ปรึกษาปัญหาการศึกษาต่อครับ

ผมเพิ่งจบปริญญาตรี คณะวิทยาที่มหาลัยรัฐแห่งหนึ่งครับ และในช่วงนี้ก็กำลังทำตามแผนที่วางไว้คือเตรียมเอกสารสำหรับสมัครเข้าปริญญาโทที่มหาลัยในประเทศจีนครับ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น อยู่ดีๆ ผมก็เกิดความคิดขึ้นมาว่า การเรียนปริญญาโทมันตอบโจทย์ตัวผมเองจริงหรือ// ตอนเข้าปอตรี ผมสอบตรงติดและได้ทุนของคณะวิด ผมคิดไปเต็มที่ณขณะนั้นว่าอยากเรียนด้านเคมี และแพลนไว้ว่าจะเรียนจนจบดอกเตอร์ แต่อย่างไรก็ตามเอาเข้าจริงตอนปีสองผมก็เลือกเรียนสายเทคโนโลยีชีวภาพแทนและความตั้งใจผมก็เพี้ยนและระส่ำระสายยาวมาจนจบ พอผมมานั่งคิดตอนนี้รู้สึกว่า ให้ผมเรียนไปถึงดอกเตอร์ก็คงเรียนไปได้แต่ผมก็นึกภาพไม่ออกและไม่ชัวร์ว่าชีวิตการทำงานหลังจบดอกเตอร์จะเป็นอย่างไร และผมจะแฮปปี้กับมันรึเป่า ( สาขาที่ผมจะไปเรียนต่อคือด้านระบบการบำบัดน้ำเสียครับ ซึ่งถ้าถามผม ผมเลือกต่อสาขานี้ด้วยความคิดที่เชื่อว่าสาขานี้ในอนาคตจะเป็นที่ต้องการ และอารมณ์ว่าอยากมียศดอกเตอร์นำหน้าชื่อเป็นเกียตริแก่ครอบครัว อย่างไรก็ตามผมรู้สึกไม่มีแรงบันดาลใจหรือมีความรู้สึกต้องการความรู้ในด้านนี้อย่างจริงจังเรย ทุกครั้งที่ผมบอกคนอื่นว่าจะไปเรียนต่อสาขานี้ ผมก็รู้สึกว่าอืมฟังดูโอเค แต่มานก็ไม่ได้เคยทำให้ผมรู้สึกภูมิใจในสิ่งที่ตัวเองไปเรียนอย่างเต็มที่ซะทีเดียว และเวลาอ่านข้อมูลทางด้านนี้ทีไรผมก็รู้สึกว่าใจมันไม่ได้ลงไปในเรื่องราวซะทีเดียวบางทีกลับเบื่อด้วยซ้ำ ) ในอีกทางหนึ่งผมนั่งคิดย้อนกลับไปจริงๆแล้วสิ่งหนึ่งที่ผมมักจะสนใจมาตั้งแต่เด็กคือเรื่องราวของธุรกิจการบิน ผมชอบนั่งดูเครื่องบินของสายการบินต่างๆและรู้สึกมีความสุขเวลาได้เห็น ผมเลยเกิดความคิดว่าหรือจะไปเรียนปริญญาตรีใหม่ในสาขาวิศวกรรมการบินดี และพออ่านหลักสูตรผมก็รูสึกโอเคกับเนื้อหาวิชาต่างๆและสายงานที่จะตามมา ซึ่งผมคิดว่าถ้าผมไปเรียนสาขานี้ก็คงจะมีแรงบันาลใจในการเรียนต่อโทเอกมากขึ้น แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นผมรู้สึกสับสนมาก อยากได้ความคิดเห็นจากพี่ๆเพื่อนๆ ว่าผมควรทำไงดี การไปเริ่มเรียนตรีใหม่จะต้องใช้เวลาอีก4 ปีซึ่งการหางานตอนอายุ 28 ก็คงดูยากลำบาก อีกทั้งถ้าผมเกิดอยากเรียนต่อขึ้นมา มานก็จะยาวขึ้นไปอีก ซึ่งถ้าเทียบกัน หากผมเลือกเรียนโทด้านบำบัดน้ำเสียต่อเรยจากจุดนี้ ณ อายุ 28 ผมก็คงกำลังเรียนปริญญาเอกอยู่ // ทั้งนี้ทั้งนั้น ฐานะที่บ้านก็ปานกลาง ผมคิดว่า พ่อแม่ท่านก็คาดหวังว่าประมาณสี่ห้าปีข้างหน้าผมควรจะสามารถอยู่ได้ด้วยตนเองได้แล้ว ยังไงก็ขอความเห็นจากทุกคนด้วยน่ะครับ ขอบคุณทุกคนมากครับ

ความคิดเห็นที่ 1
ช่องไฟ และ ย่อหน้า
จะช่วยให้คนอ่านสนใจมากขึ้นครับ...


ตอบกลับความเห็นที่ 1
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 2
ผมอยากจะถามคุณ จขกท. นิดนึงครับ
คือผมก็เห็นคุณ จขกท ก็บอกว่าตอนแรกก็ชอบเคมีเหมือนกัน แต่เรียนๆไปแล้วเกิดไม่ชอบขึ้นมา
แล้วคุณ จขกท. จะแน่ใจได้อย่างไรครับว่าเรียนวิศวะการบินแล้วตัวเองจะชอบ เกิดเรียนถึงปีสามแล้วค่อยรู้ว่าไม่ชอบขึ้นมาจะทำยังไงครับ

คุณ จขกท. ไม่ได้เรียนเคมีแล้วไม่ชอบเพราะว่ามันยากใช่ไหมครับ เพราะว่าผมก็กล่าพูดได้เลยว่าเรียนวิศวะการบินก็คงไม่ง่ายเหมือนกัน

ผมว่าทางที่ดี คุณ จขกท. ควรลองหาเพื่อนที่เรียนวิศวะการบิน แล้วขอลองยืมหนังสือมาเปิดๆดูก่อน ถ้าคิดว่าใช่ค่อยลุยครับ

คิดให้ดีๆก่อนครับ


ตอบกลับความเห็นที่ 2
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 3
ลองหางานทำดูก่อนก็ได้ครับ ว่าเราชอบสายไหน ทำสัก2-3 ปี ค่อยเรียนต่อก็ได้ครับ แถมมีประสบการณ์ทำงานติดมาด้วย ถ้าจบโทแล้วก็น่าจะสบายครับ ไปที่ไหนใครก็อยากได้


ตอบกลับความเห็นที่ 3
   
  
 
 
   
ความคิดเห็นที่ 4
ช่วยจัดย่อหน้าให้



ผมเพิ่งจบปริญญาตรี คณะวิทยาที่มหาลัยรัฐแห่งหนึ่งครับ และในช่วงนี้ก็กำลังทำตามแผนที่วางไว้คือเตรียมเอกสารสำหรับสมัครเข้าปริญญาโทที่มหาลัยในประเทศจีนครับ

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น อยู่ดีๆ ผมก็เกิดความคิดขึ้นมาว่า การเรียนปริญญาโทมันตอบโจทย์ตัวผมเองจริงหรือ//

ตอนเข้าปอตรี ผมสอบตรงติดและได้ทุนของคณะวิด(วิดวะหรือวิดยาอะ) ผมคิดไปเต็มที่ ณ ขณะนั้น ว่าอยากเรียนด้านเคมี และแพลนไว้ว่าจะเรียนจนจบดอกเตอร์

แต่อย่างไรก็ตามเอาเข้าจริงตอนปีสองผมก็เลือกเรียนสายเทคโนโลยีชีวภาพแทนและความตั้งใจผมก็เพี้ยนและระส่ำระสายยาวมาจนจบ (ตกลงตอนนี้จบแล้ว)


พอผมมานั่งคิดตอนนี้รู้สึกว่า ให้ผมเรียนไปถึงดอกเตอร์ก็คงเรียนไปได้
- แต่ผมก็นึกภาพไม่ออกและ
- ไม่ชัวร์ว่าชีวิตการทำงานหลังจบดอกเตอร์จะเป็นอย่างไร
- และผมจะแฮปปี้กับมันรึเป่า

(สาขาที่ผมจะไปเรียนต่อคือด้านระบบการบำบัดน้ำเสียครับ ซึ่งถ้าถามผม ผมเลือกต่อสาขานี้ด้วยความคิดที่เชื่อว่าสาขานี้ในอนาคตจะเป็นที่ต้องการ และอารมณ์ว่าอยากมียศดอกเตอร์นำหน้าชื่อเป็นเกียรติแก่ครอบครัว


อย่างไรก็ตามผมรู้สึกไม่มีแรงบันดาลใจหรือมีความรู้สึกต้องการความรู้ในด้านนี้อย่างจริงจังเรย ทุกครั้งที่ผมบอกคนอื่นว่าจะไปเรียนต่อสาขานี้ ผมก็รู้สึกว่าอืมฟังดูโอเค แต่มานก็ไม่ได้เคยทำให้ผมรู้สึกภูมิใจในสิ่งที่ตัวเองไปเรียนอย่างเต็มที่ซะทีเดียว

และเวลาอ่านข้อมูลทางด้านนี้ทีไรผมก็รู้สึกว่าใจมันไม่ได้ลงไปในเรื่องราวซะทีเดียวบางทีกลับเบื่อด้วยซ้ำ )



ในอีกทางหนึ่งผมนั่งคิดย้อนกลับไปจริงๆแล้วสิ่งหนึ่งที่ผมมักจะสนใจมาตั้งแต่เด็กคือเรื่องราวของธุรกิจการบิน ผมชอบนั่งดูเครื่องบินของสายการบินต่างๆและรู้สึกมีความสุขเวลาได้เห็น

ผมเลยเกิดความคิดว่าหรือจะไปเรียนปริญญาตรีใหม่ในสาขาวิศวกรรมการบินดี และพออ่านหลักสูตรผมก็รูสึกโอเคกับเนื้อหาวิชาต่างๆและสายงานที่จะตามมา

ซึ่งผมคิดว่าถ้าผมไปเรียนสาขานี้ก็คงจะมีแรงบันดาลใจในการเรียนต่อโทเอกมากขึ้น

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นผมรู้สึกสับสนมาก อยากได้ความคิดเห็นจากพี่ๆเพื่อนๆ ว่าผมควรทำไงดี


1. การไปเริ่มเรียนตรีใหม่จะต้องใช้เวลาอีก4 ปีซึ่งการหางานตอนอายุ 28 ก็คงดูยากลำบาก
2. อีกทั้งถ้าผมเกิดอยากเรียนต่อขึ้นมา มานก็จะยาวขึ้นไปอีก
3. ซึ่งถ้าเทียบกัน หากผมเลือกเรียนโทด้านบำบัดน้ำเสียต่อเรยจากจุดนี้ ณ อายุ 28 ผมก็คงกำลังเรียนปริญญาเอกอยู่ //

ทั้งนี้ทั้งนั้น ฐานะที่บ้านก็ปานกลาง ผมคิดว่า พ่อแม่ท่านก็คาดหวังว่าประมาณสี่ห้าปีข้างหน้าผมควรจะสามารถอยู่ได้ด้วยตนเองได้แล้ว

ยังไงก็ขอความเห็นจากทุกคนด้วยน่ะครับ

ขอบคุณทุกคนมากครับ

******************************************


พี่ว่า เรียนอะไรที่คู่แข่งไม่มากน่าจะดีกว่านะ น้องจบมาด้วยได้ทุนรึเปล่า ได้เกรดดีใช่มั๊ย งั้นก็น่าจะเรียนบำบัดน้ำเสียไปจนจบเอกแหละ ท่าจะรุ่ง

ถ้าอยากเรียนธุรกิจการบิน ไว้ลงหัดขับเครื่องบินเล่นๆเป็นงานอดิเรกพอโตๆไปแล้วก็น่าจะได้ แบบ ทำอะไรที่ชอบ เมื่อไหร่ก็ไม่สายน่ะนะ ถ้ารู้จักอดทน

โชคดีนะ


ตอบกลับความเห็นที่ 4