กลุ้มใจ จับต้นชนปลายไม่ถูกไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนดี

รองติดต่อทางเฟชบุ๊คหรืออีเมลล์ดูบ้างหรือป่าวค่ะ

เราก็ใช้วิธีนี้ติดต่อกับทางบ้าน

แต่ถ้าเงียบหายไปหลายวันคงต้องให้ทางสถานฑูตตามหาให้แล้วมั่งค่ะ

เราก็ไม่รู้ข้อมูลอะไรมาก

น้องหายไปกี่วันแล้วคะ? ครั้งสุดท้ายที่ติพต่อได้นั้นเมื่อไหร่?

ทางสุดท้ายคงต้องติดต่อสถานฑูตค่ะ

เอาใจช่วยขอให้ไม่มีอะไร

ถ้าเป็นพริตี้ส่วนใหญ่ไปสิงคโปร เค้าจะไปทำงานกันอ่ะค่ะ ที่ติดต่อไม่ได้อาจเป็นเพราะเค้ายังไม่ไดซื้อซิมที่นู้นป่าวค่ะ มือถือเค้าถ้่เปิดโรมมิ่งมันจะแพงมากเลย. ลองอีกสักวันสองวัน. เค้าบอกคุณว่าจะไปกี่วันค่ะ ไม่ต้องกังวลเรื่องโดนหลอกไปขายนะค่ะ เพราะสมัยนี้พริตี้ส่วนใหญ่เค้าเดินสายต่างประเทศแล้วค่ะ

ขอโทษนะคะ พริตตี้ยังไงคะ พริตตตี้ตามเลาจ์รึเปล่าคะ ถ้าเป็นกรณีนี้ น่าห่วงนะคะถ้าติดต่อไม่ได้

ถ้าไม่ใช่ก็คงตามที่เหตุผลข้างบนว่าแหละค่ะ

ลองโทรเข้าเบอร์มือถือน้องคุณ เผื่อน้องคุณพกไปด้วย

แจ้งสถานทูต
Royal Thai Embassy
370 Orchard Road
Singapore 238870
Telephone: (65) 6737 2475, 6737 2476
Fax: (65) 6732 0778

Office Hours of the Visa Section
09:15am - 11:30am. (application submission only)
02:00pm - 3:00pm. (collecting only)

· Email: [email protected]
· Telephone numbers:

For Visa Information
Tel: +65 6737 2644

http://www.thaiembassy.sg/contact-us

เอ่อ พริตตี้ไทยในสิงคโปร์

จากประสบการณ์ที่ได้เจอ ได้พบ ผมเจอแต่พวกวาบหวิวๆ มาโชว์อะครับ
ไม่รู้ว่าน้องคุณจะมาทำอะไรนะ แต่ว่าติดต่อสถานทูตดีกว่าครับ

ปกติแล้วน้องของคุณ จขกท. อยู่กับครอบครัวหรือแยกออกมาอยู่ตัวคนเดียวคะ ถ้าแยกออกมาอยู่เอง เขาก็มีชีวิตของเขา
เองนะคะ

ส่วนเรื่องที่ว่าเขาหาที่เรียนต่อที่สิงคโปร์อยู่ ถ้าไม่ใช่ความคิดที่ร่วมคิดเห็นกับทางบ้าน แต่เป็นความคิดของน้องของคุณเอง
ล้วนๆแล้วแค่เล่าให้ทางบ้านฟัง เราเกรงว่าเรื่องเรียนต่อหน่ะ อาจจะไม่จริงนะคะ แต่เขาอาจจะสร้างเรื่องขึ้นมาเพื่อเป็นการ
เกริ่นเกี่ยวกับการเดินทางไปสิงคโปร์ทริปนี้หน่ะค่ะ เพื่อที่จะมีข้ออ้างว่าไปหาที่เรียน จะได้ไปง่ายๆ ทางบ้านไม่คัดค้าน

วันๆ หนึ่งมีคนไทยเข้า-ออกประเทศสิงคโปร์วันละเป็นร้อยๆ คน และการเข้าออกประเทศสิงคโปร์ของคนไทย
โดยเฉพาะอย่างยิ่งนักท่องเที่ยวไทยในสิงคโปร์นั้น ไม่เกี่ยวอะไรกับสถานทูตไทยนะคะ จะให้ทางสถานทูตไทยไปประกาศ
ตามหาที่ไหน คนไทยในสิงคโปร์วันๆ นึงบนเกาะนี้ เราว่ามีเป็นแสนๆ คนค่ะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงวันหยุดยาวๆ
ในเมืองไทยมีคนไทยมาสิงคโปร์เยอะมาก

คนไทยที่เข้าสิงคโปร์แบบนักท่องเที่ยว โดยทั่วๆ ไปจะได้รับสแตมป์จาก ต.ม. สิงคโปร์ ให้อยู่ได้ 30 วัน เราเชื่อว่า
น้องของคุณ จขกท. จะเข้ามาทำงานจนครบ 30 วันค่ะ ถ้าไม่ถูกจับได้ซะก่อนนะคะว่าแอบทำงานทั้งๆ ที่เข้ามาใน
สถานะนักท่องเที่ยว

และ เป็นเรื่องธรรมดามากๆ ในหลายๆ แหล่งอโคจรหลายๆ แห่งในสิงคโปร์ที่จะมีสาวๆ จากเมืองไทย อินโดฯ พม่า
ฟิลิปปินส์ เวียตนาม จีนแผ่นดินใหญ่ เป็นต้น ที่ทำงานเป็นพริตตี้บ้าง ไม่พริตตี้บ้างค่ะ หลายๆ แหล่งหน่ะ เขารู้กันว่ามี
คุณตำหนวดสิงคโปร์เขาก็รู้ แต่เขาก็แค่ขับรถมาลาดตระเวณดูความเรียบร้อยค่ะ ถ้าเขาอยากจับก็จะจับ ในหลายไฟล์ท
ของสายการบินที่บินจากสิงคโปร์กลับเมืองไทยหน่ะ จะมีสาวๆ จากเมืองไทย โดน ต.ม. สิงคโปร์ คุมตัวมาส่งถึงในเครื่อง
บ่อยๆ ไปค่ะ แล้วพอถึงเมืองไทย ต.ม.ไทยก็มารับตัวที่เครื่อง

ที่จริงวันนี้เราอยู่สิงคโปร์นะคะ อยากจะช่วยเหมือนกัน แต่ไม่ทราบจะเริ่มตรงไหน และเราไม่อยากยุ่งกับเรื่องพวกนี้ค่ะ
เพราะเราเชื่อเสมอว่าการทำอะไรแบบนี้ต้องมีเป็นขบวนการมีเครือข่ายค่ะ _สวดมนต์นะคะคุณ คนเราหน่ะ ชีวิตของแต่ละคน
ส่วนหนึ่งข้างบนเขาลิขิตมาแล้วค่ะ และอีกส่วนหนึ่งแต่ละคนลิขิตกันเองค่ะ

แวะมาอีกค่ะ_ลืมเล่าให้คุณ จขกท. ฟังว่า พวกสาวๆ ต่างชาติบางคนที่ทำงานบาร์ในสิงคโปร์หน่ะ บางคนอยู่ด้วยวีซ่า
นักเรียนค่ะโดยที่มีผู้อุปถัมภ์ ขออนุญาตไม่เล่ารายละเอียดนะคะ แค่จะมาบอกว่า บางคนเขาก็มาเรียนจริงๆ ค่ะ
แต่ก็ทำอย่างอื่นไปด้วย และทำอย่างอื่นมากกว่าเรียน และ อย่างอื่นที่ทำคืองานที่ต้องออกไปทำตอนกลางคืน แต่งหน้า
ทาปากออกไป แต่งตัวเปิดล่างเปิดบน นุ่งสั้น รองเท้าส้นสูงปรี๊ด และสาวๆ พวกนี้มักจะบ้าแบรนด์เนม _แบบนี้ก็มีนะคะ
ไม่ใช่ว่าจะไม่มี และนี่คือด้านมืดบางส่วนของเกาะสิงค์ฯ ค่ะ _เล่าแค่นี้พอค่ะ