บันทึก...การเดินทางไปหลวงพระบาง ประเทศลาว

ได้มีโอกาสล่องเรือจากเชียงของไปประเทศลาว ผ่านชุมชนริมเเม่นน้ำโขง จุดหมายคือหลวงพระบาง ได้ความประทับใจ และไม่ประทับใจมากมาย

หวังวาจะเป็นประโยชน์สำหรับคนที่ไม่เคยไปนะคะ

แง่บวก
- ทรัพยากรที่นี่ยังสมบูรณ์ ป่าเป็นป่า เเม่น้ำเป็นแม่น้ำ (แต่ก็เริ่มถูกทำลายไปบ้างแล้วโดยคนไทยที่ไปรุกรานเพื่อนบ้าน)
- บ้านเรือนที่นี่เป็นเหมือนเมืองเหนือในอดีต ที่ถูกหยุดเวลาไว้ มีวิถีชีวิตวัฒนธรรม สถาปัตยกรรมเก่าๆหลงเหลืออยู่มาก ยังไม่ถูกความศิวิไลซ์แบบตะวันตกกลืนกินจนเกลี้ยง (อาจเ
ป็นข้อดีที่ลาวเป็นคอมมิวนิสต์)
- ใส่ซิ่นเดินในเมืองนี้ได้ไม่ต้องกลัวหมาเห่า
- คนที่นี่อัธยาศัยดีมาก ขับรถอยู่ยังยิ้มให้กันเลย
- ใช้เงินไทย พูดภาษาไทยได้ที่นี่
- ศาสนาพุทธที่นี่น่าเลื่อมใสมาก พระเดินผ่าน เห็นชาวบ้านก้มกราบกับพื้นเลย
- หลายชุมชนไม่มีรถยนต์ใช้ วิถีชีวิตผูกพันกับเรือ และแม่น้ำโขง
- ในงานบุญ ทุกคนจะร่วมใจหยุดงาน ไปงานบุญกันหมด จนเเทบจะเป็นเมืองร้าง
- เบียร์ลาวนุ่มดีนะ....



แง่ลบ
- เมื่อการท่องเที่ยวมา ก็นำทุนนิยมมาด้วย เด็กกลายร่่างเป็นไกด์เอาความน่ารักมาเรียกเก็บเงินกับนักท่องเที่ยว
- เข้าัวัดใหญ่ ต้องจ่ายเงิน!
- ของกินแพงมาก ราคาสี่สิบบาทขั้นต่ำ
- ข้าวของส่วนใหญ่นำเข้าจากไทย ราคาถึงอัพขึ้นอีก
- ของสดก็เเพงมาก นึกว่าไทยเเพงเเล้ว ที่นี่เเพงกว่าอีก
- พอเป็นนักท่องเที่ยว ก็ต้องต่อราคาเก่งๆ เพราะเเม่ค้าจะถือโอกาสเอาเปรียบได้

ปล. ข้ามถนนที่นี่ เสียวโดนรถชนหลายครั้งเเล้ว เพราะมองซ้ายมองขวาไม่ถูก สับสน