ทำไม ผมถึงไม่ให้เงินขอทาน แม้บางครั้ง สงสารแทบจับใจ

ผมเคยโดนเพื่อนค่อนแคะตลอดว่า ทำไมผมไม่ให้เงินขอทาน ทั้งคนแก่ ทั้งเด็ก คนพิการ ทั้งที่เค้าเหล่านั้นน่าสงสารแทบจับใจ

ผมมักโดนเพื่อว่าเสมอ ว่าทำไมถึงโอนเงินไปบริจาคตามรายการข่าว ทั้งๆ ที่ไม่เห็นว่าเค้าลำบากจริงๆ มั้ย ที่เห็นๆ อยู่น่าเห็นใจกว่า

ทำไมเหรอครับ มาดูกัน

ปล. รูปยืมจาก Google ครับ น่าสงสารมั้ยครับ ถ้าเจอแบบนี้

ความคิดเห็นที่ 1
มาฟังเหตุการณ์ทีผมเจอจังๆ กัน

วันนั้นเป็นวันฝนตก ด้วยความที่คุยโทรศัพท์ รีบเพื่อที่จะไปเตะบอล และมืดบริเวณรถไฟฟ้าอ่อนนุช ทำให้ผมเดินเกือบเหยียบขอทาน ผู้ชายคนนึง ที่นอนกลางน้ำฝนขอเงินอยู่โดยไม่ได้ระวังตัว เสียงก่นด่าจากรอบๆ ประดังเข้ามาหาผมทันที ผมยกมือไหว้ ขอโทษเป็นสิบครั้ง เพราะสำนึกผิดมากๆ

ปล. รูปยืมจาก Google ครับ

ตอบกลับความเห็นที่ 1
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 2
แต่เมื่อผมกลับมาตอนดึก ผมก็พบกับผู้ชายขอทานคนนี้อีก นั่งอยู่ในตู้โทรศัพท์ ผมคิดว่าเค้าคงกินข้าวอยู่จังหยิบเงิน 100 บาท เพื่อที่จะให้เค้าเป็นการขอโทษ ที่ผมได้เกือบเหยียบเค้าไปเมื่อเย็นนี้

แต่สิ่งที่ทำให้ผมชะงักคือ ท่าทางที่ลุกลี้ ลุกลน มองซ้าย มองขวา มันก็เริ่มคิดไม่ดี แล้วก็เป็นอย่างที่ผมคิด นั่นคือ...

เค้ากำลังต่อขาเทียมที่ซ่อนไว้ ณ ที่ใดที่นึง ตอนเค้ามา

รูปมืดไปนิดนะครับ เนื่องจากถ่ายจากโทรศัพท์ และมืดมาก อีกอย่างเค้าระวังตัวตลอด


ตอบกลับความเห็นที่ 2
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 3
หลังจากที่เค้าต่อขาเรียบร้อยแล้ว เค้าก็ลุกจากไป

มีขาแล้ว....และยังคงระวังตัวตลอด


ตอบกลับความเห็นที่ 3
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 4
และภาพสุดท้ายครับ อึ้งครับ เค้าคนนี้เดินขึ้นรถไฟฟ้ากลับบ้าน

สุดท้าย ผมไม่ได้มีอคติกับขอทาน เค้าอาจจะเอาเงินไปเลี้ยงครอบครับ หรือนำเงินไปกินเหล้าตามรายการข่าวแนวนั้น แต่ที่ผมคิด เค้าก็ยังดีกว่าโจรปล้นชิงฆ่า และผมแค่อยากให้ทุกคนรู้

ว่าทำไม...ผมถึงไม่ให้เงินขอทาน

ขอบคุณครับ

ตอบกลับความเห็นที่ 4
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 5
เงิบกันเลยทีเดียว เหอะๆ

ปกติพวกเรี่ยไรขอตังค์ไรพวกนี้ไม่เคยได้กินตังค์ผมเหมือนกัน


ตอบกลับความเห็นที่ 5
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 6
เพื่อนเคยเล่าให้ฟังที่วัดเล่งเน่ยยี่ ตรงเยาวราชทุกเทศกาลตรุษจีน จะมีตาแปะแก่ๆมานั่งขอทานตรงหน้าศาลเจ้า ท่าทางดูน่าสงสารมาก เสื้อผ้ามอซอ พอดีเพื่อนบ้านอยู่แล้วนั้นเล่าให้ฟังว่า พอดีวันนึงเค้ากลับบ้าน เดินผ่านด้านหลังศาลเจ้าช่วงเย็น เชื่อไหมครับ เค้าบอกว่าตาแปะคนนั้น ที่นั่นอยู่หน้าศาล เดินมาถอยรถเก๋ง ที่จอดอยู่หลังศาลเจ้าขับไป เพื่อนบอกว่าตั้งแต่นั้นไม่เคยให้เงินตาแปะคนนั้นเลย แต่คนส่วนใหญ่ไม่ทราบ เพื่อนบอกเห็นเทศกาลที คนมาให้เงินตาแปะคนนี้มากมาย ใครไม่เชื่อลองไปแอบดูตาแปะคนนี้ช่วงตรุษจีนนะครับว่าแกเอารถมาจอดหลังศาลเจ้าจริงไหม หุๆๆๆ

ตอบกลับความเห็นที่ 6
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 7
จะว่าจริงแล้วที่เขาทำคืออาชีพค่ะ เผลอๆเขาได้รายได้ดีกว่าพนักงานออฟฟิตด้วยซ้ำ วันนึงถ้ามีคนให้เงิน 500/วัน เดือนนึง ก็จะได้ 500x30=15,000 เลยนะค่ะ ถือว่าเป็นอาชีพที่สบาย ทนร้อนหน่อย ก็ได้เงินแล้วค่ะ


ตอบกลับความเห็นที่ 7
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 8
แอคชั่นนี้เจอบ่อยเหมือนกันค่ะ
ขนาดไปเที่ยวเกาหลียังเจอเลย ไม่เคยควักให้เหมือนกัน


ตอบกลับความเห็นที่ 8
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 9
ไม่เข้าใจว่าตำรวจหรือเทศกิจทำไมไม่จับไปสอบปากคำเผื่อบางคนลักเด็กมาขอทานเผื่อไม่ใช่คนไทยไรเงี้ย


ตอบกลับความเห็นที่ 9
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 10
เราก็ไม่เค๊ย ไม่เคย


ตอบกลับความเห็นที่ 10
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 11
ขอเล่าบ้าง
เด็กต่างประเทศมาขอทานแถวป้ายรถเมล์ เราเห็นแล้วน่าสงสารมาก แต่สายตาเราดันมองไปที่กระเป๋ากางเกงของเด็กต่างประเทศ ปรากฏว่า เหรียญเยอะมากจนกระเป๋ากางเกงยานเลย


ตอบกลับความเห็นที่ 11
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 12
เห็นแล้วหดหู่ใจสงสาร แต่ต้องแข็งใจไม่ให้


อยากให้นักการเมือง(ขอโทษที่โยง)ที่โกงๆ เจียดเงินโกงบางส่วนมาช่วยทำให้ชีวิตพวกเขาเหล่านี้ดีขึ้นบ้าง

มันจะสักกี่บาทเชียว..


ตอบกลับความเห็นที่ 12
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 13
ผมก็คนนึง ที่ไม่เคยให้เงินขอทาน

เพราะเคยเจอเรื่องคล้ายๆแบบที่ จขกท เจอนี่แหละครับ
ส่วนอีกเรื่องที่กลัวก็คือ แก๊งค์ขอทานจากประเทศเพื่อนบ้าน


ตอบกลับความเห็นที่ 13
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 14
มีขอทานคนนึงตรงรถไฟฟ้าทางเข้าโตคิว แกล้งเอามือสองข้างซุกในเสื้อแล้วนอนเอาปากคาบขันไว้กะขอเงินให้มีสภาพน่าสงสาร พอมีตำรวจเดินมาขอทานคนนี้รีบลุกขึ้นเอาแขนออกลงสะพานไปเลย ส่วนตำรวจคนนั้นแค่เดินมาจะขึ้นรถไฟฟ้าไม่ได้จะมาจับอะไรเลย ฮาจริงๆครับ

คนสมัยนี้แปลกนะ ทำบุญเพื่อให้ตัวเองสบายใจคิดว่าดีกว่าคนอื่นแล้วถือสิทธินั้นดุด่าค่อนแคะคนอื่น ถ้าคิดว่าขอทานสมควรได้เงินนั้นมากทำไมถึงไม่เอาเงินให้ในส่วนที่เราไม่ได้ให้ล่ะ? ปากด่าแต่ตัวเองไม่ให้เงินมันก็ไม่ได้ต่างอะไรจากคนที่ไม่ให้เลย ยิ่งคนที่ด่าคุณเพราะว่าเกือบจะเหยียบนี่อาการหนักมาก ไม่ได้ตั้งใจจะเหยียบ ยังไม่ได้เหยียบแค่เกือบแต่กลับโดนกระทำประหนึ่งว่าตั้งใจกระโดดกระทืบลงไปกลางหลังขอทานคนนั้น นี่สังคมเป็นอะไรไปหมดแล้ว?


ตอบกลับความเห็นที่ 14
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 15
อ่านแล้ว ดูรูปแล้ว แต่ยังไม่ค่อยเข้าใจครับ

คนที่ คุณ จขกท เสนอมานี้ จริงๆ แล้วเป็นคนปกติ ไม่ได้พิกลพิการ ขาขาดอะไรใช่ไหมครับ


ตอบกลับความเห็นที่ 15
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 16
@ช่วยตอบ คห. 15 นะคะ
คือคุณขอทานคนนี้ เค้าพิการจริงค่ะ แต่ตอนที่นั่งขอทานเค้าเอาขาเทียมออก เพื่อให้ดูน่าสงสาร แล้วพอตกเย็นกำลังจะกลับบ้าน ก็หยิบขาเทียมที่ซ่อนไว้มาใส่ แล้วก็เดินทางกลับบ้านแบบปกติค่ะ


ตอบกลับความเห็นที่ 16
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 17
ขอทานไม่ได้น่าสงสาร

ขอทานเพียงแค่ใช้ความสงสารเป็นเครื่องมือในการหลอกเอาเงินจากกระเป๋าเราเท่านั้นครับ


ตอบกลับความเห็นที่ 17
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 18
อย่าไปใ้ห้เงินกับขอทานพวกนี้เลยครับเพราะเป็นธุรกิจจริงๆ แล้วขอทานพวกนี้ส่วนใหญ่ก็ไม่ใช่คนไทย ถ้าให้ก็เท่้ากับว่านั่นคือการส่งเสริมธุรกิจค้ามนุษย์ข้ามชาติอยู่

แถวบางรักตรงข้ามโรบินสันก็มีขอทานขาขาดมานอนขอตังค์กลางฟุตบาทแบบนี้เหมือนกันตอนเย็นช่วงเลิกงาน จะไม่ให้เผลอเหยียบได้ยังไง แค่คนมาตั้งแผงขายของบนฟุตบาทก็แทบจะไม่มีทางเดินแล้ว ยังมาเจอขอทานนอนขวางอีก เคยเห็นขอทานขาขาดคนเดียวกันกระดึ๊บๆ อยู่แถวสีลมอยู่เหมือนกัน เค้าคงไม่สามารถกระดึ๊บจากสีลมไปถึงบางรักได้เองโดยไม่มีคนในแก๊งค์มาส่งหรอกมั้งครับ


ตอบกลับความเห็นที่ 18
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 19
ไม่เคยให้เหมือนกันครับ ผมชอบบริจาคทุนการศึกษาให้ตามโรงเรียน บริจาคอุปกรณ์การเรียน สื่อการเรียนมากกว่า

บางทีมีเวลาก็ไปเลี้ยงอาหารกลางวัน แล้วก็กล่องที่นักศึกษาขอรับบริจาคเพื่อไปทำกิจกรรมออกค่ายอาสาต่าง ๆ


ตอบกลับความเห็นที่ 19
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 20
เจอใส่ลีวาย แต่งตัวดีมาเลย
พอถึงที่ทำงาน ลุงเเกเปลี่ยนชุดซะ


ตอบกลับความเห็นที่ 20
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 21
เราก็ไม่ให้เหมือนกัน

เราเคยเห็นจะๆ ที่หน้าราม (รามคำแหง)
เห็นรถตู้มาส่งคนขอทานที่หน้าราม เพื่อให้มานั่งขอทานแถวนั้นค่ะ


ตอบกลับความเห็นที่ 21
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 22
แกเป็นขอทานที่จะออกมาเฉพาะตอนฝนตกครับ คลานต่ำ ไป-มาระหว่างทางลงสถานีรถไฟฟ้าอ่อนนุช และจะหยุดนอนตรงแอ่งที่น้ำขังอ่ะครับ ไม่ได้ถ่ายรูปตอนเค้าขอมาเพราะช่วงหลังไม่เห็น และไม่ได้ตั้งใจถ่ายแกมาครับ สงสัยฝนไม่ตกครับ


ตอบกลับความเห็นที่ 22
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 23
อึ้งมากคะ


ตอบกลับความเห็นที่ 23
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 24
ความคิดเห็นที่18คะ ไอ้ขอทานที่คลานคนนั้นนั่นแหละตัวดี ดิฉันเคยทำงานแถวสีลมมานานรู้เห็นไอ้เจ้าคนนี้มาตลอด ใครอย่าไปให้เงินนะคะ พอขอได้ตกเย็นเห็นนั่งกินเบียร์เฉยเลยแถมยี่ห้อไฮเนเก้นซะด้วย บางวันก็แต่งตัวซะหล่อแถมมียี่ห้ออีกต่างหาก


ตอบกลับความเห็นที่ 24
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 25
ลองดูคลิปนี้กันครับ


http://www.youtube.com/v/rpDn3Aaw6z0
ตอบกลับความเห็นที่ 25
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 26
^
^
ฮามากกกกกกกกกกกกกกก ฮ่าๆๆๆๆๆ


ตอบกลับความเห็นที่ 26
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 27
ผมเห็็นแบบนี้มาเยอะจนไม่ให้แล้วเหมือนกันครับ เอาไปบริจาคองค์กรการกุศลน่าจะดีกว่าครับ


ตอบกลับความเห็นที่ 27
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 28
เจอทุกวันค่ะ แล้วก็ไม่เคยให้เหมือนกัน เพราะรู้สึกว่ามันเป็นธุรกิจซึ่งบางรายรายได้ดีกว่าเราอีกนะ

ที่เห็นประจำก็ตรงรถไฟฟ้าสถานีสยามค่ะ สะพานลอยทางเชื่อมที่จะเดินไปเซ็นทรัลเวิล์ด มีเด็กแต่งชุดนักเรียนมาเป่าแคนขอตังค์บอกว่าเป็นทุนการศึกษา หน้าน้องเค้าก็เหมือนเป็นแผลสักอย่าง วันนึงแกไม่สนใจเป่าค่ะแกเล่นโทรศัพท์อ่ะ เงิบเลย โทรศัพท์แบบดูทีวีได้อ่ะ คนเดินผ่านมีแต่มองแกแต่แกก็ไม่สนใจท่าทางกวนด้วย เมื่อวานนี้เห็นแกหยิบเงินมานับแบงก์ 20 เพียบเลยค่ะ ไม่ต่ำกว่าสามร้อยแน่ๆ โห รายได้ดีเนอะ


ตอบกลับความเห็นที่ 28
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 29
ตรงสะพานลอยตรงหอวัง ที่เค้าเป็นคนตาบอดเล่น คีย์บอร์ด กลางคืนเราให้มีคนขับรถกะบะมารับกลับเหมือนมีคนคุมเลย


ตอบกลับความเห็นที่ 29
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 30
เราก็ไม่ให้ค่ะ ยกเว้นพวกทำมาหากิน(ที่ราคาสมเหตุผล) เราจะช่วยซื้อค่ะ

ที่เราเคยเจอจังๆ สิบกว่าปีแล้ว คือเด็กที่มานั่ง/นอนขอทานกันเป็นช่วงๆ เราก็ให้ไป แต่เดินห่างออกไปสักพัก เราสงสัยว่าทำไมเค้าไม่สนใจเงินในขันเลย พอหันไปดู เห็นผู้หญิงอายุกลางคน 2 คน ตามเก็บเงินในขันของเด็กทุกคนเลยอ่ะ นึกสภาพเด็กนอนตากแดดกันทั้งวัน แต่มีพวกคนคุมมาเก็บเงินไปหมด แล้วเงินมันจะถึงเด็กไหม?

อีกคนเป็นขอทานผู้หญิงที่บ้านต่างจังหวัด เค้าไม่ค่อยเต็มค่ะ คนพื้นที่จะรู้กันว่าเค้าขอทานหาเลี้ยงคนมือดีเท้าดีนี่แหละ ที่ซวยซ้ำคือมีคนข่มขืน แล้วมีลูกขึ้นมา คนนี้บางทีก็อดที่จะให้ไม่ได้... ถึงจะรู้ประวัติก็เถอะ แต่ตอนนี้หายไปไหนไม่รู้แล้วค่ะ

แถวที่เราทำงาน(สีลม) ขอทานเยอะมากกกกกกค่ะ และส่วนมากทำเป็นอาชีพเลย มือเท้าดีนี่แหละ มาขอหน้าตาเฉย บางคนขอที 20 บาทด้วยนะ คงนึกว่าคนแถวสีลมรวมทุกคนมั้ง และที่รู้มารายได้พันอัพนะคะ รายได้ดีกว่าคนทำงานอย่างเราอีก หลายคนนี่เอาเงินไปกินเหล้าด้วยซ้ำ

ยังมีอีกเยอะ ที่ได้รู้ได้เห็นมา เราไม่ให้เลย ถึงจะดูใจดำก็เถอะ เอาเงินไปบริจาคมูลนิธิ หรือช่วยเหลือโดยตรงจะดีกว่า

อ้อ..มีอยู่ครั้ง เป็นแม่ลูกมาขอทานค่ะ เราเห็นหน้าใหม่ แล้วพอดีเรากินแมค มันมีโปร 1 แถม 1 มั้ง เราใส่ถุงกลับบ้านไปชุดนึง ก็เลยให้เค้าไป ทั้งแม่ลูกดีใจมากๆๆๆ ขอบคุณเราใหญ่เลย เราก็ดีใจนิดๆ นะ ^^


ตอบกลับความเห็นที่ 30
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 31
ตนเองไม่ให้ไม่เป็นไรครับ แต่อย่าห้ามผู้อื่นให้......เพราะผู้ห้ามผู้อื่นให้ทาน ชื่อว่าไม่ใช่มิตร(พุทธวจน)


ตอบกลับความเห็นที่ 31
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 32
ขอทานคนหนึ่ง เป็นเด็กอยู่ตรงสะพานลอยติดกับ เอฟบีที ถ้าเราเห็นเราอยากให้สักร้อยหนึ่ง คนอื่นคงไม่ได้
บางทีมันสงสาร อดให้ไม่ได้น่ะค่ะ ต่อไปต้องใจแข็งกว่านี้แล้วเพื่อไม่ให้เป็นการส่งเสริมคนเลว

กลับมาเรื่องน้องคนนี้ สมมติชื่อ เด็กหญิง ก. ไก่ อายุไม่น่าเกินสิบขวบ เราเคยเห็นตอนเขาเป็นเด็กอยู่ เขามาเล่นกับแม่ และ
น้องนุ้ย ตอนนั้นน้องนุ้ยก็อยู่ปีหนึ่ง เรียนที่รามฯ ผ่านไปอีกหลายไป เราอยู่เมืองนอกแล้วกลับไปเมืองไทย
ก็เลย พาน้องนุ้ยไปเลี้ยงข้าว หน้า กกท เป็นโต๊ะญี่ปุ่น นั่งติดดินน่ะค่ะ ตรงนั้นเขาจะขายของเยอะแยะ มีอาหารให้ซื้อทานด้วย

เด็กคนนี้เอากุหลาบมาขาย เดินไปทุกโต๊ะ ส่วนโต๊ะเรามันอยู่ในสุดกว่าจะเดินมาถึงโต๊ะเรา เด็กหญิง ก.ไก่ ก็ถามโต๊ะอื่นๆมาหลายโต๊ะแล้ว พอมาถึงโต๊ะเรา เราก็ไม่ซื้อ แต่เขาก็ไม่ตื๊อนะ เขาบอกว่าอยากเอากุหลาบให้เรา สองดอก แล้วเอาวางไว้ข้างน้องนุ้ยเลย จากนั้นก็เดินจากไป ไม่เอาเงินเลย

เราก็ทำนายว่า เขื่อเถอะ เดี๋ยวก็เดินมาถามเอาเงิน แต่ ด.ญ. ก ไก่ ก็ไม่กลับมาเอาเงินเลย คือเขาต้องการให้จริงๆ

น้องนุ้ย เลยคิดได้ว่า มีเด็กคนหนึ่ง ใต้สะพานลอยติดตึก บีทีเอส ที่แม่เรา ตัวเราเอง กับน้องนุ้ย เคยไปเล่นด้วย เอาข้าวให้กิน และ เคยเอาเงินให้ หน้าตาเหมือนเด็กคนนี้เลย พอน้องนุ้ยพูดแบบนั้นเราก็คิดได้ เออ ใช่ หน้าตาเค้าก็คุ้นๆ สงสัยเป็นเด็กคนเดียวกันแน่เลย

พอคิดได้แล้ว ก็ได้แต่เสียดาย ที่เรามัวแต่คิดว่า จะเป็นแกงส์อะไร หรือเอากุหลาบมาขาย แล้วก็ตื้อให้ซื้อให้ได้ เสียดาย เราน่าจะคุยกับน้องเขา เหมือนที่เคยได้คุย น่าจะให้เงินน้องเขาไปสักหน่อย เขาคงลำบากจริงๆ อยากให้เขาได้รับการศึกษา ไม่ต้องเป็นเด็กแร่ร่อน ป่านนี้น้องเขาไปอยุ่ไหนแล้วนะ
เราคิดว่า เด็กหญิง ก.ไก่ นี้เป็นเด็กดีค่ะ แต่ใช้ความรู้สึกส่วนตัวล้วนๆ

น้องนุ้ย สันนิฐานว่า เขาคงจำเราได้ หรือไม่รู้อะไรดลใจเขาถึงทำให้เขาให้กุหลาบพวกเรา ทั้งที่โต๊ะอื่นๆก็ไม่มีใครได้ ก็เกิดอาการ " งง " ไปพักนึง แต่ส่วนตัวเรา อยากเจอเด็กหญิง ก.ไก่ อีกครั้ง อยากคุยด้วย อยากถามว่าชีวิตเขาเป็นอย่างไรบ้าง อยากช่วยให้ชีวิตเขาดีขึ้นเท่าที่จะช่วยได้ ไม่รู้จะทำอย่างไรดีค่ะ แต่นี่คือความคิดขั้นแรก
มีมูลนิธิไหน อะไรอย่างไร ค่อยว่ากันไป ก่อนอื่นต้องเจอน้องเขาก่อน

ตอบกลับความเห็นที่ 32
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 33
สุขใครสุขมัน ทุกข์ใครทุกข์มัน

ทำดีก็รู้สึกดี ทำไม่ดีก็รู้สึกไม่ดี คิดดีก็รู้สึกสุข คิดไม่ดีก็รู้สึกทุกข์

สวรรค์-นรกมันอยู่ในใจของแต่ละคน ตัวเรารู้ดีมากกว่าคนอื่นครับ ว่ากำลังอยู่ในนรกหรือ อยู่ในสวรรค์

ในโลกนี้คุณอาจจะโกหกคนได้ทุกคน แต่คุณโกหกตัวเองไม่ได้

อะไรที่ทำแล้วมีความสุขไม่เบียดเบียนผู้อื่น ก็ทำไปเถอะครับ


ตอบกลับความเห็นที่ 33
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 34
ดูคลิปที่ คห.26 อย่างฮา......
เล่ามั่งเรื่องของคุณแม่ แกขับรถไปจอดติดไฟแดง ที่นี้ตรงกลางถนนมีชายขาขาดนั่งรถเข็นอยู่ คุณแม่เห็นเข้าก็เลยลดกระจกลงหยิบแบ็งค์ยี่สิบยื่นให้ เท่านั้นแหละ...."อีบร้า..กรูไม่ใช่ขอทาน เอาเงินมาให้กรูทำไม" หงายเงิบ....ฮากันไป


ตอบกลับความเห็นที่ 34
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 35
ผมเคยเจอคล้ายๆกันครับ แต่เป็นคนตาบอด แต่สามารถเดินหลบเสาไฟฟ้าได้โดยที่ไม้เท้าไม่ได้ไปโดนเสาไฟ ตอนแรกผมก็ไม่ได้คิดอะไร แต่ด้วยความสงสัยเลยนั่งมองสักพักใหญ่ๆ เลยทำให้รู้ว่า เค้าไม่ได้ตาบอดจริง เพราะเค้าลืมตามองทางเป็นระยะ แล้วจังหวะที่เค้าลืมตา เค้าจะจำสิ่งกีดขวางแบบคราวๆได้(ในความคิดผมนะ) ตั้งแต่นั้นมาผมไม่ได้ให้เงินขอทานอีกเลย แต่ผมจะให้เฉพาะคนที่เอาอะไรมาแลกเปลี่ยน เช่น วณิพก ศิลปินเร่ร่อน ผมมีความรู้สึกว่าคนพวกนี้ไม่ได้มาขอตังเราอย่างเดียว แต่ทำในสิ่งที่เค้าพอจะทำได้ -*-


ตอบกลับความเห็นที่ 35
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 36
เคยเดินช็อปกับเพื่อนแถวพาหุรัด ซอยแคบ คนก็เยอะมากต้องค่อยๆเดินต่อๆกันไป เรากับเพื่อนเดินต่อจาก
ขอทานสองผัวเมียตาบอด แล้วเราก็ได้ยินเขาคุยกัน
เมีย : เออแก เดือนนี้ยังไม่ได้ให้ค่าแชร์เค๊าเลย
ผัว : อืม เดี๋ยวเย็นนี้ให้ก็ได้ เท่าไหร่วะ
เมีย : ตอนนี้เหลือ 2 มือ มือละพันเอง

เรากับเพื่อนมองหน้ากัน ตอนนั้นเรียน ปวส. เงินพันนี่เยอะมากนะ


ตอบกลับความเห็นที่ 36
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 37
ไม่สนับสนุนให้เงินขอทานค่ะ !!!

ถ้าคุณให้เงินขอทานก็เท่ากับคุณสนับสนุนให้เค้าเป็นภาระสังคมต่อไป
คนพิการบางคนเอาความพิการมาเรียกความสงสารเพื่อขอเศษตังค์
หรือบางคนก็มาจากแก๊งค์ขอทานมิจฉาชีพซะงั้น

ยิ่งขอทานเยอะเท่าไร่ ยิ่งสะท้อนความล้มเหลวในระบบสังคมนะคะ


------------


ถ้าคุณมีจิตกุศลต่อคนพิการจริงๆ ให้บริจาคเงินตามกองทุนหรือสมาคนช่วยเหลือคนพิการนะคะ
เงินที่เข้าองค์กรพวกนี้จะถูกนำไปช่วยเหลือคนพิการได้อย่างมีประสิทธิภาพมากกว่า
โดยทางองค์กรเค้ามีจุดประสงค์ช่วยให้คนพิการสามารถ "พึ่งตนเอง" ได้ ไม่ใช่พึ่งแต่เศษเงินคนอื่น
คนพิการจะได้ใช้ชีวิตในสังคมได้ด้วยตนเอง และ ไม่เป็นภาระสังคมค่ะ


-----------
ปล. ไม่ได้เป็นตัวแทนสมาคมคนพิการอะไรนะคะ
แต่มาจากประสบการณ์ที่ได้เรียนกฏหมายเกี่ยวกับคนพิการมาบ้าง ^^


ตอบกลับความเห็นที่ 37
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 38
ผม ไม่เคยให้ ไม่ว่ามาในรูปแบบใด

เพราะ เงินที่ผมหามา ล้วนได้มาด้วยความยากลำบาก แสนเข็ญ
แล้ว จะควักให้คนอื่น ง่ายๆ ได้ไง

หาก อยากได้เงินจากผม ก็เอาของ หรือเอางานมาแลก
ผมจ่าย อย่างสมราคาทุกครั้ง


ตอบกลับความเห็นที่ 38
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 39
ขอทานที่วันโสธร เดือนหนึ่งได้ 30000 อัพนะครับ รวยกว่าพวกเราอีก

ดูอย่างที่วัดไร่ขิงซิครับ เค้ามีเงินเก็บเป็นล้าน

ส่วนขอทานตามสะพานลอย คุณให้ไปกี่ร้อยกี่พัน เค้าก็ไม่ได้ใช้เองหรอกครับ ค่ำๆจะมีรถตู้ หรือกระบะมารับกลับ ยึดเอาตังค์ไปหมดแหละ เค้าทำเป็นขบวนการ

ปล.เจอกับตัวเองตอนเรียนอยู่นครปฐม มีกลุ่มคนประมาณ 3-4 คน มาขออนุญาตวิทยาลัย เรี่ยไรเงินทำบุญเด็กกำพร้า จำได้ว่าได้ไปหมายหมื่น พอเค้ากลับกันไป ผมก็เข้ากรุงเทพฯไปเดินเล่นที่เซ็นทรัลปิ่นเกล้า เจอกลุ่มคนพวกนั้น แบ่งเงินกันอยู่ที่ร้าน MK พอดี อึ้งไปเลย ตอนนั้นยังไม่มีโทรศัพท์แบบถ่ายรูปได้ ถ้าเป็นตอนนี้รับรองพวกมันดังแน่ๆ


ตอบกลับความเห็นที่ 39
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 40
ผมก็ไม่ให้เหมือนกันครับ

ไม่ขอทานพิการ คนแก่ เด็ก

ยกเว้นแต่วณิพร ร้องเพลง แสดง หาเงิน อันนี้พอให้ได้

เขาไม่ได้ขอเฉยๆ


ตอบกลับความเห็นที่ 40
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 41
Street Performer ครับ


ตอบกลับความเห็นที่ 41
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 42
คุณ enduresexy ผมอ่านแล้วน้ำตาซึมเลยอ่ะ ผมว่าน้องเค้าต้องจำได้แน่ๆ เลย

หลายคนก็อ่านแล้วฮา 5555

ถ้าเป็นวนิพก ผมจะให้คนนึงครับ หน้าสีลมคอมเพล๊ก อวบๆ แกเล่นกีตาร์ และร้องเพลงเพราะมากครับ เวลาผมนัดเพื่อน ก็จะนัดที่นี่ตอนเย็น ให้ 20 บาท นั่งฟังเพลงแกเพลินดีเหมือนกันครับ


ตอบกลับความเห็นที่ 42
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 43
วันนั้นอารมณ์ได้ คว้ากระเป๋ากล้องขึ้นรถเมล์เข้าเมือง หาเดินถ่ายแนวไลฟ์ซักหน่อย

ลงที่อนุสาวรีย์ชัย เดินถ่ายไปเรื่อยๆจนถึงทางไปรถไฟฟ้า..


เห็นพี่เป๋ด้วนกำลังกระดึ๊บๆๆ ไปตามพื้นอย่างเชื่องช้า...


นึกในใจ อืมม ฟีลได้เลยวุ๊ยภาพนี้ ซ่อนกล้องไว้ด้านหลังเดินอ้อมไปอีกมุม

รอจังหวะมีคนเดินผ่านมาซักหน่อยเพื่อเสริมเรื่องราว..



ระหว่างรอ ไหนหยิบกล้องมาวัดแสงไว้ก่อน เวลาถ่ายจริงจะได้โช๊ะเลย..


ยังไม่ทันไร พี่เป๋ด้วนหันมาเห็นกล้องผมพอดี



แกวิ่งโกยแน่บ 100เมตร 15วิ! หายไปต่อหน้าต่อตา!!



แหม..ที่เมื่อกี๊ล่ะกระดึ๊บๆมาเชียว



ปล.ผมไม่ให้เงินพวกนั่งแบมือขอทานทุกกรณีครับ


ตอบกลับความเห็นที่ 43
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 44
เรามีร้านอยู่ในตลาด แม่ค้าบอกว่า ขอทานจะเอาเงินเหรยีญมาให้แลกที่ละเป็นหมื่นค่ะ เค้าบอกว่ารายได้เค้าวันละประมาณ 1500

แม่เจ้าาาาาาาา เงินเดือนเกือบครึ่งแสน - - *


ตอบกลับความเห็นที่ 44
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 45
ให้ทุกครั้งที่มีเหรียญในกระเป๋า มันเป็นปฏิริยาอัตโนมัติ


ตอบกลับความเห็นที่ 45