ความผูกโกรธ หรือ ความแค้น ของชาติต่างๆโดยเฉพาะของสตรี

ผมคิดอยู่หลายทีว่าจะตั้งกระทู้ดีไหม ตั้งแล้วได้อะไร เอาเถอะไหนๆก็ไหนๆคิดมานานแล้ว ลองตั้งกระทู้ดู

อ่านตรงนี้ก่อนนะครับ
ใครจะนอกเรื่องไปบ้าง ทักทายใครบ้างเชิญตามสบาย แต่ขออย่าพูดถึงคน ที่โกรธกัน และผมก็ไม่ได้มีสาระซ่อนเร้นอะไรที่จะพูดเกี่ยวกับเรื่องนั้น

เริ่ม
ผมอยากทราบว่า ท่านที่อยู่ต่างประเทศนานๆหรือเคยพบเคยเห็นมา คนในประเทศที่ท่านอยู่โดยเฉพาะสตรีเป็นอย่างไรบ้างเมื่ิอโกรธกัน

ผมเองอยู่ต่างประเทศนานก็จริงแต่ไม่ค่อยมีประสบการณ์ในเรื่องนี้เท่าใดนัก โดยเฉพาะกับผู้หญิงต่างชาติซึ่งไม่ได้รู้จักมาก ที่ไม่ค่อยสนใจความโกรธของผู้ชาย เพราะผู้ชายตามที่ผมเข้าใจ เวลาโกรธมักจะไม่โกรธกันเล่นๆ โกรธแล้วอาจะต้อง ขึ้นโรงขึ้นศาลหรือไม่ก็แตกหักกันไปเลย ผมคิดว่าบางทีผู้หญิงเขาโกรธกันเล่นๆได้

ขอเล่าเฉพาะที่บ้านก่อนก็แล้วกัน
นานโข ภรรยาผมเปิดร้านขายเครื่องประดับ รับมุกแท้มาร้อยเป็นสร้อยคอ เราเชื่อว่าเป็นของแท้และมีราคาประมาณ $500 จริง พอคืนให้เจ้าของไปเขาเอาไปให้ร้านประเมินราคา ทางร้่านบอกว่าเป็นของปลอม เจ้าของมุกมาเรียกเงินโดยเอาของมาด้วย เราก็รู้ทันทีว่าคนละเส้นกับที่เธอร้อย
สั้นๆ เราไม่ยอมให้เงินตามที่เรียก $500 ตกลงไปขึ้นศาลเราเสียเงินค่าทนายไปเกือบสองพัน ศาลยกฟ้อง ภรรยาผมโกรธมาก กลับมาถึงบ้านออกไปจุดธูปหลังบ้านสาปแช่ง เอาขนาดนั้นกันเลย ทีเดียว ราวสิบกว่าปีให้หลังไปเจอกันอีก เห็นเขาเดินแบบกระย่องกระแย่ง ถือไม้เท้าทั้งสองคนผัวเมีย ราวกับว่าจะอยู่ไม่นาน ประกอบกับภรรยาผมกลายเป็นคนวัด คนวาไป คุณเธอก็กลับมาจุดเทียนนอกบ้านอีก คราวนี้ขออโหสิกรรมให้เขาไป เป็นอันว่าจบนิทานส่วนตัว

ที่ผมเคยเจอรู้สึกว่าสตรีไทยเราจะผูกโกรธนานมาก และโกรธค่อนข้างง่ายด้วย (มีเรื่องขำจะเล่า) โกรธเอาเป็นเอาตายกันเลยทีเดียว โกรธแล้วโกรธเลย บางทีโกรธกันส่วนตัวแล้วยังไม่พอ ต้องชวนเพื่อนที่รู้จักมาให้ช่วยโกรธด้วย ถ้าเพื่อนไม่ช่วยโกรธ ก็อาจจะโกรธเพื่อนคนนั้นต่อ การไปชวนเพื่อนมาช่วยโกรธ นี่ฟังแล้วก็น่าขำ แต่จริงๆแล้วมีมาเป็นลูกสมุนกันเป็นพรวนโดยไม่มีเหตุมีผลของตัวเอง แต่ที่มีเหตุมีผลก็มาก เธอโกรธก็โกรธไปซิ ฉันไม่เกี่ยว ดีไม่ดีคนนั้นอาจจะแจ้ง ไปที่คนที่ถูกโกรธอีกต่างหาก ผมสังเกตว่าฝรั่งมักจะไม่โกรธกันนาน ทะเลาะกันวันนี้ พรุ่งนี้ก็คุยกันเหมือนไม่มีอะไรเมื่อวาน
เมินเสียเถอะสำหรับสตรีไทยโดยทั่วไป หรือว่าไม่จริง

ผมเองโกรธวูบวาบเป็นบางคราว แต่ไม่โกรธนานเหมือนกัน ยกโทษให้ได้ง่ายมาก และไม่ค่อยสนใจว่าเขาโกรธหรือเปล่าอีกด้วย แต่ถ้าเป็นเรื่องใหญ่ก็ไม่ลืมเหมือนกัน คือยกโทษได้แต่ลืมไม่ได้

บางทีคนที่ดีเก่งฉลาดๆมีอะไรดีๆเยอะ แต่ด้วยความผูกโกรธอยู่ในสมองมากอาจจะทำให้เพี้ยน ไปโดยไม่รู้ตัวก็ได้ เพี้ยนจริงๆนะไม่ใช่เพี้ยนหลอก ยังมั่นใจตัวเองและไม่รู้ตัว อายุอาจจะช่วยอะไรไม่ได้

แต่คาถานี้อาจจะช่วยได้
อักโกเธนะชิเนโกธัง พึงชนะความโกรธด้วยการไม่โกรธ
จะให้ได้ผลดี ต้องเข้าวัดประกอบ

สรุปเนื้อหาของกระทู้ที่จะถาม
มีใครพอจะบอกได้ไหมครับว่า ผู้หญิงในประเทศที่ท่านอยู่นะ เขาโกรธกันนานๆไหม ถ้าโกรธแล้วเขาไปชวนให้คนอื่นมาช่วยโกรธไหม ถ้าชวนแล้วเขามาช่วยโกรธหรือเปล่า

หนืุง สอง สาม คลิก!