มาWAT มีปัญหากับเพื่อนร่วมงาน ขอคำปรึกษาหน่อยครับ

ตามที่คุณแม่บอกดีแล้วค่ะ เดี๊ยวก็กลับแล้ว ไม่ต้องสนใจอะไรเค้ามากมายๆ ... แต่ถ้าคุณไม่สบายใจจริงๆ เราแนะนำให้คุยกับเขาดีๆไป (ถึงฝืนใจก็ตาม) เพราะ ยังไงเราเป็นน้องค่ะ คุยดีๆ เดีียวเค้าก็ดีเอง เพราะละอาย ........แล้วความสบายใจก็จะเกิด

เป็นแค่เพื่อนร่วมไฟลท์และร่วมงาน ฟังดูเหมือนคุณ จขกท ไม่ได้เห็นเป็นเพิ่อนแท้นะคะ อยู่บ้านเดียวกันป่าวคะ ถ้าไม่ ก็อย่าได้เก็๋บมาใส่ใจ แคร์ไปทำไม เพื่อนเรารึก็ไม่ใช่ ไม่ชอบก็ไม่ต้องคุย บางคนพยายามชอบทำให้ตัวเองดูสูงและเก่งกว่า ด้วยการเหยียบหัวคนอื่่น เป็นเราเจอแย่มา ก็แย่ใส่คืน หรือไม่ก็เลิกคบไปเลย คุยเฉพาะเรื่องงาน จบ .. มีเวลาแค่ปีเดียว อย่าไปเอาเรื่องแบบนี้มาบั่นทอนเลยค่ะ สนุกกับชีวิตและโอกาสที่ได้มาดีกว่า คนๆ เดียว จะมาทำให้ชีวิตเราเศร้าไปทำไม (เราก็เด็ก WAT มาก่อน) อย่าได้เอาช่วงเวลาดีๆ ไปหัวเสียกะใครก็ไม่รู้ ผ่านมา แล้วก็ผ่านไป ทำไมต้องไปยอมให้เขาด้วยคะ แก่กว่าแค่อายุ ไม่ใช่วุฒิภาวะจะดีกว่าเสมอไป สู้ๆ นะคะ (คำแนะนำเราอาจดูแรง แต่มันก็ไม่ได้มีเหตุผลที่ต้องทนไม่ใช่รึคะ เราทุกข์ใจ เขาใส่ใจไม่๊ ก็ไม่ใช่)

People can only TREAT you the way you LET THEM.

ถือว่านี่บทเรียนแรกของชีวิตการทำงานที่ต้องพบเจอผู้คนหลากหลายนะคะ

เวลาเราออกไปทำงานจริงๆ ก็จะเจอคนหลากหลาย มีทั้งถูกใจไม่ถูกใจ เห็นตรงเห็นต่าง นี่ยังดีที่ต้องเจอกันแค่ชั่วคราวค่ะ ทำตามคุณแม่แนะนำดีแล้วค่ะ

ถ้าเค้าเป็นแบบนี้ เราก็อยู่ของเราไปค่ะ ไม่ว่าเค้าจะพูดเกทับอะไรก้ตาม มันก็ไม่ได้เปลี่ยนสิ่งที่เราเป็นอยู่ อย่างถ้าเราขยัน เค้าจะมาพูดว่าเราขี้เกียจ มันก็ไม่ได้ทำให้เรากลายเป็นคนขี้เกียจนะคะ ถ้าเค้าจะคิดจะพูดอย่างนั้นก็ปล่อยเค้าไป แต่อย่ายอมถ้าเค้าเอาไปพูดกับคนอื่น

แนะนำให้ผูกมิตรกับคนอื่นๆในที่ทำงานไว้เยอะๆคะ หาเพื่อนใหม่เอา จะได้ไม่ต้องเครียดกับคนคนเดียว

อดทนคะ คำเดียวเลย ชีวิตจริงเจอเจ้านายร้ายกว่านี้ สู้ๆนะคะ จขกท.

ลูกผู้ชายไทย อดทนนะจ๊ะ

ชีวิตยังต้องเจออะไรยิ่งกว่านี้อีก

ฝึกๆไว้ให้อดทน

ลองอ่านเรื่อง "เศษเหล็ก" ดูนะ

http://www.learners.in.th/blogs/posts/341827

จะเห็นว่ากว่าที่เศษเหล็กไม่มีคุณค่ามากนัก จะกลายเป็นดาบอันงดงามนั้น

ต้องผ่านอุปสรรคมามากมาย ทั้งความเจ็บปวดต่างๆ กว่าจะประสบความสำเร็จ

ดังนั้นขอให้จำไว้อย่างหนึ่งว่า

"ใครไม่เคยถูกตีถูกทุบ เจอเรื่องเลวร้ายในชีวิตมาเลยนั้น

จงอย่าได้คิดทำการใหญ่"

ข้าพเจ้าคิดว่าคนเราย่อมมีความปัญหาและอุปสรรคด้วยกันทุกคน

เพียงแต่เราไม่ยอมแพ้ พร้อมที่จะฟันฝ่าปัญหาและอุปสรรคด้วยความมุ่งมั่น

สักวันปัญหาและอุปสรรคก็จะหมดไปในที่สุด

สู้ครับ

อย่ายอมให้เขาข่มจนถึงขั้นผลักตัวคุณแบบนั้น

ไม่ควรจะร้องไห้นะคะ กับแค่เรื่องแบบนี้... เพราะอายุแก่กว่า "แค่สองปี" ไม่ใช่รุ่นพี่หรอก เขาเรียกว่า "วัยไล่เรี่ย" หรือ "วัยเดียวกัน" ฉะนั้นอย่าไปงเกรงใจจนเกินไป... อย่าเอาคำว่า "เกรงใจ" เห็นว่าเป้ฯคนไทยด้วยกัน... มาใช้ในต่างแดน... ต้องเอาตัวเงอให้รอด... ไม่ต้องไปถึกับยอมๆเพราะไม่อยากมีเรื่อง.. ไม่ยุ่งเกี่ยวด้วย... ทำหน้าที่ส่วนของของคุณไป


ไม่ต้องไปออกความเห็นอะไรอีกเมื่อเขาจะพุดด้วย ก็เลี่ยงออกมา และถ้าเขาตามราวี มาผลักถึงตัว... ควรแจ้งผู้จัดการ (ถ้าอยู่ที่ทำงาน) อย่าเก้บไว้กับตัว เพระากลัวจะมีปัญหา... คุณต้องรู้จัก ตัดสินใจทำในสิ่งที่ควรทำ

และอย่าคิดแค่ว่า... ทนๆไปอีกไม่นานก็จะลกับไทย... แบบนี้ เท่ากับ คุณหนีปัญหา และต่อไปก็จะมีปัญหาใหม่กับคนอื่นๆง.. คุณจะทนๆๆแบบนี้และปลอบใจตัวเองไปเรือ่ยๆหรอคะ


ดิฉันฝึกตัวเอง ให้แแก้ปัญหาให้จบๆไป... ยกเว้นปัญหาเดียวที่ยังแก้ไม่ตก คือ ปัญหาหัวใจ แต่นั่นไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตาย ยังอยู่ดีมีสุข

ให้ระวังตัวด้วยค่ะ เมื่อต้องทำงานด้วยกัน ที่เขาอาจจะหาทางแกล้งคุณได้... ก็ต้องระวังตัวไม่ประมาท แต่ "ไม่ใช่กลัว" ความหมายมันแตกต่างกันนะ


หวังว่าไม่ได้พักที่เดียวกันนะ

Nobody can mess with you unless you LET them.

อาจเป็นเพราะเค้าไม่ชอบผม ที่ชอบเพ้อเจ้อเป็นเด็กๆเค้าคงหมั่นไส้แล้วไม่ชอบ ทั้งๆที่ไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับเค้าเลย อารมณ์ประมาณวันนี้เหนื่อยจังพูดกับอีกคนนึงตามภาษาหาเรื่องคุย พี่คนนี้ก็บอกว่า "ทำงานมันก็ต้องมีเหนื่อยบ้าง ไม่งั้นก็เข้าสังคมไม่ได้ไม่เจริญหรอก" คือผมไม่ได้พูดกับเค้าเลย เข้าใจว่า ว่าไม่ชอบกันไม่ถูกชะตากัน ที่เครียดมากๆ เพราะไม่เคยเจอคนแบบนี้ คนรอบตัว ไม่มีใครเป็นเหมือนกัน

แต่ก็ไม่เห็นมีเหตุที่ไม่ชอบแล้วมาทำใส่แบบนี้

ชอบความคิดเห็นคุณ Jennifer Lowclass มากๆ สั้นๆได้ใจความ

เป็นเหมือนกันค่ะ ตอนไป work and travel กับเพื่อนฝรั่งไม่มีปัญหาเลย มีความสุขมากๆ แต่กับคนไทยที่อยู่บ้านเดียวกัน นี้สุดๆค่ะ หน้าตา การศึกษา ไม่ได้บ่งบอกถึงนิสัยที่แท้จริง ขี้อิจฉาสุดๆ มีใครมาจีบเราไม่ได้ อิจฉา พูดไม่ดีเยอะมาก แต่ตัวเองยากได้แต่ไม่มีใครเอา เราใช้วิธีการนี้ค่ะ ไม่พูด ไม่คุยกับคนแบบนี้เลย อยู่บ้านเดียวกันก็จริง แต่เฉยๆค่ะ เพราะถ้าเราไม่ไปพูดกับเค้า ไม่สุงสิงด้วย เค้าก็จะไม่มีเรื่องให้เป็นปัญหากับเรามากค่ะ เราก็ไปสร้างเพื่อนกับฝรั่งเอา แล้วก็คิดซะว่า คนๆนี้ไม่ได้เป็นเพื่อนเราด้วยซ้ำ ทำไมเราต้องแคร์ ข้าวก็ไม่ได้ไปขอ เราทำหน้าที่เราให้ดีที่สุดค่ะ พ่อแม่ส่งเรามา คนพวกนี้ขี้อิจฉาค่ะ พอตัวเองไม่ได้ดี ก็ไม่ยากให้คนอื่นได้ดีไปด้วยทำทุกวิธีทางให้เรารู้สึกแย่ อย่าไปแคร์ค่ะ ใช้ชีวิตให้คุ้ม คนแบบนี้ตัดออกไปจากชีวิตเลย เป็นกำลังใจให้ค่ะ เพราะเคยเจอมา เข้าใจค่ะ สู้ๆ

เราไม่ชอบกะคำว่าทนๆ ไป อ่ะ นิสัยส่วนตัวเราเองนะ
เพราะเราไม่ชอบให้ใครมาข่ม

นิสัยส่วนตัวเรา I treat people the way i want to be treated.

ถ้ามันแรงมา เราก็แรงกลับไปบ้าง
(กรณีแค่เป็นเพื่อนร่วมงาน จะไปสนมันทำไมเนอะ)

ปีที่แล้วผมเจอเป็น ยูเครน มาก่อนผมจะ ออก 2 อาทิตย์ แต่อยู่กับ มัน 2 คน ปวดตับมาก เถียงผมทุกอย่าง
มีวันนึงใช้ให้มันเอาน้ำไปรดดอกไม้ 2 กระป๋อง มันจะรดกระป๋องเดียวแล้วบอก "ต้นไม้บ้างชนิดไม่ชอบน้ำมากหรอก"
ปรี๊ดเลย เมิงเคยเกิดเป็นต้นไม้รึไง ร้อนขนาดนี้ เลยบอกมันว่า "กุทำมาจะสามเดือนและ บอกให้รดก็รดเดะ"

แต่ดี มันชอบเลี้ยงเบียร์ (เพราะต้องให้ผมซื้อให้) กับย่างสะเต๊ก ให้กิน 55+