CR รีวิว บ้านรักไทย ปีที่แล้ว - - แว๊นต่อจากปางอุ๋งกันเลย ลุย

สังเกตุได้ว่า ตลอดเส้นทางเขียวขจีมากๆ

ถ้าใครกลัวหลง ก็ตั้งพิกัดที่จีพีเอสได้เลยค่ะ แต่ทุกครั้งที่นันท์ไปพึ่งจีพีเอสน้อยมาก ส่วนใหญ่ใช้วิธีถามเอาจากชาวบ้าน ตามความเชื่อที่ว่า "ทางอยู่ที่ปาก" ฮี่ๆ

แทบไม่น่าเชื่อว่าจะมีหมู่บ้านกลางหุบเขาขนาดนี้

ก่อนจะถึง ภาพบรรยากาศรอบๆ ตัว ขณะเดินทาง (ช่วงนี้ยังอยู่บริเวณปางอุ๋งอยู่นะค่ะ)

อยากจะบอกว่า ไม่แปลกใจเลยที่ตอนเช้ามืดขี่มอเตอร์ไซค์มาทำไมเราถึงรู้สึกกลัวได้ ก็เพราะสองข้างทางไม่มีบ้านคนเลย เป็นแบบในรูปนี่ละค่ะ TT_TT

ตอนขี่กลับคิดว่า นี่ตอนเช้าที่มากับตอนนี้ทำไมมันต่างกันจัง กลายเป็นว่า ภาพที่เห็นตอนนี้ดูตื่นตาตื่นใจยิ่งนัก (เพราะตอนเช้าไม่ได้เห็นบรรยากาศข้างทางเลยนั่นเอง)

ที่สำคัญไปกว่านั้น ไร่กะหล่ำปลี ที่ดั้นด้นไปดูในปางอุ๋ง ขับรถก็ยาก ระหว่างทางก็มี -*- อยากร้องไห้

ขี่มาอีกพัก ก็ใกล้ถึงทางออกที่เราเลี้ยวเข้ามาหมู่บ้านรวมไทยแล้ว

ป้ายนี้แหละที่ทำให้เมื่อเช้าไม่หลง แต่กว่าจะเจอก็คิดว่าหลงไปหลายรอบเลย

ออกมาแล้วเราจะไปทางที่ป้ายนาป่าแปกแคมป์ นะค่ะ แต่เราจะวิ่งตรงไปยาวๆ เลย

ร่มรื่น ขี่มอไซค์ไปก็เย็นดีตลอดทาง (แต่ควรหาเสื้อแขนยาวไปด้วยนะคะ ป้องกันลมหนาวและกันแสงแดด)

เห็นป้ายแบบนี้แปลได้ว่าไม่หลงแล้ว ตรงไปลูกเพ่

ขี่มาเพลินๆ เอาหูฟังใส่เปิดเพลง ไปเรื่อยๆ ชิว (เราฟังเพลงเพื่อชีวิตกับลูกทุ่งเป็นหลัก มาถึงที่นี่ได้ด้วยความรู้สึกที่ว่า แป๊บเดียวเองถึงแล้วเหรอเนี่ย)

เมื่อมาถึง เราก็ขี่มอเตอร์ไซค์เที่ยวเป็นวงกลม รอบอ่างเก็บน้ำ หรือที่ชาวบ้านเรียกว่าเขื่อนในหมอก

เราไปตามเส้นทางนี้ แต่มีนอกเหนือเส้นทางบ้าง แต่ไม่ได้ใส่มา ถนนทุกเส้นเชื่อมถึงกันหมด เข้าซอยโน้นออกซอยนี้ได้สบายมาก

บ่อน้ำบนที่ราบสูง

ต้องบอกว่าเป็นอ่างเก็บน้ำมากกว่า

เจอเจ้านี่เข้าให้ อยากเล่นมากแต่มาคนเดียว เลยไม่สามารถ */*

ได้แต่ถ่ายภาพบรรยากาศไปเรื่อยๆ

ตรงนั้นแชะ ตรงนี้แชะ

ตั้งขาตั้งกล้องได้ ก็จัดการถ่ายตัวเอง มุมนี้แหละ

ถ่ายป้ายหน่อย จะได้จำได้

บ้านส่วนมากจัดแต่งตามวัฒนธรรมจีน ส่วนใหญ่เปิดขายของ

ร้านนี้ใหญ่ดี เลยพาเจ้าแดงไปจอดหน้าร้าน

แน่นอนว่ามีชาให้ชิมด้วย

ขอชิมไปหลายอย่างเลย หุหุ

ของแห้งก็มี ชาก็มี ท้อดองก็มี

เราซื้อชากลับมาหลายห่อ มีชาถุงละ 20 บาท ด้วย ซื้อมาแจก ก็ได้อยู่

ชามีตั้งแต่ราคา 20 บาท จนถึงหลายร้อย ต่อซอง แต่จะว่าไป ชาที่มีขายที่นี่ ที่เชียงใหม่และปายก็มีขายเช่นกัน เท่าที่ถามราคาใจแต่ละที่มา จะแพงกว่าที่นี่นิดหน่อย ประมาณ 30-50 บาท จำไม่ได้ว่าชาอะไรตอนนั้นถามที่บ้านรักไทย คนขายบอก 350 (ยังไม่ได้ต่อ) แต่มาถามที่ปาย แม่ค้าบอก 380 (ไม่ได้ต่อเหมือนกัน) อันนี้ก็แล้วแต่ท่านจะพิจารณา

แต่ที่เห็น ชาถุงเล็ก ซองละ 20 ไม่เห็นที่เชียงใหม่ (หรือมีแต่เราไม่เห็นไม่แน่ใจเหมือนกันนะค่ะ)

ส่วนพวกของแห้ง อาทิ เห็ดหอม เห็ดหูหนู อะไรพวกนั้น เราไม่ได้ถามราคาเพราะคิดว่า กลับมาซื้อที่เยาวราชดีกว่า ขี้เกียดแบก

ซื้อของเสร็จก็ขี่มอเตอร์ไซค์วนไปรอบๆ

หลักกิโลยักษ์ ปีที่แล้วยังไม่เสร็จ แต่ป่านนี้คงเสร็จแล้วแน่ๆ

อยากกินอาหารร้านนี้จริงๆ แต่ยังอิ่มกระเพราหมูสับอยู่ เลยตัดใจ ไม่กินก็ได้ แว้นลงไปภูโคลน พอกหน้าดีกว่า

ระหว่างทางไปภูโคลน เจอชาวบ้านนั่งขายสตอเบอร์รี่ข้างถนน (หน้าสวน) เลยลงไปอุดหนุนหน่อย

มีให้ชิมด้วย

ราคานี้ก็ไม่ถูก ไม่แพง

ขอเข้าไปเดินถ่ายรูปเล่น แม่ค้าน่ารัก ยินดีจ๊าดนักเจ้า

ลูกเล็กๆ ทั้งนั้นเลย

อ่า อ้ำๆ

จบรีวิวบ้านรักไทยไว้ที่พวงนี้แล้วกันค่ะ ส่วนภูโคลน จะมาต่อเร็วๆ นี้ แน่นอน เจ้า

ขอบคุณมากค่ะ น่าไปเที่ยวมากๆ เลย

หนาวไหมคะ พอดีจะไปช่วงต้นเดือนธันวา ค่ะ
จะได้เตรียมจัดเสื้อผ้าถูก