตอบกลับความเห็นที่ 30
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 31
สำหรับจขกท. ที่เจอมา
ที่รับไม่ได้เลย โดนแซงคิว กำลังต่อคิวซื้อตั๋วดีๆ เจออาเจ๊กลุ่มใหญ่มาแซงเลย ตอนนั้นว่าจะตะโกนไปล่ะ แต่โดนแฟนกระตุกไว้ก่อน อย่ามีเรื่อง เรามีเพิ่งมาถึง ยังไม่รู้ที่ทาง ก็เลยต้องเงียบไว้ก่อน
มีอีกครั้งหนึ่งไปเนปาล เดินผ่านร้านอาหาร ได้ยินเสียงภาษาไทยคุยกัน แต่คุยแบบวิจารณ์ว่า ดูคนนั่นสิ ดูคนนี้สิ เจอแบบนี้ผมก็เลยทำเดินผ่านเลย ยังดีว่า เดินลับไปก็ยังไม่มีเสียงวิจารณ์ผมเอง ถ้ามีคงต้องหันไปมองเสียงซะหน่อย
แล้วก็ที่เจอประจำ บางกลุ่มมากันเยอะ จะต้องเสียงดังมาก ไม่ว่าจะในหรือต่างประเทศเลย
จนมาช่วงหลังๆ เวลาไปเที่ยวตปท.กับแฟน 2 คน เวลาคุยกัน จะเบาๆ พอให้ได้ยินกันเอง บ้างครั้งแฟนก็ทำเปิ่น อุทานเสียงดัง จะมีคนไทยที่ได้ยินหันมา ก็ยิ้มให้ๆ แล้วก็จากกันไป


ตอบกลับความเห็นที่ 31
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 32
ผมดีใจที่เจอครับ ผมอาจเดินทางออกนอกประเทศน้อยเมื่อเทียบกะเพื่อนๆ
ยอมรับว่าเคยเข้าไปทัก แต่ได้ความรู้สึกไม่ค่อยดีกลับมา
แต่ไม่เป็นไร แค่เรารู้สึกดีเมื่อได้เจอคนไทยในต่างแดนก็พอแล้วครับ

ครั้งหนึ่งที่สถานีรถไฟ MTR ในฮ่องกงผมแปะบัตรออกจากสถานี
ท่ามกลางผู้โดยสารเดินสวนทางกันเข้าออกมากมาย
ผมแปะบัตรออกพร้อมๆกะที่ผมได้ยินเสียงผู้ชายพูดภาษาไทย
ในช่องก่อนขาเข้า ประมาณว่า...

"เธอแน่ใจหรืเปล่าขบวนนี้ไปที่...บล้าๆๆๆ"

ผมเดินสวนไปไกลพอสมควรหลังตั้งสติได้รีบกึ่งวิ่งกึ่งเดิน
ย้อนกลับมาถามว่าน้องเค้าจะไปไหน?

แล้วจึงอธิบายเส้นทางที่จะไปพร้อมๆกะ ให้หนังสือ"ใครๆก็ไปเที่ยวฮ่องกงได้"
ให้น้องเค้าไปครับ

ผมรู้สึกดีทีีมีโอกาสช่วยเหลือน้องเค้าครับ แม้เค้าจะทำหน้า งงๆ ก็ตามทีครับ


ตอบกลับความเห็นที่ 32
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 33
ปกติไม่คุยกับคนที่ไม่รู้จักค่ะ แต่ถ้าเค้ามาพูดด้วยก็คงพูดด้วยอ่ะแหละแต่แบบคงงงๆนิดนึง ปกติก็ไปเที่ยวคนเดียวอยู่แล้ว พอเห็นคนไทยมาเป็นกลุ่มก็ไม่ได้ทักไม่ได้สนใจอะไรค่ะ ส่วนตัวเฉยๆนะคือว่าไม่ได้รู้จักกันก็ไม่รู้จะไปทักไปคุยอะไรอยู่ดี สงสัยอยู่ตัวคนเดียวจนชิน


ตอบกลับความเห็นที่ 33
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 34
ปกติเที่ยวคนเดียว เลยไม่ค่อยทักใคร แต่ถ้าเจอแบบต้องการความช่วยเหลือ ต้องสังเกตการณ์แป้บนึง แล้วเข้าไปช่วยค่ะ


ตอบกลับความเห็นที่ 34
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 35
ไปเที่ยวคนเดียวเพราะเพื่อนชอบให้ถ่ายรูปให้ขี้เกียจถ่ายให้ก็เลยไปเที่ยวคนเดียวไม่อยากคุยกับใครไม่ว่าไทยหรือว่าต่างประเทศแต่ถ้ามาทักก็คุยอยากเดินดูอะไรแปลกใหม่คนเดียวเป็นความชอบส่วนตัว


ตอบกลับความเห็นที่ 35
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 36
ถ้าเปน ญ ต้องโสด
แต่ถ้าเป็น ช ต้องมีปลายทางที่เดียวกัน
นั่นแหละผมจะอยากจะคุยด้วยฮ่าๆ


ตอบกลับความเห็นที่ 36
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 37
เจอบ่อยๆนะ ทั้งที่ปารีส และ ลียง ก็เดินผ่านๆเฉยๆ ไม่ได้รู้สึกพิเศษอะไร กลัวหาว่าเราไปเจือกไม่ได้ขอความช่วยเหลือซะหนอย แต่ถ้าขอความช่วยเหรือเราช่วยเต็มที่ไม่ว่าจะไทยหรือเทศ

อยากบอกเพื่อนๆนักท่องเที่ยวนิดนึงค่ะเรื่องการถ่ายรูป บางสถานที่มีคนที่เค้ารอที่จะถ่ายรูปเยอะมากกกกกกกกก อยากให้สังเกตุอารมณ์รอบข้างบ้าง พอคุณมากลุ่มใหญ่แล้วเล่นไม่สนใจผู้ใดในโลกเลย เรื่องนี้เห็นบ่อยมากค่ะเข้าใจว่าบางครั้งอยากได้รูปที่ดีที่สุดมารีวิว (ได้ยินนะจะมารีวิวบ้าง เฟจบ้าง หุหุหุ ) แต่มารยาท ความเกรงใจก็ต้องมีอยู่ด้วยนะคร๊าาาาา

บางกรณี เรานั่งรถเมโทรกลับบ้าน หูได้ยินเองอ่ะว่าเป็นนักท่องเที่ยวไทย อยากไปทักแต่ไม่กล้าค่าาาา ก็ฟังเค้าเม้าท์กันไป ขำๆ (อยากร่วมเม๊าท์ด้วยอ่ะ)


ตอบกลับความเห็นที่ 37
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 38
ถ้าเจอแบบเป็นมิตร ก็เป็นมิตรตอบ
แต่ถ้าเจอแบบคุกคามหรือดูแล้วน่าจะนำพาเรื่องเดือดร้อนมาให้ ก็จะหลบเลี่ยงครับ


ตอบกลับความเห็นที่ 38
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 39
เจอบ่อยค่ะ แต่ก็จะส่งยิ้มให้อย่างเดียว แล้วดูท่าทีว่าเค้าอยากสานสัมพันธ์ไมตรีต่อมั้ย .. ถ้าเค้าเฉยๆ เราก็เฉย แต่ส่วนมากจะคุยกันนิดหน่อยประมาณมาเมื่อไร กลับเมื่อไร ไปเที่ยวไหนมาบ้าง

ล่าสุด เจอครอบครัวน่ารักมากันสามคนพ่อแม่ลูก(ซักขวบกว่าๆ) มาถ่ายรูปตึกแฝดช่วงเย็น ก็ถ้อยที ถ้อยอาศัยแบบคนไทยที่มาเจอกันในต่างแดน ดูอบอุ่นดี ..


ตอบกลับความเห็นที่ 39
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 40
ส่วนตัวเราชอบนะ เวลาไปคนเดียว ยิ่งไปหลายวันไม่ได้พูดภาษาไทยเลย โหยมากกก โดยมากจะโดนทักว่าไต้หวัน ฟิลิปปินส์ ถ้าเจอเป็นกลุ่มจะยิ้มให้แต่ไม่ค่อยได้รับยิ้มตอบ เค้าจะเมินๆ แค่ได้ยินภาษาไทยก็ชื่นใจแล้ว เคยเจอพี่คนไทยที่ เหมืองเกลือHallstatt มากะสามีฝรั่งนั่งจ้อง+ยิ้มให้กัน แล้วก็ถามเราว่า คนไทยใช่ไหมค่ะ? ดีใจมากเลย หลังจากนั้นก็ได้คุยกันยาว คนไทยที่รอขึ้นเครื่อง จาก โคโลญน์ ฮัมบรูก ดูไบ หรือที่เจอบนรถไฟ Golden Pass นับเป็นความทรงจำดีๆ เราว่าคนไทยมีเอกลักษณ์คือเราจะยิ้มให้กัน


ตอบกลับความเห็นที่ 40
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 41
ตอนผมไปอยู่เชคดีใจมากเลยครับที่เจอคนไทย เพราะตอนที่ผมไปอยู่เมื่อประมาณ 10 กว่าปีแล้วครับ คนไทยที่นั่นมีน้อยมากครับ ที่ผมจำได้ทั้งประเทศมีประมาณ 14 คนครับ
วันแรกที่ไปถึงก็ไปร้านค้าของน้า จะเป็นร้านขายส่งพวกเสื้อผ้า กางเกงยนส์อะครับ ปรากฎว่าเมียเจ้าของพื้นที่ให้เช่า ก็ประมาณเจ้าของพื้นที่โบ๊เบ๊บ้านเราอะครับ เป็นคนไทย พอแกรู้ว่ามีคนไทยมาแกก็เดินมาหาผมที่ร้านเลยครับ ก็ดีอกดีใจกันยกใหญ่ แกบอกว่ามาอยู่ที่นี่ 3 ปีแล้วยังไม่ได้กลับไทยเลย เย็นวันนั้นแกเลยชวนไปกินข้าวที่บ้านแกครับ ลาบปากเลยครับ
หลังจากนั้นผมก็กลายเป็นแขกประจำของบ้านแกไปเลย


ตอบกลับความเห็นที่ 41
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 42
โตมาเวลาไปเที่ยวไม่ทักอ่ะครับ เพราะคิดว่าคนมาเที่ยวเค้าน่าจะต้องการความเป็นส่วนตัวมากกว่า

แต่ตอนเด็กเคยไปแลกเปลี่ยนแล้วอยู่ไปหลายๆเดือน แล้วได้เจอคนไทยทีนี่ ดีใจมากกกก ตื่นเต้น เหมือนได้เจอคนบ้านเดียวกัน ได้พูดภาษาบ้านเกิด (สมัยที่ยังไม่มีมือถือจอสี ไม่มีแชทผ่านเว็บแคม โทรกลับบ้านนานๆทีเพราะแพง)


ตอบกลับความเห็นที่ 42
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 43
เวลาไปเที่ยวเมืองไทย เจอคนไทยตั้งไม่รู้กี่คนต่อกี่คน เราก้อไม่เคยทักค่ะ ก็ไม่ได้รู้จักมักจี่เขา เวลามาเมืองนอกก็เลยธรรมดาเหมือนกันค่ะ ไม่ได้ดูถูกแต่ก็ไม่ได้กระดี๊กระด๊า วิ่งเข้าไปนับญาติกะใครค่ะ


ตอบกลับความเห็นที่ 43